Utwór „Trzydziesty Marca” duetu Kapsel & Biały to przede wszystkim manifest kreatywności i spontaniczności, osadzony w bardzo konkretnych ramach czasowych, które same w sobie stanowią intrygującą ciekawostkę. Tytułowa data, wielokrotnie podkreślana w tekście, odnosi się do dnia, w którym prawdopodobnie cała płyta, a przynajmniej ten utwór, powstała – i została wydana. Jest to świadome postawienie na szybkość i surowość procesu twórczego, co wyróżnia ten projekt na tle innych.

Kapsel rozpoczyna swój wers od stwierdzenia: „Trzydziesty Marzec jak to wyszło czas pokaże / Geneza płyty to tylko biegowy ciąg zdarzeń”. Te słowa od razu wprowadzają słuchacza w filozofię albumu – brak planowania, poddanie się naturalnemu flow, co artysta określa jako „biegowy ciąg zdarzeń”. Nie ma tu miejsca na przesadne analizy czy długie rozważania; proces twórczy był dynamiczny i organiczny. Wraz z Białym, wchodzą do studia, by „zabierać się do roboty na brudno”, co sugeruje surowe, autentyczne podejście, bez zbędnego polerowania i dopieszczania każdego detalu. Jest to hołd dla pierwotnej, nieprzetworzonej energii, która drzemie w spontanicznej twórczości. Kapsel z dumą oznajmia, że „Jeden dzień to nie jest takie trudne” oraz że „Ta płyta robi wpierdol jak miesiąc przed Grudniem”, co oznacza, że mimo krótkiego czasu powstawania, projekt ma potężną siłę rażenia i wywołuje silne emocje, niczym wyczekiwanie na ważne wydarzenie. Podkreśla również, że choć może „nie tekst, ale forma jest dobra”, co świadczy o samoświadomości artystycznej – być może nie chodzi o literacką głębię, ale o brzmienie, flow i ogólną energię. Kapsel identyfikuje się jako „Kaspel ze Stargardzkiej preneryty”, co zakorzenia go w lokalnej scenie rapowej Stargardu, miejsca, które jest obecne na hiphopowej mapie Polski. Jego postawa wobec odbioru jest dwuznaczna – z jednej strony zastanawia się, „Nie wiem czy ten przekaz dociera do Ciebie”, by zaraz zadeklarować: „Generalnie mam to w piździe”. To połączenie wrażliwości i brawury podkreśla autentyczność, gdzie najważniejsza jest własna satysfakcja z tworzenia, a niekoniecznie uniwersalne uznanie. Zamyka swój wers bezpośrednim apelem do słuchacza, zapraszając do docenienia: „Podoba Ci się no to zbijmy piątkę za to”.

Biały kontynuuje narrację, precyzując datę na „Dwa dni przed Kwietniem”, co jednoznacznie wskazuje na 30 marca jako dzień powstania i premiery. Wers „Jest nas dwóch / Zacisnęliśmy więzy” świadczy o silnej więzi i zaufaniu, które są kluczowe dla tak szybkiego i intensywnego procesu twórczego. Ich wspólny potencjał jest przedstawiony z odrobiną żartu, ale i dużą dozą pewności siebie: „I to nie my ukradliśmy księżyc / (…) to my skradniemy Drogę Mleczną”. To ambitne, wręcz kosmiczne porównanie sugeruje, że ich dokonania są na tyle świeże i przełomowe, że mogą przewyższyć dotychczasowe osiągnięcia innych artystów. Biały opisuje swój proces pisania wersów jako coś, co „mogę to często”, co wskazuje na naturalną płodność twórczą. Zwrot „By zapewnić tekstom dilej na pętlach” może odnosić się do technicznego aspektu dopasowania wokali do bitu, ale też metaforycznie oznaczać nadanie tekstom głębi i rezonansu, sprawiając, że pozostają w pamięci. Podobnie jak Kapsel, Biały podkreśla moc i energię płynącą z ich twórczości: „Uwalniamy energię co w nas płynie od serca” i „ta płyta wstrząśnie wami jak trzęsienie ziemi w Tokio”. Jest to deklaracja siły, która ma wstrząsnąć słuchaczami i wywołać silną reakcję. Powtórzone motywy „jednodniowej pracy” i porównanie do „jednodniowego soku” dodatkowo cementują główny koncept utworu – stworzenie czegoś potężnego w niezwykle krótkim czasie, zachowując świeżość i esencję. Biały kończy wers pewnym siebie stwierdzeniem: „Daliśmy radę jest to łatwe przecież / Czego można w jeden dzień dokonać sprawdzacie efekt”, co jest zarówno podsumowaniem ich sukcesu, jak i wyzwaniem rzuconym słuchaczom, aby sami ocenili efekt ich błyskawicznego działania.

„Trzydziesty Marca” to zatem hymn na cześć improwizacji, pasji i efektywnej kolaboracji. Utwór, a prawdopodobnie cała płyta, jest dowodem na to, że prawdziwa kreatywność nie potrzebuje miesięcy planowania czy perfekcjonistycznego dopracowywania. Czasem wystarczy jeden dzień, by wylać z siebie autentyczną energię i stworzyć coś, co wstrząśnie odbiorcami. To bezkompromisowe podejście, pełne brawury i wiary we własne siły, definiuje charakter tego hiphopowego duetu. Utwór sam w sobie jest formą opowiedzenia o swojej genezie, stając się niejako autobiograficznym dokumentem procesu twórczego, a jego „jednodniowy” charakter to najważniejsza informacja, jaką artyści chcą przekazać.