Interpretacja Suzume (feat. Toaka) - Radwimps

Utwór „Suzume (feat. Toaka)” autorstwa Radwimps to poruszająca ballada, która stanowi serce ścieżki dźwiękowej do animowanego filmu Makoto Shinkaia z 2022 roku, również zatytułowanego Suzume. Piosenka, głęboko zakorzeniona w emocjonalnym rdzeniu filmu, eksploruje tematy połączenia, straty, nadziei i akceptacji własnych niedoskonałości, niosąc jednocześnie echa japońskich tradycji i traumy.

Radwimps, znani ze swojej wcześniejszej współpracy z Shinkaiem przy hitach takich jak Kimi no Na wa. (Your Name.) i Tenki no Ko (Weathering with You), po raz kolejny dostarczyli muzykę, która idealnie oddaje atmosferę i przesłanie reżysera. Tym razem do stworzenia ścieżki dźwiękowej zaangażowali również kompozytora Kazumę Jinnouchiego, co wniosło do projektu nowe inspiracje jazzowe i tradycyjne japońskie instrumentarium.

Początkowo reżyser Shinkai życzył sobie, aby główny wokalista zespołu, Yojiro Noda, zaśpiewał utwór, jednak ostatecznie uznano, że „kobiecy głos lepiej odda wrażenie utworu”. Tak odkryto Toakę – młodą artystkę, której unikalny, naturalny i porywający głos, wcześniej publikowany na TikToku, zaimponował zarówno Nodzie, jak i Shinkaiowi. Noda przyznał, że poczuł „połączenie między tą piosenką a Toaką, którego nikt inny nie był w stanie przerwać”, a jej „lulululu” na otwarciu utworu szczególnie go poruszyło. Toaka natomiast ma nadzieję, że poprzez swoją muzykę przekaże przesłanie, że „można mieć uczucia brzydoty czy niedoskonałości”.

Tekst piosenki rozpoczyna się od enigmatycznych wersów: „Kimi no naka ni aru aka to aoki sen / Sorera ga musubareru no wa shin no zō” („Czerwone i niebieskie linie w tobie, / Łączą się w prawdziwym sercu”). Te „czerwone i niebieskie linie” mogą symbolizować splątane emocje, sprzeczności, a może nawet przeznaczenie, które ostatecznie prowadzi do głębokiego, autentycznego połączenia z drugim człowiekiem. Jest to echo uniwersalnego dążenia do zrozumienia i bliskości.

Dalej słyszymy: „Kaze no naka de mo makenai yō na koe de / Todokeru kotoba o ima wa sodateteru” („Głosem, który nie ulegnie wiatrowi, / Pielęgnuję teraz słowa, które przekażę”). Ten fragment sugeruje proces wewnętrznego rozwoju, gromadzenia siły i przygotowania do wyrażenia głębokich, może trudnych, ale szczerych uczuć. To świadoma budowa mostu komunikacji, odpornego na przeciwnności losu.

Następnie pojawiają się archaiczne i poetyckie obrazy: „Toki wa makuragi / Kaze wa nikihada / Hoshi wa ubusuna / Hito wa kagerō” („Czas jest podkładem, / Wiatr delikatną skórą, / Gwiazda kolebką, / Człowiek mirażem”). Te metafory, wykorzystujące starojapońskie słownictwo, są niezwykle symboliczne. „Makuragi” (podkład kolejowy) może symbolizować czas jako nienaruszalny fundament, utrzymujący bieg życia na prostym torze, podczas gdy „kagerō” (zwiewny miraż lub jednodniówka) podkreśla ulotność ludzkiej egzystencji. Wiatr jako „delikatna skóra” i gwiazda jako „kolebka” sugerują intymne połączenie człowieka z naturą i wszechświatem, a jednocześnie kruchość tego istnienia.

Centralnym punktem piosenki jest emocjonalne wyznanie: „Nande naiteru no to kikare kotaereru / namida nanka ja / Bokura deaeta koto no imi ni wa marude oitsukanai” („Łzy, którymi mogę odpowiedzieć na pytanie 'dlaczego płaczesz', / Daleko im do uchwycenia znaczenia naszego spotkania”). Podkreśla to, że niektóre doświadczenia i relacje są tak głębokie, iż wykraczają poza proste wyrażenie smutku czy radości. Ich sens jest znacznie szerszy, transcendentny.

„Kono mi hitotsu ja tarinai sakebi / Kimi no te ni fureta toki ni dake furueta kokoro ga atta yo / Imi o ikutsu koere ba bokura wa tadoritsukeru no ka na” („To krzyk, na który to ciało w pojedynkę nie wystarczy / Było serce, które zadrżało tylko wtedy, gdy dotknąłem twojej dłoni / Ile znaczeń musimy przekroczyć, aby tam dotrzeć?”). Te wersy mówią o niewystarczalności pojedynczej istoty w obliczu potężnych emocji i o poszukiwaniu głębszego sensu w relacji. Dotyk drugiej osoby staje się katalizatorem, budzącym uśpione emocje, a droga do pełnego zrozumienia i spełnienia jest długa i wymaga przekroczenia wielu barier.

Piosenka celebruje również akceptację własnych wad: „Orokasa de ii minikusa de ii / Tadashisa no sono saki de kimi to te wo toritai” („Głupota jest w porządku, brzydota jest w porządku / Poza tym, co słuszne, chcę trzymać cię za rękę”). Jest to potężne przesłanie o bezwarunkowej miłości i dążeniu do autentycznego połączenia, wykraczającego poza społeczne normy „poprawności” czy idealnego wizerunku. Chodzi o wspólne życie „poza tym, co słuszne”, w pełnej akceptacji.

Radwimps i reżyser Makoto Shinkai chcieli, aby muzyka do Suzume była „całkowicie inna od przeszłości”, włączając w to „nostalgiczne i rdzenne dźwięki Japonii”. Jest to szczególnie widoczne w warstwie instrumentalnej oraz wyborze archaicznego języka. Część nagrań orkiestrowych odbyła się w słynnym Abbey Road Studios w Londynie, z udziałem orkiestry oraz chóru nastolatków, którego „silne, ale niepewne głosy” były kluczowe dla ścieżki dźwiękowej. Film Suzume sam w sobie jest głęboko osadzony w japońskiej kulturze i historii, będąc inspirowanym trzęsieniem ziemi i tsunami Tōhoku z 2011 roku. Shinkai chciał bezpośrednio wyrazić wpływ tej katastrofy, obawiając się, że pamięć o niej z czasem blednie. Piosenka, będąca swego rodzaju hymnem dla protagonistki Suzume, której imię nawiązuje do japońskiej bogini Ame-no Uzume, zdaje się być mostem między przeszłością a przyszłością, między indywidualnym doświadczeniem a zbiorową pamięcią.

Ostatnie wersy „Moshi ka shitara moshi ka shitara / Sore dake de kono kokoro wa dekiteru / Moshi ka shitara moshi ka shitara / Kimi ni ‘kizuite’ to ima mo sono mune o uchi narasu” („Być może, być może / Tylko z tego składa się to serce / Być może, być może / Nawet teraz bije w twojej piersi, mówiąc 'zauważ mnie'”) sugerują, że całe jestestwo, całe serce, zbudowane jest wokół tej relacji i tęsknoty za zrozumieniem. To wołanie o rozpoznanie, o bycie widzianym i zrozumianym przez drugą osobę, co stanowi esencję ludzkiego pragnienia bliskości i sensu.

Podsumowując, „Suzume (feat. Toaka)” to wielowymiarowa opowieść o poszukiwaniu i znajdowaniu głębokiego połączenia, akceptacji i nadziei w obliczu życiowych trudności i historycznych traum. To piosenka, która pięknie łączy intymne uczucia z uniwersalnymi tematami, czerpiąc z bogactwa japońskiego języka i symboliki.