Interpretacja A Boy Named Sue - Johnny Cash

"A Boy Named Sue" Johnny'ego Casha to ballada opowiadana z perspektywy mężczyzny, któremu ojciec – bez wątpienia chcąc zgotować mu piekło – nadał imię tradycyjnie żeńskie. Tekst piosenki, napisany przez wszechstronnie utalentowanego Shela Silversteina, znanego autora książek dla dzieci i rysownika magazynu "Playboy", to prawdziwa opowieść o dojrzewaniu, zemście i zaskakującym pojednaniu.

Piosenka zaczyna się od porzucenia: narrator ma zaledwie trzy lata, gdy jego ojciec opuszcza dom, zostawiając matce i jemu jedynie starą gitarę i pustą butelkę bimbru. Jednak, jak twierdzi, najgorsze, co zrobił ojciec, to nadanie mu imienia "Sue". To właśnie to imię staje się katalizatorem jego trudnego życia. Od najmłodszych lat Sue musi mierzyć się z nieustannymi kpinami i szyderstwami, co zmusza go do walki o szacunek i przetrwanie. Jak sam mówi: "życie nie jest łatwe dla chłopca o imieniu 'Sue'". Musi rosnąć szybko i stawać się złośliwy, jego pięści stają się twarde, a spryt wyostrza się, by ukryć swój wstyd, wędrując z miasta do miasta.

Inspiracje do tego niezwykłego imienia są co najmniej dwie. Jedną z nich był autentyczny męski prawnik z Tennessee, sędzia Sue Kerr Hicks, nazwany tak na cześć matki, która zmarła przy jego porodzie. Shel Silverstein miał poznać go na konferencji sędziowskiej w Gatlinburgu, a nietypowe imię u mężczyzny z pewnością zwróciło jego uwagę. Drugą inspiracją był przyjaciel Silversteina, humorysta Jean Shepherd, znany m.in. jako współautor i narrator świątecznego klasyka "Opowieść wigilijna". Shepherd często skarżył się, że jako dziecko był dokuczany z powodu swojego kobiecego imienia i "przepychał się pięściami przez każdą klasę w szkole".

W miarę upływu lat narrator piosenki przysięga zemstę, ślubując odnaleźć i zabić człowieka, który nadał mu to "okropne imię". Ta determinacja prowadzi go do Gatlinburga, gdzie w końcu odnajduje swojego podstarzałego ojca w obskurnym saloonie. Scena konfrontacji jest brutalna i pełna chaotycznej przemocy. Sue rzuca się na ojca, a bójka jest zacięta, "w błocie, krwi i piwie". Ku zaskoczeniu Sue, jego ojciec nie jest łatwym przeciwnikiem; walczy "jak muł" i "gryzie jak krokodyl".

Kluczowy zwrot akcji następuje, gdy ojciec, po wyczerpującej walce, uśmiecha się i ujawnia prawdziwy powód nadania synowi tak nietypowego imienia: "Synu, ten świat jest twardy, a jeśli człowiek ma sobie poradzić, musi być twardy. Wiedziałem, że nie będzie mnie, żeby ci pomóc. Więc dałem ci to imię i pożegnałem się. Wiedziałem, że będziesz musiał stać się twardy albo umrzeć, i to właśnie to imię pomogło ci stać się silnym." To wyjaśnienie stanowi akt "okrutnej dobroci", formę twardego wychowania, która, choć bolesna, miała zapewnić synowi zdolność do przetrwania w świecie bez ojca. Słowa ojca trafiają do narratora, który odrzuca broń i przechodzi transformację, zyskując "inne spojrzenie".

Piosenka "A Boy Named Sue" zyskała legendarny status dzięki brawurowemu wykonaniu Johnny'ego Casha. Cash nagrał ją na żywo 24 lutego 1969 roku podczas słynnego koncertu w więzieniu San Quentin. Co ciekawe, Cash nie znał tekstu piosenki na pamięć. To jego żona, June Carter Cash, usłyszała, jak Shel Silverstein grał ją na imprezie w ich domu i nalegała, by Johnny zabrał tekst na koncert. Cash, z niewielkim czasem na przygotowania, musiał czytać słowa z kartki położonej na statywie mikrofonowym. Mimo to, jego interpretacja, pełna aktorskiej brawury i spontanicznej radości, podbiła serca więźniów, którzy "wybuchali śmiechem". Nagranie z San Quentin stało się największym hitem Casha, osiągając pierwsze miejsce na listach przebojów country i drugie na liście Billboard Hot 100, będąc jego jedynym singlem w top 10. W 1970 roku Cash otrzymał za nią nagrodę Grammy w kategorii Best Country Vocal Performance, Male, a Silverstein za Best Country Song.

Piosenka kończy się humorystyczną nutą, gdy Sue, choć rozumie intencje ojca, wciąż deklaruje, że gdyby miał syna, nazwałby go "Billem lub George'em! Byle nie Sue! Nadal nienawidzę tego imienia!". To podsumowanie podkreśla ludzką zdolność do pogodzenia się z przeszłością, ale także do zachowania indywidualności i poczucia humoru. Silverstein napisał później sequel zatytułowany "The Father of a Boy Named Sue", opowiedziany z perspektywy ojca, ale Cash zdecydował się go nie nagrywać ze względu na bardziej ryzykowne treści. "A Boy Named Sue" pozostaje mistrzowskim połączeniem country, opowiadania i komedii, celebrując siłę charakteru wykutą w trudnych warunkach.