Piosenka "Affairz" polskiego zespołu Sofa, wydana na ich drugim albumie DoReMiFaSoFa w 2009 roku, to przejmująca i wielowymiarowa krytyka współczesnego świata, przepełniona poczuciem beznadziei i frustracji. Utwór ten, z gościnnym udziałem O.S.T.R. w jednym z najbardziej uderzających wersów, stanowi głębokie zanurzenie się w mroczne aspekty ludzkiej egzystencji i globalne problemy, odzwierciedlając niepokój i paranoję panujące we współczesnym społeczeństwie.

Centralnym punktem utworu jest powtarzający się arabski refren śpiewany przez Kasię, który brzmi "Elinsen łahch elinsen harb, Hułalelem hułalelem Medhe jefaal medhe jefaal Atina elhel ja rab". Tłumaczenie – "Człowiek jest złem, człowiek jest wojną, Człowiek jest sprawcą nieszczęść. Co możemy zrobić, nic nie możemy zrobić. Niech Bóg ma nas w swojej opiece" – od razu wprowadza w fatalistyczny nastrój. Jest to rozpaczliwa prośba o boską interwencję, wynikająca z przekonania o nieuleczalnie destrukcyjnej naturze człowieka i niemożności samodzielnego rozwiązania nagromadzonych problemów. Ten chóralny fragment, powtarzający się trzykrotnie, niczym mantra podkreśla uczucie bezsilności i poszukiwania ukojenia w wyższej sile.

Pierwsza anglojęzyczna zwrotka maluje obraz świata widzianego oczami osoby budzącej się z codziennego znieczulenia ("nightly medication"), natychmiast uderzonej przez lęk i frustrację. Podkreślona zostaje dewastacja środowiska naturalnego ("Mother Nature being raped like she's no longer sacred") oraz liczne problemy społeczne: inflacja, huragany, marnowanie żywności. Tekst ubolewa nad zanieczyszczeniem młodzieży, powszechnością przemocy z użyciem broni ("Guns are no strangers, bein' brainless is contagious") i wszechobecną korupcją wielkich korporacji, którą "można poczuć w powietrzu, którym oddychamy". Ważnym elementem jest kontrast między podstawowymi potrzebami wielu ludzi ("Alotta lives need nothin' but the basics") a płytkimi pragnieniami innych ("Alotta' wives need nothin' but a facelift"). Najbardziej poruszające jest zderzenie prawdziwego cierpienia – matki opłakującej dziecko zmarłe na AIDS – z trywialnymi problemami, jak córka płacząca z powodu niewłaściwego koloru Mercedesa. Zwrotka kończy się gorzką konkluzją, że świat „wariuje” i potrzebny jest zbawca, który uwolni planetę od tak zwanego homo sapiens, co stanowi ironiczny komentarz do samopostrzegania ludzkości jako istoty rozumnej.

Kolejny refren arabski ponownie zamyka słuchacza w pętli bezsilności, zanim przejście do zwrotki O.S.T.R.-a uderza z siłą eksplozji. Polska część utworu to wybuch czystej, niepohamowanej wściekłości i radykalizmu. Artysta deklaruje chęć zniszczenia kontynentu, pytając retorycznie o ciała przywódców wiszące na linach. Jest to silne wezwanie do obalenia skorumpowanych elit i systemu, który hoduje nienawiść i pychę. O.S.T.R. cynicznie obnaża hipokryzję religii, która stała się narzędziem do walki o pieniądze i krew w "biznesie wojny", a także bezsensowność podziałów rasowych ("Innej narodowości, zajeb mnie za karnację"). Wyraża pogardę dla materializmu, przeciwstawiając go fundamentalnym problemom. Groteskowy obraz samookaleczenia ("Sam odetnij se tętnicę, fundując przelot w glebę") potęguje wrażenie desperacji i nihilizmu. Artysta sugeruje, że pieniądze są źródłem wszelkiego zła, a świat stał się miejscem bez tajemnic, gdzie "wybrani" kontrolują wszystko. Finałowe, dobitne stwierdzenie "Wojna to krew krew to ekonomia" stanowi gorzką puentę całej zwrotki, demaskując prawdziwe motywy stojące za globalnymi konfliktami – nie ideologie, lecz chciwość i interesy finansowe.

"Affairz" to utwór o apokaliptycznej wizji świata, w której człowiek jest zarówno katem, jak i ofiarą własnych decyzji. Sofa, znana z łączenia hip-hopu, soulu i nowoczesnych brzmień z analogowymi syntezatorami i przesterowanymi gitarami, dostarcza to przesłanie w dojrzałej kompozycji o klarownym przekazie. Piosenka jest ostrzeżeniem i lamentem, odzwierciedlającym głębokie zaniepokojenie kondycją ludzkości i planetą, która wydaje się zmierzać ku nieuniknionej katastrofie, chyba że nastąpi jakaś radykalna zmiana – czy to z boskiej interwencji, czy poprzez krwawe obalenie istniejącego porządku. To bolesna refleksja nad ciemną stroną ludzkiej natury i konsekwencjami bezmyślnego dążenia do władzy i zysku.