Interpretacja Na Okrągło - Kuban

"Na okrągło" Kubana to utwór niezwykle osobisty i introspektywny, który z miejsca stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych singli artysty. Wydany 8 grudnia 2022 roku, stanowił pierwszą zapowiedź długo wyczekiwanego albumu studyjnego Spokój.. Piosenka błyskawicznie zdobyła popularność, osiągając status diamentowej płyty za sprzedaż ponad 250 tysięcy kopii, a także plasując się na 24. miejscu listy OLiA, najczęściej odtwarzanych utworów w polskich rozgłośniach radiowych. Jej premiera była poprzedzona intrygującą kampanią promocyjną, która podgrzewała atmosferę wokół powrotu rapera po kilkuletniej przerwie, od wydanego w 2017 roku albumu Myślisz jeszcze?. Fani masowo zadawali pytanie: "Gdzie jest Kuban?", a jego powrót z "Na okrągło" okazał się jednym z najbardziej wyczekiwanych wydarzeń w polskim hip-hopie.

Utwór otwiera się powtarzającym się refrenem, który od razu wprowadza nas w centralny motyw utworu: "Na okrągło uśmiecham się udając że żyję beztrosko / Niby nie sam a zabijam dziś samotność / Brałem wszystko, nie wiem co by mi pomogło / Od problemów swych uciekam na okrągło". Te słowa malują obraz bohatera, który tkwi w błędnym kole sztuczności i udawania. Uśmiech na okrągło to maska, za którą skrywa się głęboki smutek i wewnętrzne zmagania. Pomimo bycia otoczonym ludźmi – co sugeruje „niby nie sam” – raper czuje się samotny, a wręcz „zabija samotność”, co może oznaczać desperackie próby zagłuszenia jej, być może poprzez używki czy intensywne, ale puste doświadczenia. Linia "Brałem wszystko, nie wiem co by mi pomogło" potwierdza poszukiwanie ukojenia w różnych formach ucieczki, lecz żadna z nich nie przynosi prawdziwej ulgi. To cykliczne powtarzanie tych samych zachowań w nadziei na zmianę, co idealnie oddaje tytułowe „na okrągło”.

W kolejnych zwrotkach Kuban pogłębia ten obraz. Sceny z życia nocnego, imprez i klubów, które dla wielu są synonimem beztroski, dla niego stają się źródłem kolejnych frustracji. "Spoglądają krzywo, a naprawdę nie przeginam już / Plany pospinane, to na bańce by się przydał luz" – te wersy świadczą o tym, że artysta czuje się oceniany, a jednocześnie próbuje zdystansować się od dawnych nawyków, choć nie jest mu łatwo znaleźć prawdziwy spokój. Szybkie opuszczanie imprez ("Z każdej imprezy mała nagle się zawijam znów") jest wyrazem wyczerpania powierzchownymi relacjami i braku odnalezienia w nich sensu.

Szczególnie poruszające są fragmenty dotyczące utraconej miłości. "Na fotel pasażera ciągle patrzę jakbyś była tu" to bolesne wspomnienie i tęsknota za kimś, kto kiedyś był blisko, a teraz pozostawił po sobie pustkę. Ta nieobecność jest tym dotkliwsza, gdy później widzi swoją eks wsiadającą do luksusowego samochodu ("Widzę w tle jak wsiada do S klasy moja eks"). To poczucie straty, być może także świadomość, że jego własne życie wciąż nie układa się tak, jakby chciał, potęguje wewnętrzny ból.

Krytyka otoczenia i sceny muzycznej również przeplata się w tekście. "Pseudo raper woła do mnie: wyślę ci piosenkę / W klubie same ćpunki więc cisnę już na backstage" – to świadectwo znużenia hipokryzją i pustką w branży, w której raper czuje się obco. "Na DJ-ce leci jakiś nowy trend / Chyba nie nadążam, to buziaki no i cześć" – podkreśla jego poczucie wyobcowania i niezrozumienia w szybko zmieniającym się świecie, gdzie nowe trendy wydają się powierzchowne. Mimo sukcesu finansowego ("Kieszenie mam pełne"), Kuban odczuwa braki o wiele głębsze, dotykające jego psychiki ("ale braki mam mój łeb").

Ostatnia część piosenki jest najbardziej przygnębiająca i szczera. Kuban przyznaje: "Koniec końców, chyba z nas każdy jest taki sam / Solowiec, sorry przed ekranem, w dłonie Lucky Strike / A samotność dzień po dniu powoli zabija". Jest to uniwersalne stwierdzenie o ludzkiej kondycji, o powszechnej samotności i wewnętrznym cierpieniu, które często ukrywamy. Obraz "solowca", palącego papierosa i mierzącego się z samotnością, jest niezwykle sugestywny. Wersy "Usypiając czasem wiem, że nie dam rady wstać / Chyba miłość trzeba ukraść" odsłaniają głęboki stan depresyjny, bezsilność i rezygnację, a także desperackie poszukiwanie uczucia. Puste mieszkanie i lodówka stają się metaforą pustki w życiu osobistym.

Zakończenie utworu to wołanie o pomoc: "Wezmę dwie zanim pójdę spać / Na lepszy dzień chyba już bez szans / Leżę na dnie z moim smutkiem sam / Wyciągnij mnie, albo utknę tam". Te linijki sugerują walkę z nałogiem lub samookaleczeniem jako formą ucieczki, a jednocześnie wyrażają głęboką bezradność i pragnienie ratunku z uwięzi własnego smutku.

Ważnym elementem tekstu jest również nawiązanie do "Mac Miler na winylu, jego stillo z moim współgra". Mac Miller był amerykańskim raperem, który otwarcie mówił o swoich zmaganiach z depresją i uzależnieniami, a ostatecznie zmarł w wyniku przedawkowania. To odwołanie do jego postaci nie jest przypadkowe; stanowi symboliczne połączenie z artystą, który również mierzył się z podobnymi demonami, co podkreśla autentyczność i osobisty wymiar problemów Kubana. W ten sposób Kuban nie tylko oddaje hołd swojemu idolowi, ale także sygnalizuje, że mierzy się z ciężarem sławy i wewnętrznymi konfliktami, które niosą za sobą ryzyko.

"Na okrągło" to zatem bolesna spowiedź artysty, który, pomimo zewnętrznego sukcesu i pozornej beztroski, zmaga się z głęboką samotnością, żałobą po utraconej miłości, rozczarowaniem światem i własną psychiką. Ciągłe powtarzanie refrenu "Na okrągło uśmiecham się udając że żyję beztrosko..." uwypukla cykliczność tego cierpienia i brak widocznego wyjścia, co sprawia, że utwór jest niezwykle rezonujący i autentyczny dla wielu słuchaczy, którzy odnajdują w nim odbicie własnych zmagań. Teledysk do utworu, wyreżyserowany przez Macieja Buchwalda, również koncentruje się na idei "pokoju" – dosłownie i w przenośni – co dodatkowo wzmacnia poczucie wewnętrznego uwięzienia i poszukiwania spokoju.