Interpretacja Zizu - Pezet

Utwór "Zizu", wydany jako singiel 3 czerwca 2025 roku, zapowiada siódmy solowy album Pezeta, Muzyka Popularna, którego premiera zaplanowana jest na jesień 2025 roku. Za produkcję utworu odpowiadają Louis Villain i Jonatan. Pezet w "Zizu" eksploruje uniwersalne tematy, które od lat są osią jego twórczości: zderzenie młodzieńczych marzeń i aspiracji z prozą życia, gorycz niespełnionych obietnic oraz nieustanną walkę o autentyczność w obliczu komercyjnych nacisków.

Piosenka jest swoistym manifestem ambicji i tęsknoty za lepszym światem, rozpoczynającym się od nostalgicznych obrazów: „Ja chciałem, by bujał się cały dzień, cały blok / Grać w NBA, NFL, nie bujać się w FSO / Mieć GTS, GTE, Koenigsegg, Banglot”. Te wersy symbolizują pragnienie luksusu, wolności i prestiżu, kontrastujące z polską rzeczywistością, której synonimami stają się instytucje takie jak NFZ (Narodowy Fundusz Zdrowia), kredyt SKOK (Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa) czy BGŻ (Bank Gospodarki Żywnościowej, obecnie BNP Paribas Bank Polska). FSO (Fabryka Samochodów Osobowych), niegdyś ikona polskiej motoryzacji, w tekście Pezeta staje się symbolem szarej codzienności, dalekiej od luksusowych aut z segmentu GTS czy Koenigsegg. To zderzenie marzeń z biurokratycznym i finansowym ciężarem to jeden z głównych motywów utworu, który oddaje frustrację wynikającą z ograniczeń systemowych.

Centralnym punktem utworu jest fraza „Z bani jak Zizu”, nawiązująca do słynnego incydentu z finału Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w 2006 roku, kiedy to Zinédine Zidane, legenda futbolu, uderzył głową Marco Materazziego, kończąc swoją karierę czerwoną kartką. Ta metafora ma w tekście Pezeta wielowymiarowe znaczenie. Może symbolizować nagłe, impulsywne działanie, będące wyrazem desperacji lub utraty kontroli pod wpływem ogromnej presji. Pezet sugeruje, że tacy jak on – ludzie walczący o swoje miejsce i marzenia – „szybko rany liżą”, co podkreśla odporność i zdolność do podnoszenia się po porażkach, nawet tych spektakularnych. W wywiadzie dla Radia Eska Pezet sam przyznał, że "Zizu to numer o prostych aspiracjach raperów, młodzieży, ludzi na początku swojej drogi, którzy chcą coś osiągnąć. To głód sukcesu". Tytuł jest więc inspirowany historią Zinédine Zidane'a jako ikony światowego futbolu.

Artysta nie ukrywa osobistych doświadczeń, wspominając o „mamie łez” i „K-A-S” (Krajowej Administracji Skarbowej), co wskazuje na trudności finansowe i życiowe, które ukształtowały jego drogę. Wers „Dlatego spójrz na moje buty / (Dowiesz się, kurwa, nie ma dróg na skróty)” to bezpośrednie odniesienie do ciężkiej pracy i braku łatwych rozwiązań w dążeniu do celu. To sprzeciw wobec iluzji szybkiego sukcesu i podkreślenie wartości autentycznego wysiłku. Pezet od lat podkreśla znaczenie autentyczności, mówiąc w wywiadzie dla Interii Muzyka z września 2022 roku, że w hip-hopie zawsze był element kreacji, ale jednocześnie zawsze dążył do zachowania jakości w swoich numerach.

Pezet wplata także obrazy z młodości: „Ziomki, afery, spliffy z FIFY lub na Winklu Dojlidy”, które malują obraz niespokojnego, ale pełnego braterstwa i wspólnych marzeń dzieciństwa, gdzie chciano „wygrać mundial jak Zizu, wybić się, kurwa, być żywi / Brać garścią świat, jaki to ma smak”. To pragnienie zaznania pełni życia, smaku sukcesu, który często pozostaje poza zasięgiem.

W refrenie pojawia się motyw ucieczki i próby przekroczenia granic: „Może zróbmy coś (Na początek, czego nie wolno) / Może rzućmy kąt (Czy nakręcić tu razem porno?)". Te prowokacyjne pytania odzwierciedlają desperacką potrzebę wyrwania się z marazmu, poszukiwanie silnych bodźców i ucieczki od rzeczywistości. Relacja damsko-męska jest tu naznaczona ulotnością i nierealnością: „Miałem zabrać ją nad Como, Nie dotarliśmy nawet do niej”. Como, symbol luksusu i romantyzmu, pozostaje nieosiągalne, podobnie jak wiele innych aspiracji. Pezet nawiązuje tu do motywu, który często pojawia się w jego twórczości – niemożności pełnego spełnienia w relacjach, ucieczki w melanż („uciekałem tu w melanż”) i ogólnego rozczarowania.

Pezet w wierszach „Wystawiam sztukę, chociaż nie jest Mona Lizą” podkreśla autentyczność swojej twórczości. Nie dąży do tworzenia dzieł idealnych, komercyjnie doskonałych, lecz stawia na szczerość i prawdę, nawet jeśli jest ona niedoskonała czy niepozbawiona skaz. Jest to komentarz do natury rapu – medium, które często funkcjonuje na granicy buntu i komercji. Tytuł albumu Muzyka Popularna (wcześniej zapowiadany jako Muzyka Komercyjna) jest sam w sobie ironicznym komentarzem do rynku muzycznego i jego oczekiwań. Pezet niejednokrotnie wspominał, że muzyka rapowa od początku swojego istnienia była na sprzedaż i stała się źródłem rozrywki, ale jednocześnie dla niego ważne jest, aby nie zatracić w niej dobrego smaku i autentyczności. W rozmowie z Rytmy.pl, recenzującą jego album Muzyka Komercyjna wydany 13 października 2023 roku, podkreślono, że Pezet potrafi działać na reklamowych briefach, nie tracąc jakości, choć sam często komentuje to środowisko w swojej twórczości.

W "Zizu" Pezet maluje obraz artysty, który, mimo sukcesu, wciąż pamięta swoje korzenie i cenę, jaką zapłacił za swoją drogę. To opowieść o marzeniach, które zderzają się z rzeczywistością, o walce o przetrwanie i poszukiwaniu sensu w świecie, który często wydaje się obojętny. Jest to także refleksja nad ewolucją samego rapu, który „jakby zjadł GMO”, stając się być może bardziej przetworzony i mniej naturalny, ale Pezet, choć świadomy zmian, pozostaje wierny swojej definicji autentyczności.