Interpretacja This World Couldn't See Us - Nabihah Iqbal

Utwór "This World Couldn't See Us" Nabihah Iqbal, pochodzący z jej drugiego albumu Dreamer wydanego w 2023 roku, to emocjonalna podróż przez wspomnienie intensywnej, ale ostatecznie skazanej na niepowodzenie miłości. Piosenka, będąca jednym z kluczowych singli z albumu, powstała w niezwykle trudnym okresie dla artystki – po włamaniu do jej studia w 2020 roku, utracie wszystkich dem, złamaniu ręki i nagłej podróży do Pakistanu z powodu choroby dziadka. Te przeciwności zmusiły Iqbal do porzucenia elektronicznego procesu twórczego na rzecz bardziej organicznego podejścia, początkowo z harmonium i gitarą akustyczną.

Pierwsza zwrotka maluje obraz idyllicznego związku, gdy życie "smakowało słodko, a przeznaczenie było przyjacielem". To czas, gdy "dwukrotna cisza była pieśnią miłości", a sekrety były dzielone bez reszty. Obrazy "kwiatów lata" i "delikatnej magii" podkreślają czystość i głębię tej intymnej więzi, która pochłaniała bez reszty, o czym świadczy wers "Stuck inside your beauty, falling in too deep". Jednak szybko następuje pęknięcie w tej sielance. Wersy "Swollen river, swollen eyes / Swollen thighs, swollen pride" wprowadzają element fizyczności, bólu, a może nawet poczucia wstydliwego obrzmienia lub trudnego do przyjęcia dojrzewania uczuć, które wydostają się "z zewnątrz do środka" pod wpływem "wiosennego przypływu". Ta nagła zmiana tonu sygnalizuje, że idealistyczne wyobrażenie miłości napotyka na surową rzeczywistość. Prośba "Give me everything and nothing all at once" to paradoks pragnienia totalności i pustki, być może odzwierciedlający potrzebę zaakceptowania pełni uczuć, w tym tych trudnych, aby móc "zasiać" miłość na "rzadkim polu".

Refren, powtarzany z melancholijnym rezonansem, stanowi centralny punkt przesłania utworu: "This world couldn't see us / This world couldn't keep us". To wyraz przekonania, że ich miłość była zbyt wyjątkowa, zbyt intensywna lub po prostu niezrozumiała dla otaczającego ich świata. Jest to uczucie, które nie mieści się w konwencjonalnych ramach, a przez to nie mogło zostać ani zauważone, ani utrzymane przy życiu przez zewnętrzne siły czy okoliczności.

Kulminacja następuje w drugiej zwrotce, która czerpie bezpośrednie inspiracje z „Tessy d'Urberville” Thomasa Hardy’ego – książki, którą Iqbal określiła jako "najlepszą, jaką kiedykolwiek czytała". Wypowiedziane szeptem słowa: "If death is freedom, then kill me now", są echem bezsilności i desperacji, podobnej do losu tragicznej bohaterki Hardy'ego, która, jak tłumaczy artystka, za każdym razem, gdy "dostaje choćby promyk pozytywnego uczucia, wszystko wokół niej to dusi". Stojąc "przed bramami z rogu i kości słoniowej" – klasycznym odniesieniem do prawdziwych i fałszywych snów z mitologii greckiej – kochankowie zdają się stawać na progu między nadzieją a ostatecznym losem, konfrontując się z "niewybaczalnym przeznaczeniem" i "losem, który nie zna litości". Oferta "You can have it all in return for everything" podkreśla ogromną stawkę i poświęcenie, jakie wiązały się z tą miłością lub z poszukiwaniem ostatecznej wolności, sugerując, że uzyskanie wszystkiego wymagało oddania wszystkiego.

Muzycznie utwór łączy elementy dream popu, post-punku i new wave, z charakterystycznymi dla Nabihah Iqbal "gothy-dourness" gitarami i perkusją, która tworzy jednocześnie chwytliwy i mroczny nastrój. Album Dreamer, a wraz z nim "This World Couldn't See Us", jest zatem opowieścią o miłości, która, mimo swojej intensywności i piękna, jest nadrzędnie skazana na konflikt z zewnętrznym światem i nieubłaganym losem, stając się zarówno wspomnieniem słodkiego marzenia, jak i bolesnej rzeczywistości.