"We Didn't Start the Fire" w wykonaniu "Road Trip's Over" to cover ikonicznego utworu Billy'ego Joela, który jest muzyczną kroniką czterdziestu lat historii świata, od 1949 roku, czyli roku urodzenia Joela, do 1989 roku, daty wydania piosenki. Piosenka stała się globalnym fenomenem kulturowym, cenionym za swój błyskawiczny przegląd wydarzeń, postaci i zjawisk, które ukształtowały drugą połowę XX wieku.

Inspiracja do powstania utworu narodziła się z rozmowy, którą Billy Joel odbył z młodym przyjacielem Seana Lennona. Ów 21-latek narzekał na trudne czasy, w których przyszło mu dorastać w latach 80., twierdząc, że poprzednie pokolenia miały łatwiej. Szczególnie zaskoczył Joela, mówiąc, że w latach 50. "nic się nie działo". Joel, który sam miał wówczas około 40 lat i był "maniakiem historii" (planował nawet zostać nauczycielem historii), zrewidował to przekonanie, wymieniając liczne dramatyczne wydarzenia z lat 50., takie jak wojna koreańska czy kryzys sueski. Ta rozmowa stała się katalizatorem do stworzenia utworu, który miał pokazać ciągłość chaosu i zmian w historii.

Tekst piosenki to nic innego jak "lista", zawierająca 119 odniesień do znaczących wydarzeń politycznych, kulturalnych, naukowych i sportowych, ułożonych w zasadzie chronologicznie. Od prezydentury Harry'ego Trumana, poprzez gwiazdy takie jak Doris Day czy Marilyn Monroe, konflikty zbrojne jak wojna koreańska, zimnowojenne napięcia, rewolucje kulturowe (Elvis Presley, hipisi), aż po skandale polityczne (Watergate) i społeczne (epidemia AIDS, crack), piosenka rzuca światło na nieustający wir historii. Joel celowo rozpoczął listę od 1949 roku, ponieważ był to rok jego urodzenia, co podkreśla jego osobiste doświadczenie tych wydarzeń.

W refrenie utworu, "We didn't start the fire / It was always burning / Since the world's been turning / We didn't start the fire / No, we didn't light it / But we tried to fight it", Joel wyraża główną tezę: jego pokolenie, tzw. Baby Boomers, nie jest odpowiedzialne za wszystkie problemy świata. Te "ognie" – metaforyczne dla kryzysów, konfliktów i zmian – płonęły zawsze, od zarania dziejów, i każde pokolenie musi się z nimi mierzyć. Jest to przesłanie pocieszenia i zarazem ostrzeżenie, że świat zawsze będzie miejscem pełnym wyzwań, a obecne problemy nie są winą jednej generacji, ale efektem długiego ciągu zdarzeń. Choć nie zapoczątkowaliśmy tego "ognia", to próbowaliśmy i nadal próbujemy go gasić, czyli stawiać czoła problemom.

Co ciekawe, sam Billy Joel ma mieszane uczucia co do piosenki. Wielokrotnie krytykował jej melodię, nazywając ją "okropną" i porównując do "wiertarki dentystycznej" lub "brzęczącego komara". Przyznał, że niezwykły dla niego sposób pisania – najpierw tekst, a dopiero potem muzyka – przyczynił się do jej, jak to określił, braku melodyjności. Mimo to, lubi tekst i jest dumny z jego lirycznej zawartości. Przyznał również, że piosenka jest "koszmarem" do wykonywania na żywo, ponieważ pominięcie choćby jednego słowa może doprowadzić do "katastrofy". Joel żartobliwie odrzucił pomysły na kontynuację utworu, obejmującą późniejsze lata, twierdząc, że już raz napisał jedną taką piosenkę i nie uważał jej za zbyt dobrą pod względem melodycznym.

Mimo jego krytycznej oceny muzycznej, "We Didn't Start the Fire" odniosło ogromny sukces komercyjny, stając się trzecim singlem Joela, który osiągnął pierwsze miejsce na liście Billboard Hot 100 w Stanach Zjednoczonych. Piosenka została również nominowana do nagrody Grammy w kategoriach Płyta Roku i Piosenka Roku. Jej znaczenie kulturowe jest ogromne; stała się miniaturową lekcją historii, a nauczyciele i studenci wysyłali listy do Joela, wyrażając swoje zainteresowanie najnowszą historią zainspirowane utworem. Szybkie tempo, w jakim Joel wylicza wydarzenia, oddaje zawrotne tempo postępu i zmian w XX wieku, niemal niepojętą szybkość, z jaką wydarzenia rozgrywały się w krótkim czasie. Niezależnie od formy, czy to oryginału Billy'ego Joela, czy coveru "Road Trip's Over", utwór pozostaje potężnym przypomnieniem o złożoności historii i ciągłości ludzkich zmagań.