Utwór „Fopa i Nietakt” to prawdziwa manifestacja bezkompromisowości i niepokornego charakteru, będąca efektem współpracy producenta Miksera z poznańskim duetem WSRH, czyli Słoniem i Shellerinim. Singiel ten, wydany 6 października 2016 roku, był pierwszym zwiastunem producenckiej płyty Miksera, która ostatecznie ukazała się jako Epka w 2019 roku. Już samo połączenie tych artystów zapowiadało materiał daleki od utartych schematów, a tytułowy „fopa i nietakt” idealnie oddaje prowokacyjny ton całego kawałka.

Już intro, z ironicznym hasłem „najsłynniejsza bania w Polsce!”, wprowadza w atmosferę pewności siebie i dystansu do konwencji. Słoń w swojej zwrotce od razu uderza w brutalny i cyniczny ton, deklarując: „Po pierwsze- nie dla pieniędzy, a po drugie kłamałem / Okradłem trupa zamarzniętej dziewczynki z zapałek”. To przewrotne nawiązanie do baśni Andersena natychmiast buduje wizerunek transgresyjnego artysty, który świadomie burzy wszelkie moralne i estetyczne granice. Artysta kreuje się na „Ghost Ridera”, wprowadzającego „zapach siarki na dzielni”, co podkreśla jego demoniczną i niepowstrzymaną energię. Krytyka sceny hip-hopowej jest bezlitosna, Słoń porównuje ją do „pornhuba”, gdzie artyści „dają dupy” lub „ssą kulę”, zarzucając im sprzedajność i brak autentyczności. WSRH przedstawia się jako „Stormtrooperzy” z „ciemnej strony mocy”, symbolizując swoją potęgę i nieugiętość w obliczu słabszych przeciwników, których „biorą jak Te-Tris pod lupę”. Słoń chełpi się swoim „flow, które narkusy wciągają po kiblach”, używając barwnych hiperboli, takich jak „pierścienie Saturna to moje hula hop”, by podkreślić unikalność i masywność swojego stylu. Lista jego idoli – Kylo Ren i Ojciec Dyrektor – to celowa prowokacja, zestawienie fikcyjnego złoczyńcy z kontrowersyjną postacią medialną, co symbolizuje odrzucenie politycznej poprawności i afirmację mrocznych lub niejednoznacznych autorytetów. Zwrotka kończy się agresywnym odrzuceniem konkurencji, porównując się do „wenera”, który unicestwi „słabe kurwy”, i deklaracją niewrażliwości na krytykę, niczym niewidomy, lecz śmiercionośny wojownik Zatoichi.

Refren jest kwintesencją utworu, definiującą ich postawę jako „miks chamstwa z arogancją”. Artyści wprost stwierdzają, że to właśnie „fopa i nietakt” ich określają. Wyrażają otwartą pogardę dla sceptyków i mainstreamowej sceny, a ich wejścia na bit kwitowane są kultowym już okrzykiem „Ale urwał!”, zaczerpniętym z viralowego klipu na YouTube. To użycie popularnego internetowego mema podkreśla ich odwagę do łamania konwencji i czerpania z popkultury w sposób zarówno dowcipny, jak i bezczelny. Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Miksera, również wpisywał się w tę estetykę, zaskakując widzów Shellerinim i Słoniem przebranymi za Super Mario i Luigiego, co było odważnym i wyróżniającym się posunięciem w branży. Mikser, znany ze swoich inspiracji sztuką współczesną i odwołań do „Ultramaryny” czy „Synestezji”, tworzy dla nich bit, który idealnie uzupełnia tę liryczną transgresję.

Shellerini w swojej zwrotce kontynuuje ten nurt, podkreślając destrukcyjną moc bitu Miksera, porównując go do „bomb w Libii”. Obrazy „czortów” i „hord rybitw” budują apokaliptyczną wizję, w której WSRH pozostaje na szczycie. Wyróżnia się na tle innych raperów skupionych na „streamingu”, odcinając się od gonitwy za popularnością. Wzmianka o „czarnym słońcu na koszulce” i „larum w głowie” sugeruje mroczną, niepokojącą estetykę i wewnętrzny konflikt, który napędza jego twórczość. Shellerini świadomie odrzuca wyścig szczurów, deklarując „nie panimaju ich wyścigu” i stawiając na „jakość, nie ilość”, co potwierdzają „linie tworzące Maginot” – metafora nieprzeniknionej, solidnej obrony w warstwie lirycznej. Raper gardzi powierzchownością i szmirą, twierdząc, że jest „za stary, by grzać się szmirą i nią imponować zdzirom”. Podziwiając widok „z dachu niczym Mielon i Frank Nino”, Shellerini przyjmuje pozycję obserwatora, górującego nad resztą, być może odwołując się do gangsterskich czy mafijnych postaci symbolizujących władzę i dystans.

Całość utworu zamyka się humorystycznym i buńczucznym outrem, powtarzającym zdanie „Takich dwóch jak nas trzech, to nie ma ani jednego, ani jednego nie ma”, które w ironiczny sposób podkreśla wyjątkowość i niepowtarzalność duetu na bicie Miksera. „Fopa i Nietakt” to hymn dla wszystkich, którzy cenią bezceremonialność, czarny humor i nieugiętą postawę w muzyce, będący jednocześnie zręcznym komentarzem do kondycji współczesnej sceny hip-hopowej.