„USB” PRO8L3M-u to utwór, który stanowi gorzki monolog bohatera uwikłanego w toksyczny cykl hedonizmu, autodestrukcji i pozornych relacji. Piosenka, pochodząca z wydanego w 2019 roku albumu „Widmo”, doskonale wpisuje się w koncepcję całej płyty, która „zadaje wiele pytań o kierunek, w jakim zmierza nasz świat i my sami”, zarysowując „wizje, czasem mroczne, a czasem zupełnie nieprzewidywalne”. Oskar, autor tekstu, rapuje z perspektywy człowieka przepełnionego cynizmem, który wciąż powtarza te same błędy w pogoni za szczęściem, które ciągle mu się wymyka.

Pierwsze wersy natychmiast wprowadzają słuchacza w świat używek i poczucia pustki. „Wszystko co łączyło nas posypałem i skruszyłem kartą / Potem wciągnąłem, a to co zostało zmiotłem w dzban i popiłem Warką” to dosadne przedstawienie zażywania kokainy i topienia resztek emocji w tanim alkoholu. Gest rzucenia butelki o szybę i spalenie banknotu to ekspresja frustracji, buntu i kompletnej obojętności wobec norm społecznych czy wartości materialnych. To życie na krawędzi, gdzie liczy się tylko ulotna przyjemność.

Dalej Oskar ukazuje paradoks bliskości bez prawdziwej intymności: „Leżymy nago, patrzymy na siebie się nie dotykając”. Łzy, które „moczą ciało” i „oczyszczają myśli”, sugerują moment refleksji, chwilowe przebłyski świadomości konsekwencji, ale natychmiast tłumione przez mechanizmy obronne. Porównanie wydarzeń składających się na całość do puzzli i metafora „Wymieniłem jeden do jednego dolary na ruble” mogą symbolizować fatalne decyzje, utratę wartości, wejście w gorszy, bardziej zdegenerowany świat, gdzie prawdziwe uczucia tracą na znaczeniu.

Refren wielokrotnie podkreśla dychotomię dwóch światów: męskiego, naznaczonego „pojebanymi zapędami”, szalonymi weekendami, narkotykami i szybkimi autami („My to kokaina, gouda i auta”), oraz żeńskiego, reprezentowanego przez imiona „Ewelina, Monia i Marta”, które jawią się jako siły próbujące wyciągnąć ich z problemów („Wy to wyciąganie nas z komendy”) lub symbolizujące bardziej ułożone, konwencjonalne życie, odległe od chaosu bohatera. To typowe dla PRO8L3M-u, by w tekstach Oskara balansować między mrocznymi fantazjami a uniwersalnymi tematami osadzonymi w stworzonej przez nich futurystycznej wizji.

W drugiej zwrotce raper przyznaje się do wszechobecności błędów w jego życiu: „Nic nie jest moje tak bardzo jak błędy”. To fatalizm i pogodzenie się z własnym autodestrukcyjnym losem. Obietnice zmiany – „Ja zmienię się dziś, jutro, kiedyś” – są natychmiast demaskowane jako puste, „śmieszne jak memy”. Myśli, które rozsadzają głowę, ale nie znajdują ujścia w słowach, świadczą o wewnętrznym konflikcie i niemożności komunikacji. „Z góry słyszę Boga śmiech, aleś się kurwa nagadał” to wyraz poczucia osamotnienia i poczucia, że nawet siła wyższa ironizuje z jego daremnych zmagań. Obraz „Jestem w zwiniętym na drzewie BMW / Ale czy ta jazda to był Bóg wie jaki fun?” to uderzające i prorocze podsumowanie stylu życia, które musi skończyć się tragicznie, a jednocześnie refleksja nad jego prawdziwą wartością. To kwestionowanie, czy cała ta szalona jazda faktycznie przyniosła satysfakcję.

Trzecia zwrotka pogłębia poczucie beznadziei i niemożności ucieczki. „Mogę pokrzyczeć i mogę pomilczeć / Jeden chuj, dwa zła do wybrania, więc dwa złe wybory” ukazuje bohatera w pułapce, bez dobrych opcji. Bohater powraca do „tego samego miejsca sprzed 5 lat”, stając się „bardziej dojechaną wersją” samego siebie. To podkreśla cykliczność i patologiczne przyzwyczajenie do autodestrukcji, która trwa latami i z której nie sposób się wyrwać. Jak zauważa serwis Groove.pl, piosenka jest o ludziach, którzy dawno zapomnieli, co to moralność, i kobietach, które nie potrafią się od nich uwolnić, wybierając ból, bo czują, że nic lepszego ich nie spotka.

Utwór kończy się powtarzaną frazą: „Oglądam zdjęcia na USB”. Ten motyw tytułowego nośnika pamięci staje się symboliczny. USB, na którym pozostały zdjęcia, to nic innego jak zbiór wspomnień z przeszłości – być może tych szalonych weekendów, używek, toksycznych relacji. Jest to jedyna namacalna pozostałość po intensywnym, choć destrukcyjnym życiu. W kontekście całej płyty „Widmo”, która „krąży wokół zagadnień współczesnej cywilizacji, pułapek jej rozwoju, degradacji środowiska oraz rzuca światło na niedostrzegane zjawiska”, „USB” jest osobistym zapisem degradacji wartości międzyludzkich i pogoni za ulotnymi doznaniami. Oskar i Steez konsekwentnie budują w swojej twórczości opowieści o fantazjach i pogoni za bogactwem, władzą i życiem na krawędzi, często ostrzegając, że realizacja najśmielszych marzeń może nie mieć happy endu. Piosenki PRO8L3M-u, jak wspomniał Steez w jednym z wywiadów, mają być obrazowe i mieć swoją narrację, a słuchając ich, powinno się mieć przed oczami przekaz i obrazek. „USB” jest tego doskonałym przykładem – to obrazoburczy, melancholijny i niezwykle sugestywny portret samotności w tłumie i konsekwencji wyborów, które prowadzą donikąd, pozostawiając jedynie cyfrowe ślady minionego życia.