Utwór "Rosyjska ruletka" autorstwa Sety to intensywny i bezkompromisowy obraz życia w środowisku, gdzie ryzyko i walka o przetrwanie są codziennością. Już od pierwszych, dosadnych słów "Wieeeeesz, życie takie jakie jest jebie" artysta narzuca ton brutalnej szczerości, która będzie towarzyszyć całej narracji. To nie jest piosenka o metaforach subtelnych, lecz o dosłownym zmaganiu z losem, gdzie stawką jest życie.

Centralnym punktem utworu jest tytułowa rosyjska ruletka – gra o przerażających konsekwencjach, w której los decyduje o wszystkim. W tekście, symbolika tej gry zostaje przeniesiona na realia ulicy, gdzie każda decyzja może oznaczać zwycięstwo lub ostateczną przegraną. Seta, znany również jako 2T4, to raper z Chorzowa, działający na scenie od ponad dekady. Jego twórczość często charakteryzuje się surowym, ulicznym przekazem, co doskonale widać w tym utworze. Urodzony w Katowicach w 1985 roku, Seta jest artystą, który ceni sobie "Polski Styl" i odrzuca komercyjne propozycje, co podkreśla jego autentyczność i niezależność artystyczną. W tekście piosenki, wzmianka o Chorzowie i "Cichej" (ulica, nazwa osiedla lub stadionu Ruchu Chorzów) nie jest przypadkowa – podkreśla tło, w którym kształtowała się postać narratora i jego wartości: "wychowała mnie w Chorzowie na Cichej nie jedna haja". To środowisko, gdzie "nie jedna haja" (bójka, kłopotliwa sytuacja) była normą, ukształtowało bohatera gotowego stawić czoła wyzwaniom.

Narrator opisuje swoje położenie: siedzi przy stole, trzymając rewolwer Smith & Wesson 629. Ma świadomość młodości i niechęci do wczesnego odejścia, jednak wizja miliona euro leżącego na stole jest potężną motywacją. Ta gra toczy się o wszystko, a wypełniona sianem torba symbolizuje szansę na lepsze życie. Moment zakręcenia bębenkiem jest kluczowy – to jak koło fortuny, lecz tu bankructwo oznacza śmierć. „i stojąc tutaj jestem dumny, bo nie każdy z Was ma jaja” – te słowa podkreślają jego determinację i odwagę w obliczu śmiertelnego ryzyka. Wyrazista, bezkompromisowa liryka to cecha charakterystyczna twórczości Sety, co jest zgodne z ogólnymi radami dla raperów, aby tworzyć o rzeczach, które są dla nich ważne i wierzyć w przekaz.

Pierwsza część utworu kończy się dla narratora sukcesem – kula nie wystrzeliła, kamień spada z serca. W tym momencie następuje brutalne odwrócenie ról: „teraz Ty włóż sobie gun do ryja”. To przejście wprowadza drugiego bohatera, który mierzy się z tym samym, śmiertelnym wyzwaniem. W tej części utworu dominuje brutalna presja. Obserwujemy jego pot na czole, trzęsące się łapy, strach i wahanie. Narrator, teraz w roli obserwatora (a może nawet "oprawcy" w przenośni), bezlitośnie ponagla: „albo strzelasz, albo zgarniam torbę”, „Więc włóż już proszę ciebie, sobie już kurwa mać lufę w mordę”. To ukazuje bezwzględność świata, w którym słabość jest natychmiast wykorzystywana. W grze o milion euro nie ma miejsca na litość.

Moment, gdy bohater dzwoni do ukochanej, by powiedzieć jej, że ją kocha, jest wzruszający i tragiczny. To świadectwo ludzkich uczuć w obliczu ostateczności. Laska przez telefon szlocha, a narracja staje się jeszcze bardziej cyniczna, podkreślając ironię i patos sytuacji słowami „taka w chuj totalna wiocha, w chuj totalne spedalenie”. Ta ostra ocena, choć bolesna, może odnosić się do postrzeganej słabości czy braku twardości w tym bezlitosnym świecie. Finalnie, kula trafia – „lufę wsadził w mordę spust naciska, obraz który za nim wisiał, tam na ścianie krwią popryskał”. To graficzny i szokujący opis śmierci, który nie pozostawia złudzeń co do konsekwencji.

Przewijające się w utworze „Wiesz, życie takie jakie jest je bierz i dobrze wiesz, życie takie jakie jest je bierz” jest kluczowym refrenem i swoistym credo. Nie jest to akceptacja losu, ale wezwanie do aktywnego działania, do wzięcia życia takim, jakie jest – z jego brutalnością, ryzykiem i koniecznością walki. Seta, poprzez tę piosenkę, nie tylko opowiada historię, ale również formułuje gorzką filozofię przetrwania w trudnym środowisku, gdzie granica między życiem a śmiercią jest niezwykle cienka, a fortunę często zdobywa się kosztem najwyższego ryzyka. Ten utwór, wydany w 2011 roku, jest doskonałym przykładem rapu, który czerpie z autentycznych doświadczeń i przedstawia je bez upiększeń, w surowej, bezpośredniej formie.