Interpretacja Przesłuchanie - Muppety

Piosenka „Przesłuchanie” to polska wersja utworu „The Interrogation Song” pochodzącego z filmu „Muppety: Poza prawem” (ang. Muppets Most Wanted) z 2014 roku. W oryginale utwór ten wykonują Ty Burrell (jako inspektor Jean Pierre Napoleon) i Sam Eagle (jako on sam), a także Kermit, Miss Piggy i Gonzo, którzy są przesłuchiwani. Polska adaptacja tekstu, za którą odpowiada Michał Wojnarowski, doskonale oddaje ducha oryginału, zachowując jego absurdalny humor i sprytną grę słów.

Utwór jest komediową parodią scen policyjnych przesłuchań, w której trójka głównych Muppetów – Kermit, Panna Piggy i Gonzo – staje w obliczu zarzutów o kradzieże dzieł sztuki, do których doszło w Berlinie i Madrycie. Cała narracja budowana jest na kontraście między poważnymi pytaniami detektywów a nonszalanckimi, często kuriozalnymi odpowiedziami Muppetów, które mają udowodnić ich niewinność.

W pierwszej zwrotce Kermit jest przesłuchiwany w sprawie wydarzeń w Berlinie. Na pytanie o to, co robił o 10:03, beztrosko odpowiada, że jadł „wurst mit sauerkraut” i był na scenie, śpiewając bisy. Jego alibi jest solidne, bo „publika zaręczy, że widziała mnie w kolorach tęczy”. Jest to sprytne nawiązanie do ikonicznej piosenki Kermita „Rainbow Connection”, która stała się jego znakiem rozpoznawczym. W ten sposób Kermit, symbol niewinności i dobroci, z łatwością odpiera zarzuty, a jego publiczność jest jego najlepszym świadkiem. Detektywi, usatysfakcjonowani, szybko zakańczają jego przesłuchanie.

Następnie do akcji wkracza Panna Piggy, przesłuchiwana przez „złego glinę i romantycznego glinę”. Zarzut dotyczy rabunku, ale ona, w swoim charakterystycznym, diwicznym stylu, odwraca kota ogonem. Twierdzi, że jedynym „rabunkiem”, jakiego się dopuściła, jest „serce skraść milionom fanów”. Detektyw, próbując ją zastraszyć, mówi: „Jeśli chcesz ratować boczek”, co jest grą słów nawiązującą do jej tożsamości świni ("save your bacon" w oryginale). Piggy odpowiada z godnością, że choć „ktoś porwał obraz”, ona „nieraz porwała tłum”. Jej nonszalancja i wrodzona skłonność do dramatyzowania sprawiają, że nawet w obliczu zarzutów pozostaje gwiazdą. W rozszerzonej wersji piosenki z filmu Muppety: Poza prawem Piggy dodaje, że nie jest złodziejką, bo „wszystko, co kiedykolwiek wzięłam, to ukłon” („all I’ve ever taken is a bow”). Finalnie jeden z detektywów myśli, że „chyba mnie polubiła”, co podkreśla jej urok nawet w takiej sytuacji.

Ostatnim przesłuchiwanym jest Gonzo, oskarżony o zniszczenia w Prado w Madrycie. Jego alibi jest jeszcze bardziej absurdalne niż Kermita czy Piggy. Twierdzi, że „zmiótł mnie ze sceny wściekły byk i do szpitala trafiłem w mig” oraz że „spędziłem w łóżku noc – i to sam”. Kiedy detektywi wyrażają niedowierzanie, Gonzo proponuje, by spytali jego kurę Camillę, która „wie wszystko, potwierdzi wam”. Gdakanie Camilli, przedstawiane jako zeznanie, jest ostatecznym, komicznym akcentem, który doprowadza detektywów do szału i rezygnacji. Scena z Camillą to klasyczny przykład absurdalnego humoru Muppetów.

Całości towarzyszy chaos logiczny panujący w rozmowach detektywów, którzy nie potrafią dojść do ładu z definicją winy i niewinności. Powtarzające się frazy „Jeśli winni są niewinni, znaczy winni będą inni. Jeśli winni tu są winni, znaczy inni są niewinni” doskonale oddają frustrację i dezorientację wymiaru sprawiedliwości w obliczu nieprzeniknionego świata Muppetów. W finale utworu detektywi podsumowują, że Muppety są „niewinni, bo dziecinni. Oni głupi jak buty są”, a jeden z nich dodaje z rezygnacją: „Szkoda, że nie można ich wsadzić za głupoty”.

Piosenka ta, zarówno w wersji oryginalnej, jak i polskiej, jest świetnym przykładem tego, jak Muppety bawią się konwencjami gatunkowymi, wprowadzając swój unikalny, łagodny absurd do poważnych scen. Jej urok tkwi w dowcipnych dialogach, charakterystycznych reakcjach postaci i niemocy organów ścigania, które nie są w stanie zrozumieć logiki Muppetów, ani ich bezprecedensowej niewinności, wynikającej raczej z ich natury niż z faktycznego braku przewinień. Utwór jest kultowym elementem filmu, a jego humor jest uniwersalny i ponadczasowy. Co ciekawe, istnieją również rozszerzone wersje piosenki, które zawierały dodatkowe linie dialogowe, pominięte w kinowej wersji filmu, ale dostępne np. na Blu-Rayu.