Interpretacja Hera Koka hasz LSD - Karolina Czarnecka

Piosenka Karoliny Czarneckiej „Hera Koka hasz LSD” to utwór, który w 2014 roku szturmem podbił polski internet, stając się viralem po występie artystki na 35. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Co ciekawe, Karolina Czarnecka nie jest autorką tej piosenki. Jest to cover utworu „Heroin and Cocaine” brytyjskiego zespołu The Tiger Lillies, z polskim tłumaczeniem autorstwa Romana Kołakowskiego i aranżacją Andrzeja Perkmana. Mimo to, interpretacja Czarneckiej, nacechowana specyficznym stylem aktorskim, makijażem i charakteryzacją – w tym wzorami na rękawach przypominającymi podwiązania ułatwiające „złoty strzał” – sprawiła, że utwór stał się jej znakiem rozpoznawczym i przyniósł jej ogromną popularność.

Tekst piosenki, z pozoru zabawny i absurdalny, opowiada historię nieśmiałego chłopca imieniem Timmy (lub Jimmy, w zależności od transkrypcji), który kupuje narkotyki od dilera, a następnie, pod presją „mądrego dyrektora”, musi podzielić się nimi z kolegami. Kulminacja następuje, gdy Timmy wraz z kolegami trafia „do raju”, a „wszyscy święci zaczęli z nim ćpać”, kończąc utwór sugestywnym „Też bym chciał złoty strzał! Au...”.

Na pierwszy rzut oka piosenka może wydawać się pochwałą narkotyków lub ich bagatelizowaniem, co zresztą wywołało sporo kontrowersji i zarzutów o promowanie uzależnień. Jednakże, sama Karolina Czarnecka wielokrotnie tłumaczyła, że utwór jest tak naprawdę piosenką o śmierci, a jego przesłaniem jest tragiczny finał, do którego prowadzi zażywanie narkotyków. Artystka podkreśla, że cała historia kończy się tragicznie, a główny bohater „zaćpał się i poszedł do nieba”. Ironia i absurdalność tekstu, w której nawet autorytet, jakim jest dyrektor szkoły, zachęca do podziału narkotyków, ma na celu uwypuklenie groteski i bezsensu sytuacji, a nie jej gloryfikowanie. To przewrotne ujęcie problemu sprawia, że utwór jest anty-narkotykowy w swoim rdzeniu, choć często bywa opacznie interpretowany.

Ważnym kontekstem dla interpretacji jest fakt, że Karolina Czarnecka, choć w momencie występu miała 25 lat, zmagała się już wówczas z własnym uzależnieniem od narkotyków i alkoholu, co ujawniła w podcaście „Po odwyku” Jakuba Żulczyka i Juliusza Strachoty. Rok po słynnym występie trafiła na terapię i odwyk, co rzuca nowe światło na jej zaangażowanie w interpretację tej piosenki. Tekst stał się dla niej nie tylko aktorską kreacją, ale również formą przepracowania własnych doświadczeń, choć nie nawoływała do brania narkotyków. Jej osobiste przeżycia sprawiają, że wykonanie nabiera głębszego, bardziej osobistego i ostrzegawczego wymiaru, choć nie było to od razu jasne dla szerokiej publiczności.

Piosenka "Hera Koka hasz LSD" była również pewnego rodzaju manifestem wolności artystycznej i przekroczenia konwencji piosenki aktorskiej, która często bywa zbyt poważna i schematyczna. Czarnecka "przekuła balon powagi" i na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej zaprezentowała coś świeżego i prowokacyjnego, co jednocześnie skłaniało do refleksji. Jej wykonanie, choć nie nagrodzone, zapisało się w pamięci internautów znacznie mocniej niż wiele innych występów.

Sukces piosenki był tak duży, że internauci w ciągu zaledwie doby zebrali pieniądze na teledysk do utworu, który miał na celu "podkreślenie i wydobycie sensów jej interpretacji". Teledysk, nakręcony przez Macieja Sterło-Orlickiego, z choreografią i scenografią, miał za zadanie odstraszać od narkotyków i nie pozostawiać wątpliwości co do tragicznego przesłania. W klipie nie zabrakło symboliki uzależnienia, w tym statystów jako narkomanów, trumny oraz specyficznej choreografii artystki. Mimo to, utwór i jego teledysk nadal wywoływały dyskusje, a niektórzy odbiorcy wciąż odbierali go jako kontrowersyjny.

Podsumowując, „Hera Koka hasz LSD” Karoliny Czarneckiej to wielowymiarowy utwór, który pod płaszczem czarnego humoru i aktorskiej ekspresji kryje głębokie przesłanie antynarkotykowe i ostrzeżenie przed zgubnymi skutkami uzależnień. Fenomen piosenki leży w jej zdolności do prowokowania, angażowania i zmuszania do refleksji, a także w osobistym kontekście artystki, która dzięki niej mogła wyrazić własne doświadczenia i stać się aktywistką.