„Who Do We Trust?” to utwór, w którym R.A. The Rugged Man i Immortal Technique łączą siły, by stworzyć potężną, dwugłosową interpretację współczesnego świata, naznaczoną głębokim sceptycyzmem wobec władzy i wszechobecnej dezinformacji. Piosenka, osadzona w klasycznym, surowym hip-hopowym brzmieniu, jest manifestem buntu przeciwko systemowej opresji, manipulacji medialnej i korupcji na najwyższych szczeblach władzy. Od samego początku, z intro R.A. The Rugged Mana, który ironicznie stwierdza, że jest „ostatnim, którego powinni dopuścić do głosu”, utwór stawia sprawę jasno: nie będzie tu cenzury ani politycznej poprawności.

Immortal Technique rozpoczyna swój wers od analizy „nowego planu mieszkaniowego dla getta”, które okazuje się być „projektami dla nowego amerykańskiego stulecia”. Wskazuje na „terroryzm fałszywej flagi” jako narzędzie kontroli mentalnej oraz na „ewangelie w rękach ludzi bez empatii”. Słuchacz jest szybko wrzucony w świat, gdzie granice między służbami porządku a siłami militarnymi się zacierają, a kamery na każdym rogu to jedynie „testowanie przyszłego gestapo na imigrantach”. Technique odwołuje się do „żelaznego prawa oligarchii”, by opisać konsolidację władzy i ograniczenie informacji, co prowadzi do uwięzienia biednych i uzależnionych od narkotyków, podczas gdy „rodziny klasy rządzącej” pozostają nietykalne. Porównanie tego systemu do „skorumpowanego hinduizmu” i „pieprzonego systemu kastowego” jest dosadne i podkreśla głębokie nierówności. Raper wspomina o swoich osobistych doświadczeniach z systemem więziennym i religią, a także o „nasionach despotyzmu”, które „aresztowały jego wizję”. W wersach Technique’a pojawia się również odniesienie do Pedro Albizu Camposa, portorykańskiego nacjonalisty, który zmarł w więzieniu, co symbolizuje ryzyko, jakie podejmują ci, którzy ośmielają się mówić prawdę przeciwko władzy. Zakończenie jego zwrotki jest szczególnie wymowne: śmieje się z lęku Ameryki przed Nowym Porządkiem Świata, bo „jego ludzie żyją w nim przez ostatnie 500 lat”, co stanowi mocny komentarz na temat historii kolonializmu i ucisku.

R.A. The Rugged Man kontynuuje narrację, skupiając się na ekspozycji „zbrodni struktury władzy”, gdzie „prawda jest teraz zdradą imperium USA”. Krytykuje amerykańskie ingerencje w zagraniczne wybory i skutki wojny dronowej, wspominając o „cywilach zabitych w Jemenie na weselu”, których śmierć jest bagatelizowana, ponieważ „broń została wyeksportowana od polityków z Pentagonu, a kupili ją Saudyjczycy”. R.A. bezlitośnie obnaża obłudę „amerykańskiego wyjątkowości”, którą nazywa terroryzmem. Jego wers to także odrzucenie mainstreamowych mediów i policji, wyrażone w słowach „jebać telewizję, jebać PD”, a także nawiązanie do „eksperymentu Tuskegee”, symbolizującego rasizm i brak etyki w eksperymentach medycznych prowadzonych przez rząd. Raper zwraca uwagę na zagrożenia dla zdrowia publicznego związane z „Monsanto” i jego produktami, takimi jak herbicydy powodujące „chłoniaka nieziarniczego”. Broni sygnalistów, którzy są „nazywani zdrajcami”, i krytykuje „legislatorów próbujących tłumić zachowania” obywateli, oraz „CIA karmiącą propagandę telewizji”. Cały ten fragment podkreśla, jak rząd dąży do tłumienia niewygodnych informacji i kontroli narracji. W wywiadach Immortal Technique często podkreśla, że celem takich utworów jest skłonienie ludzi do samodzielnego myślenia i kwestionowania autorytetów, zamiast bezkrytycznego akceptowania informacji. R.A. The Rugged Man, w podobnym tonie, wyraża swoje rozczarowanie zarówno dziedziczną, jak i wybieraną władzą, stwierdzając „jebać rodzinę królewską i jebać wybranego prezydenta”.

Refren wielokrotnie zadaje pytanie: „Komu ufamy?”, podkreślając powszechny brak zaufania do instytucji i potrzebę inteligencji, zrozumienia oraz faktów, które ludzie zasługują znać. Podkreśla, że „żaden plan rządowy nie powinien narzucać swoich ograniczeń wbrew woli”, a kluczem jest „poznanie siebie”. Outro piosenki zawiera wstrząsający fragment wypowiedzi byłego dyrektora CIA, Michaela Haydena, który przyznaje, że „kłamali, oszukiwali, kradli”, a nawet mieli „całe kursy szkoleniowe” na ten temat. Jego cyniczne zakończenie, że „to przypomina o chwale amerykańskiego eksperymentu”, jest ostatecznym potwierdzeniem centralnego tematu utworu: systemowa korupcja i hipokryzja są integralną częścią działania władzy, a jedyną nadzieją pozostaje indywidualne dociekanie prawdy i sprzeciwianie się narzuconej narracji. Piosenka jest alarmującym apelem o krytyczne myślenie i nieustanne kwestionowanie tych, którzy dzierżą władzę.