Interpretacja Bloor Street - Kiefer Sutherland

Kiefer Sutherland, znany aktor, od kilku lat z powodzeniem rozwija również swoją karierę muzyczną, a jego utwór "Bloor Street" stanowi głęboko osobiste świadectwo jego związku z miastem Toronto. Piosenka, będąca utworem tytułowym z jego trzeciego albumu studyjnego wydanego w 2022 roku, jest listem miłosnym do jego rodzinnego miasta, Kanady, i ulicy, na której rozegrały się jedne z najważniejszych momentów jego młodości. Sam Sutherland określa album jako hołd dla Toronto, miasta, w którym dorastał.

Tekst piosenki rozpoczyna się od symbolicznego spaceru: „Walking down Bloor Street / I make the right on Yonge”. To nie tylko dosłowne wskazanie geograficzne dwóch głównych ulic Toronto – Bloor Street biegnącej ze wschodu na zachód i Yonge Street z północy na południe – ale również otwarcie albumu, który ma zabrać słuchaczy w intymną podróż. Jak sam artysta wyjaśnił w wywiadach, chciał zabrać słuchaczy na ten spacer razem z nim, dzieląc się osobistymi, choć niekoniecznie przełomowymi, momentami. Sutherland spędził trzy lata na planie serialu "Designated Survivor" w Toronto, co było najdłuższym okresem, odkąd był w domu od 16 roku życia. Podczas tego pobytu, stojąc na rogu Bloor i Yonge, uświadomił sobie, że właśnie tam miały miejsce jego „pierwsze razy”.

W dalszych wersach piosenki, Kiefer Sutherland maluje obraz Toronto jako żywej istoty, niemalże towarzyszki jego życia. Odczuwalny wiatr znad jeziora, który „cuts right to the bone”, to namacalny element rzeczywistości miasta, jednocześnie budujący poczucie ulgi i przynależności, wyrażone w słowach „A crooked smile grows on my face / Cause now I know I'm home”. Ten „krzywy uśmiech” może sugerować pewne zmęczenie życiem, ale jednocześnie głęboką, wewnętrzną satysfakcję z powrotu do korzeni. To miasto, które „szepcze, kochanie, kochanie, idź powoli / Kochanie, kochanie, nie odchodź, o nie”, uosabia tęsknotę i zaproszenie do pozostania. Sutherland w jednym z wywiadów podkreślał, że choć życie zabrało go daleko, w sercu nigdy nie opuścił domu.

"Bloor Street" jest dla Sutherlanda utworem autobiograficznym, który przywołuje wspomnienia z młodości. Przecięcie Bloor i Yonge było miejscem wielu jego „pierwszych razów”: pierwszej pracy w budce z jedzeniem w Hudson's Bay Centre, pierwszego pocałunku przed wejściem do metra, a nawet pierwszej bójki. Na północno-wschodnim rogu po raz pierwszy grał na gitarze, mając około 11 lat, a na południowo-zachodnim rogu „dostał w tyłek”. Te momenty, zarówno dobre, jak i złe, ukształtowały go jako młodego człowieka. Miasto, jego panorama, staje się „friend of mine”, lśniącym jasno w nocy, gdy pada łagodny śnieg, a artysta „pulls [his] jacket tight”. Te detale tworzą intymny, zmysłowy obraz, który sprawia, że słuchacz czuje się, jakby szedł obok niego. Odgłos stalowych kół tramwaju, przejeżdżającego obok, dopełnia ten autentyczny, miejski pejzaż.

Sutherland, pomimo iż obecnie mieszka w Los Angeles, wciąż utrzymuje silną więź z Toronto. W wywiadzie dla CBC Radio, zaznaczył, że piosenka "Bloor Street" nie jest opowiadana przez kogoś, kto mieszka w Toronto, ale raczej przez kogoś, kto ma z nim złożoną relację – „Były chwile, kiedy kochałem Toronto, i były chwile, kiedy Toronto odebrało mi kawałek, wiesz, więc mam taką zmienną relację z Toronto”. Mówił też o zmianach w mieście na przestrzeni lat, wspominając dawne tawerny na Yonge Street, które zniknęły, ustępując miejsca korporacyjnym barom. Dla Sutherlanda pisanie muzyki jest bardzo osobistym przedłużeniem opowiadania historii, a występowanie jako muzyk jest dla niego bardziej wrażliwym doświadczeniem niż aktorstwo, ponieważ nie chowa się za żadną postacią; przedstawia siebie samego. "Bloor Street" to zatem nie tylko piosenka o konkretnym miejscu, ale przede wszystkim o powrocie do siebie, do tożsamości ukształtowanej przez miasto i jego wspomnienia. Jest to podróż przez cienie miasta w zimną noc, opowieść o życiu, które miasto mu opowiedziało, i ostateczne potwierdzenie: „Cause now I know I'm home”.