Piosenka „Boss Bitch” Dojy Cat to dynamiczny hymn o samoakceptacji, pewności siebie i niezależności, który zadebiutował 23 stycznia 2020 roku jako trzeci singiel z oficjalnej ścieżki dźwiękowej do filmu „Birds of Prey” (Ptaki Nocy). Utwór doskonale oddaje postawę Harley Quinn, głównej bohaterki filmu, emanując „pewnością siebie i antygrzeczną postawą”. Został napisany przez Doję Cat, Ashnikko oraz producentów Sky Adamsa i Imada Royala. W jednym z wywiadów Doja Cat ujawniła, że to Ashnikko jest autorką pierwszej zwrotki, podczas gdy ona sama napisała drugą.

Tekst piosenki rozpoczyna się od zdecydowanego odrzucenia potrzeby dostosowywania się do cudzych oczekiwań: „Yeah, ain't tryna be cool like you / Wobblin' around in your high heel shoes” (Nie staram się być fajna jak ty / Chwiejąc się w twoich butach na wysokim obcasie). Doja Cat z dumą podkreśla swoje niedoskonałości, nazywając siebie „niezdarną” i „zaprzyjaźnioną z podłogą”, co symbolizuje akceptację własnej autentyczności i brak strachu przed upadkami. W ten sposób artystka odrzuca powierzchowność i dążenie do bycia „cool”, co jest często interpretowane jako komentarz do presji, by kobiety nosiły szpilki dla innych lub by wydawały się piękniejsze. Linia „I'm the whole damn cake and the cherry on top” (Jestem całym cholernym tortem i wisienką na torcie) doskonale podsumowuje jej poczucie kompletności i samodzielności.

W pre-refrenie Doja Cat krytykuje tych, którzy uczestniczą w imprezach z płytkich pobudek (jak „Ken w klubie, próbujący poderwać Barbie”). Wyraża swój sprzeciw wobec podążania za tłumem: „I don't wanna go, go, go with the flow” (Nie chcę płynąć z prądem). Zamiast tego, artystka manifestuje swoją niezależność i siłę, odmawiając bycia uciszoną, nawet jeśli inni „mają nadzieję, że się zadławi”. Jest to wezwanie do świętowania własnej wartości, szczególnie gdy inni tego nie robią.

Refren „I'm a bitch, I'm a boss / I'm a bitch and a boss, I'ma shine like gloss” jest esencją utworu, przekształcając tradycyjnie obraźliwe słowo „bitch” w symbol dumy, autonomii i wpływu. Metafora „błyszczenia jak błyszczyk” oznacza nie tylko powierzchowny blask, ale także wypolerowaną, nieskazitelną prezencję, osiągniętą dzięki samodbałości i szacunkowi do siebie. Jest to deklaracja sukcesu i kontroli w branży, która często nie zapewnia kobietom artystkom wystarczającego blasku.

Druga zwrotka wzmacnia ten przekaz, zestawiając Doję Cat z rywalkami za pomocą sugestywnego porównania: „I been the stallion, you been the seahorse” (Byłam ogierem, ty byłeś konikiem morskim). To „ogier” symbolizuje siłę, wdzięk i nieposkromionego ducha, w przeciwieństwie do pasywnego „konika morskiego”. Podkreśla to jej dominację w konkurencyjnym środowisku muzycznym. Doja Cat zaznacza, że nie potrzebuje zewnętrznej walidacji czy promocji („Don't need a report, don't need a press run”), a nawet jej „złe zdjęcia” stają się jej najlepszymi, co świadczy o jej niezachwianej pewności siebie i umiejętności przekuwania pozornych wad w atuty. Linia „I wear the hat and I wear the pants / I am advanced, so I get advanced” (Noszę kapelusz i noszę spodnie / Jestem zaawansowana, więc dostaję zaliczkę) mówi o przejmowaniu kontroli, robieniu własnych decyzji i czerpaniu korzyści z ciężkiej pracy. Zakończenie tej zwrotki, „Said boo, don't be mad 'cause you had the chance” (Powiedziałam kochanie, nie bądź zła, bo miałaś szansę) jest zdecydowanym przesłaniem do wszystkich zazdrosnych, przypominającym, że artystka sama wypracowała swoją pozycję.

"Boss Bitch" została przyjęta bardzo pozytywnie przez krytyków muzycznych. Patrick Johnson z Hypebeast określił utwór jako „klubowy singiel z dubbującymi syntezatorami, nieoczekiwanymi kowbellami i niezaprzeczalnym refrenem”. James Dinh z iHeartRadio porównał charyzmę Dojy do wczesnej Nicki Minaj, a Brendan Wetmore z Paper zauważył podobieństwa do „bardziej basowych” utworów Azealii Banks. Piosenka była jedynym singlem z soundtracku "Birds of Prey", który znalazł się na liście Billboard Hot 100, osiągając 100. miejsce. Magazyn Billboard umieścił ją na 27. miejscu najlepszych piosenek 2020 roku, a NME na 12. miejscu. Pomimo agresywnego i ostrego charakteru utworu, Doja Cat, zapytana o obecność w nim wrażliwości, stwierdziła, że pisze to, co jej zdaniem brzmi najlepiej, i nie jest pewna, gdzie w tej konkretnej piosence miałaby się znaleźć wrażliwość. To świadczy o jej nieugiętej postawie i skupieniu na przekazie siły i dominacji.