Interpretacja Where do I begin - Andy Williams

„(Where Do I Begin?) Love Story” w wykonaniu Andy’ego Williamsa to ponadczasowa ballada, która porusza serca słuchaczy od dziesięcioleci, będąc nierozerwalnie związana z ikoną kina – filmem „Love Story” z 1970 roku. Utwór, choć stał się synonimem tego dramatu romantycznego, początkowo funkcjonował jedynie jako motyw instrumentalny. Muzykę skomponował Francis Lai, a słowa napisał Carl Sigman. Co ciekawe, początkowe teksty, które napisał Sigman, zostały odrzucone przez Paramount Pictures. Pierwotne propozycje, według syna Sigmana, Michaela, opowiadały o kobiecie, która pojawia się w życiu mężczyzny, a następnie znika, co nie pasowało do wizji studia filmowego. Michael Sigman wspominał, że jego ojciec był początkowo zły, ale następnego dnia, spacerując po salonie, wypowiedział do żony słowa „Where do I begin?”, które stały się inspiracją dla nowej, finalnej wersji tekstu.

Piosenka w wykonaniu Andy’ego Williamsa, wydana 15 stycznia 1971 roku, szybko stała się hitem, docierając do 9. miejsca na liście Billboard Hot 100 i na szczyt listy Easy Listening. Jest to utwór, który w swojej esencji jest hymnem miłości tak głębokiej i wszechogarniającej, że narratorowi brakuje słów, by ją opisać. Już pierwsze wersy, „Where do I begin / To tell the story of how great a love can be / The sweet love story that is older than the sea” (Od czego zacząć / Opowiadać historię, jak wielka miłość może być / Słodką historię miłości starszą niż morze), podkreślają uniwersalność i odwieczność uczucia. Miłość ta jest przedstawiona jako coś fundamentalnego i naturalnego, co istniało od zawsze, a jednocześnie jest czymś osobistym i wyjątkowym, co narrator doświadcza.

„The simple truth about the love she brings to me / Where do I start” (Prosta prawda o miłości, którą mi przynosi / Od czego zacząć) – te słowa ujawniają poczucie przytłoczenia pięknem i prostotą tej miłości. Nie ma w niej nic skomplikowanego czy pretensjonalnego; jest to czysta, nieskomplikowana prawda, która definiuje jego istnienie.

Druga zwrotka koncentruje się na transformacyjnej mocy tej relacji: „With her first hello / She gave new meaning to this empty world of mine / There'll never be another love, another time / She came into my life and made the living fine / She fills my heart” (Jej pierwszym „cześć” / Nadała nowe znaczenie mojemu pustemu światu / Nigdy nie będzie innej miłości, innego czasu / Weszła w moje życie i sprawiła, że życie stało się piękne / Ona wypełnia moje serce). Te wersy doskonale oddają uczucie odnalezienia sensu i celu po okresie pustki. Jej pojawienie się jest niczym epifania, zmieniająca szare życie w pełne barw i radości. Jest to miłość na zawsze, jedyna w swoim rodzaju, która napełnia serce podmiotującego lirycznie do granic.

Most piosenki rozwija ten temat, opisując bogactwo emocji i doznań: „She fills my heart with very special things / With angels' songs , with wild imaginings / She fills my soul with so much love / That everywhere i go i'm never lonely / With you my love, who could be lonely” (Ona wypełnia moje serce bardzo specjalnymi rzeczami / Anielskimi pieśniami, dzikimi marzeniami / Ona wypełnia moją duszę tak wielką miłością / Że wszędzie, gdzie idę, nigdy nie jestem samotny / Z tobą, moja miłości, kto mógłby być samotny). Obrazy anielskich pieśni i dzikich marzeń podkreślają bajkowy, niemal eteryczny charakter uczucia, które nie tylko napełnia serce, ale i duszę, eliminując poczucie samotności. Miłość ta staje się źródłem nieustannej inspiracji i radości, towarzysząc mu wszędzie. Fizyczny gest „I reach for her hand-it's always there” (Sięgam po jej dłoń – zawsze tam jest) dodaje element bezpieczeństwa, wsparcia i niezmienności tej więzi.

Ostatnia zwrotka, „How long does it last / Can love be measured by the hours in a day / I have no answers now but this much i can say / I know i'll need her till the stars all burn away / And she'll be there” (Jak długo to trwa / Czy miłość można mierzyć godzinami dnia / Nie mam teraz odpowiedzi, ale tyle mogę powiedzieć / Wiem, że będę jej potrzebował, aż wszystkie gwiazdy wypalą się / I ona tam będzie), porusza temat wieczności miłości. Podmiot liryczny nie szuka konkretnych miar ani gwarancji, ale wyraża absolutną pewność co do swojej potrzeby ukochanej osoby. Perspektywa „aż wszystkie gwiazdy wypalą się” to potężna metafora nieśmiertelnej miłości, która przetrwa wszystko, nawet koniec wszechświata. Pokazuje to, że uczucie jest tak silne, że wykracza poza wszelkie granice czasu i przestrzeni.

„(Where Do I Begin?) Love Story” to piękna, liryczna opowieść o miłości, która daje nowe życie, inspiruje i trwa wiecznie. Warto dodać, że utwór ten ma również inną interesującą historię. Pierwotnie do filmu „Love Story” zatrudniono Jimmy’ego Webba, by napisał muzykę. Jego propozycja, piosenka zatytułowana „Jenny’s Dead”, z tekstem odnoszącym się do tragicznego losu bohaterki, została odrzucona przez szefa Paramount, Boba Evansa, który był tak niezadowolony, że wyrwał telefon ze ściany. Dopiero później zwrócono się do Francisa Laia, który skomponował utwór instrumentalny, a następnie Carl Sigman stworzył do niego słowa, które znamy dzisiaj. Pomimo, że piosenka z tekstem Andy’ego Williamsa nie znalazła się bezpośrednio w filmie, wydano ją krótko po premierze, co przyczyniło się do jej ogromnej popularności. Piosenka ta, a także instrumentalny motyw, stała się tak rozpoznawalna, że Ryan O'Neal, odtwórca głównej roli, wspomina, iż niezależnie od tego, gdzie jedzie na świecie, jest witany jej melodią. Została nawet wykorzystana jako tło muzyczne podczas pogrzebu irańskiego generała Kasema Sulejmaniego w 2020 roku.

Interpretacja Andy’ego Williamsa, z jego gładkim, emocjonalnym głosem, doskonale oddaje głębię i sentymentalny charakter tekstu, czyniąc go nie tylko przebojem, ale też prawdziwym klejnotem w repertuarze klasycznych ballad o miłości. To utwór, który niezależnie od kontekstu, wciąż potrafi wzruszyć i przypomnieć o niezwykłej sile ludzkich uczuć.