Utwór „Puma” autorstwa Maciury i Wirtuala to zjawisko, które w polskim krajobrazie muzycznym wyróżnia się bezkompromisową surowością, ekstrawagancką wulgarnością i surrealistyczną narracją. Wydany 28 czerwca 2025 roku pod egidą 78FEDERATION, piosenka szybko stała się emblematem ich prowokacyjnego stylu, który konsekwentnie prezentują również w innych utworach, takich jak „Turysta”, „Ciepłym Latem” czy „O’Cock”.

Centralnym punktem utworu jest powtarzający się refren „Mam flex jak Puma”. Słowo „flex” w slangu oznacza demonstrację siły, pewności siebie i statusu, a porównanie do pumy – drapieżnego, zwinnego i potężnego kota – ma podkreślać dominującą pozycję narratora. To autopromocyjne przechwalanie się jest jednak konsekwentnie kontrapunktowane serią absurdalnych i często odrażających obrazów. Linijka „Udusiłem znów ćpuna” natychmiast wprowadza element szoku, stawiając obok siebie aspiracje do bycia „królem lwem” i brutalną, nieoczekiwaną przemoc. Tego rodzaju zestawienia to znak rozpoznawczy twórczości Maciury i Wirtuala, mający na celu zapewne prowokację i dekonstrukcję tradycyjnych form rapu.

Tekst piosenki jest niczym stream świadomości, gdzie przypadkowe lokalizacje („Jadę se do Bangladeszu”, „do Koszęcina”, „do Turcji naprawiać zakola”, „Roasty lecą na Big Bena”, „Jadę se do Żyglina”) mieszają się z wulgarnymi opisami, takimi jak „Znów mi pękła guma”, „Znów rozjebałem zlew” czy „Obszczałem muszlę z kibla”. Te sekwencje nonsensu i codziennej, brudnej rzeczywistości tworzą groteskowy pejzaż, w którym ego artysty rośnie do monstrualnych rozmiarów („Aż mnie zżera duma”), ale jego otoczenie pozostaje przyziemne i chaotyczne. Postać „suki”, która „chce kręcić lody” czy „chciała jeść kaktusa”, sprowadzona jest do zredukowanego, często dehumanizującego wymiaru, co również wpisuje się w kontrowersyjną estetykę twórców.

Wirtual w swojej części również operuje obrazowaniem zwierzęcym, deklarując „Mam flex jak hiena”, „jak dachowiec”, „Król brzegu jak borowiec”, a nawet „jak Mamba” i „jak Lew”. Te porównania, połączone z hiperbolizacją funkcji fizjologicznych („Obsrałem makowiec”, „Gazy jak bombowiec”, „Obsrałem się jak Bamba”, „Obsrałem cały zlew”), są manifestacją anty-estetyki, która celowo zrywa z wyidealizowanym wizerunkiem rapera. Zamiast luksusu i perfekcji, artyści prezentują przejaskrawiony chaos i naturalne, często odrzucające aspekty ludzkiej egzystencji. Linia „Jestem businessman nie retardem / Mógłbyś chcieć żyć z moim fartem” brzmi jak ironiczny komentarz do marzeń o sukcesie, które w ich wizji splatają się z obscenicznością i dewiacją.

Wspomniana w tekście „78FEDERATION” to grupa lub kolektyw, z którym Maciura i Wirtual są ściśle związani, co sugeruje, że ich twórczość jest częścią większego, świadomie zbudowanego uniwersum, cechującego się podobną stylistyką i tematyką. Brak wywiadów czy formalnych interpretacji tego utworu nie jest zaskoczeniem; piosenka „Puma” wydaje się być częścią nurtu muzyki internetowej, która czerpie z memów, absurdu i świadomej amatorszczyzny, aby wywołać reakcję i poruszyć odbiorcę. Można dostrzec w tym pewne paralele do estetyki vaporwave, która również charakteryzuje się ironicznym podejściem do konsumpcjonizmu i popkultury, wykorzystując nostalgię i surrealizm. Chociaż twórcy nie są bezpośrednio związani z tym gatunkiem, ich sposób tworzenia, gdzie znaczenie jest często ukryte w nonsensie i celowej brzydocie, może rezonować z podobnymi odbiorcami.

Ostatecznie „Puma” to manifest rapu bez filtrów, gdzie przekaz jest budowany nie tylko przez słowa, ale przez ich zaskakujące i często odpychające zestawienia. To utwór, który zmusza do zastanowienia się nad granicami sztuki, języka i osobistej ekspresji w dobie cyfrowej, jednocześnie dostarczając dawki szorstkiego, nieprzewidywalnego humoru.