Interpretacja Midnight Mischief - Jordan Rakei

W utworze „Midnight Mischief” autorstwa Jordan Rakei, otwierającym jego debiutancki album Cloak z 2016 roku, zanurzamy się w osobisty, niemal intymny monolog, który rozwija się w gęstej, nocnej atmosferze. Sam Rakei wyznał, że napisał ten utwór dla swojego alter ego, a jego głównym przesłaniem jest „przejmowanie kontroli nad nocą”. To stwierdzenie rzuca nowe światło na całą interpretację, sugerując, że wiele z przedstawionych emocji i działań może dziać się w sferze fantazji, pożądania lub wewnętrznego świata artysty.

Pierwsza zwrotka maluje obraz początku dnia – „It was dawn and I / Waited on the filter”. To oczekiwanie może symbolizować chęć dopasowania się, odgrywania roli, szczególnie gdy wspomina: „Since she called me mister”. Istnieje tu nuta tęsknoty i pośpiechu („Hit to get there quicker / Rebel through the night / 'Cuz I truly missed her”), napędzana pragnieniem bliskości. Jednak już w tych wczesnych linijkach pojawia się pewne napięcie: jego „Universal charm” ona interpretuje jako „humour”, a jego intencje („And I mean no harm”) zostają skonfrontowane z jej prośbą o utrzymanie relacji na wzajemnym, ale prawdopodobnie bardziej powierzchownym poziomie: „Let’s just keep this mutual”. Podmiot liryczny wyraźnie to boli: „It’s these lines I dread / Too much life for simple”, co świadczy o jego głębszych, bardziej skomplikowanych uczuciach, które nie pasują do prostej definicji.

Refren „Midnight mischief strolling through my mind / Caught you there but I left you behind / It’s my midnight mischief time” staje się kluczem do zrozumienia utworu. „Midnight mischief” to nic innego jak nocne myśli, fantazje i pragnienia, które nawiedzają umysł, gdy świat zewnętrzny cichnie. Jest to czas, kiedy podświadomość przejmuje kontrolę, a granice między rzeczywistością a wyobraźnią zacierają się. Rakei, jako artysta często eksplorujący introspekcję i analizujący potęgę umysłu na albumie Cloak, używa tego motywu do ukazania wewnętrznej walki z tymi natrętnymi myślami, złapania ich, ale jednocześnie pozostawienia ich z tyłu – być może jako próbę zdystansowania się od nich lub uznania ich nierealnego charakteru.

Druga zwrotka w zaskakujący sposób pogłębia to poczucie kontroli i fantazji, które sugerował Rakei. Kiedy podmiot liryczny obserwuje śpiącą kobietę, rodzi się w nim „błąd” – jego sekret: „I’m in love with her”. To wyznanie przechodzi w zaskakująco asertywną, a nawet dominującą fantazję: „Let the love manifest / Watch me take my serve / Does she know I’m master / Watch me take control / She doesn’t know what hit her”. Te linijki, w kontekście wypowiedzi Rakeia o „przejmowaniu kontroli nad nocą” i alter ego, mogą odzwierciedlać pragnienie władzy w relacji, kompensujące brak wzajemności, lub po prostu manifestację głębokiego pożądania w jego nocnych rozmyślaniach. Metaforyczne „Glimpses of her soul / As a seamless dinner / Numbers on the plate / It’s my turn now / One minute to the hour” wzmacniają poczucie strategicznego planowania, wewnętrznego odliczania do momentu, w którym ma nastąpić jego ruch, jego moment dominacji, choćby tylko w jego głowie. To bardzo pasuje do tematyki albumu Cloak, który porusza kwestie "radzenia sobie z ego" i "odrzucania uwarunkowanego umysłu".

W trzeciej zwrotce powracamy do pewnego rodzaju rozliczenia. Podmiot liryczny pragnie „Come back home to the place I like when it’s over”, szukając ukojenia po tych nocnych eskapadach umysłu. Czekał „all day”, co podkreśla intensywność jego uczuć i wewnętrznego napięcia. Świadomość, że to „dangerous place”, może odnosić się zarówno do jego własnych myśli, jak i do samej sytuacji miłosnej. Obserwuje ją, myśląc, że ona „holding / For a better place”, co sugeruje jej niedostępność emocjonalną lub oczekiwanie na coś innego. Mimo to, „Midnight mischief” wciąż „Creeping through the curtain”, niezapowiedziane i nieuniknione.

Mostek, z powtarzającym się motywem „Midnight flow press rewind, my minds melody shows that tonight / I’ll wait all day for you, I’ll wait for you”, ukazuje zapętlenie w obsesyjnych myślach i niezachwianą, choć może i bezowocną, nadzieję na spełnienie. To powtarzanie wzmacnia poczucie uwięzienia w tym cyklu mentalnych gier.

Outro, „See I can’t blame myself, I got the right of way / Midnight call me alright, my lover you take control”, jest szczególnie intrygujące. Z jednej strony, podmiot liryczny usprawiedliwia swoje uczucia, twierdząc, że ma „prawo drogi”, co może oznaczać, że jego emocje są naturalne i niezawinione. Z drugiej strony, następuje tu zaskakujące oddanie: „my lover you take control”. To może być akt całkowitej kapitulacji wobec obiektu pożądania, fantazja o wzajemności, w której to ona przejmuje inicjatywę, albo ironiczne poddanie się kontroli własnych nocnych fantazji, które go opanowują. Biorąc pod uwagę fakt, że utwór jest otwarciem albumu Cloak, który zagłębia się w introspekcję i moc umysłu, można to odczytać jako uznanie dominującej roli wewnętrznych procesów myślowych i emocji.

Utwór jest doskonałym przykładem złożonego stylu Jordan Rakeia, który często łączy jazzowe brzmienia z neo-soulowymi elementami i intymnymi tekstami. Zdolność Rakeia do przełożenia skomplikowanych stanów emocjonalnych na muzykę, wykorzystując bogate aranżacje i warstwy dźwiękowe, jest tu widoczna. Piosenka była na tyle ceniona, że doczekała się także popularnego remiksu od Toma Mischa, co świadczy o jej wpływie i docenieniu w środowisku muzycznym. „Midnight Mischief” pozostaje porywającą podróżą w głąb umysłu pełnego sprzecznych pragnień, walki o kontrolę i wszechobecnej, nocnej tęsknoty.