Utwór „Maryja” autorstwa RR Brygady, duetu tworzonego przez RY23 i Rafiego, stanowi intrygującą podróż przez osobiste doświadczenia wiary, nadziei i interwencji sił wyższych w codziennym życiu. Debiutujący w 2003 roku w poznańskim środowisku hip-hopowym, RR Brygada znana jest z łączenia dwóch różnych stylów, co daje unikalne brzmienie. Piosenka, która ukazała się jako część albumu „Rarytas” około roku 2012, głęboko zakorzeniona jest w refleksjach na temat niewytłumaczalnych zdarzeń i roli duchowości w obliczu losu.

Tekst otwiera się odważną deklaracją, która zdaje się dystansować od dogmatów religijnych: „Słuchaj mamy w dupie, czy w twoim sercu jest bóg czy kozioł”. To jednak nie jest negacja duchowości, lecz raczej podkreślenie, że rzeczywistość skrywa zjawiska wykraczające poza ludzkie pojmowanie, „rzeczy które się nie śniły filozofom”, a nawet „o których Stephen Hawking nawet nie śnił”. Sugeruje to istnienie potężnej, niematerialnej siły, która potrafi interweniować w ludzkie losy, wyciągając z „opresji”.

Artysta natychmiast przechodzi do konkretnych przykładów, które mają uwiarygodnić jego tezę. Pierwsza historia opowiada o dwuletnim dziecku, które nierozważna matka zostawia na balkonie szóstego piętra wieżowca. Szkrab, wspinając się na balustradę, spada, ale jego upadek zostaje w cudowny sposób złagodzony przez drzewo, co pozwala mu przeżyć. Narrator interpretuje to jako bliskość „jego anioła stróża”. Ten cudowny zbieg okoliczności staje się fundamentem jego wiary, która „pozwala mi iść przez rzeczywistość”. Podkreśla szczerość swoich słów, twierdząc, że nosi tę wiarę w sercu, „tak jak syn swoją matkę”.

Kolejny przykład to scena wypadku samochodowego na trasie Poznań-Września, gdzie kierowca zasnął w nowym wozie, a auto wjechało w busa i dachowało. Mimo poważnych uszkodzeń obu pojazdów („obie fury do kasacji”), „nikomu nic się nie stało”. To kolejne wydarzenie, które „wyjaśnić trudno”, a wręcz „to cud, bo jak inaczej wyjaśnić to gówno”. Te historie mają udowodnić, że w życiu codziennym „wpadamy w nie [trudności] co dnia, lecz rzadko zauważamy, że stoją za nami istoty zwane aniołami”.

Centralnym przesłaniem staje się wezwanie do otwartości na tę niewidzialną pomoc: „Możesz mi nie wierzyć, przyjdzie taki dzień, gdy poczujesz jego siłę i zobaczysz jego cień”. Artysta zachęca do zmiany perspektywy, bo „brak wiary Cię zabija”. Wzmianka o „olśnieniu, któregoś ranka” i uniwersalności tej siły („nieważne Poznań, Berling, New York czy Szanghaj”) podkreśla, że przesłanie ma charakter powszechny, dostępny każdemu, kto „spójrz w niebo, z siebie ofiarę złóż, poczuj luz, czuwa nad tobą twój Anioł stróż”.

Refren wzmacnia tę ideę, mówiąc o „mocy wielkiej”, która „co noc zerka i pomaga, gdy coś w człowieku pęka”. Podkreśla, że życie bez tej duchowej podpory jest „męką”, ale z wiarą można spełnić marzenia.

Kulminacyjnym i najbardziej osobistym momentem utworu jest zakończenie. Po tym, jak przez cały tekst utrzymuje ogólną koncepcję „anioła stróża” czy „mocy wielkiej”, artysta w ostatnich słowach dokonuje konkretyzacji, wyjawiając, kto jest jego osobistym opiekunem: „ja mam też mego stróża, moim stróżem jest... Maryja”. To wyraźne wskazanie na Matkę Boską, figurę niezwykle istotną w polskiej kulturze i katolicyzmie, nadaje utworowi głęboki, osobisty wymiar religijny, jednocześnie wpisując się w szerszy kontekst duchowych poszukiwań charakterystycznych dla niektórych nurtów polskiego hip-hopu. Utwór staje się tym samym świadectwem bardzo osobistej, ale i powszechnej wiary w opiekę i cud, który potrafi odmienić bieg zdarzeń.