"Regular" Jennifer Lopez to utwór, który stanowi manifest pewności siebie i nieugiętej siły, głęboko zakorzeniony w osobistej narracji artystki. Piosenka jest częścią jej dziewiątego studyjnego albumu, This Is Me... Now, wydanego 16 lutego 2024 roku. Cały album jest kontynuacją jej krążka This Is Me... Then z 2002 roku i odzwierciedla jej ponowny romans i małżeństwo z Benem Affleckiem, a także tematy miłości i samouzdrawiania. Lopez opisała ten projekt jako "emocjonalną, duchową i psychologiczną podróż, jaką odbyła przez ostatnie dwie dekady", uznając go za swój najbardziej szczery i osobisty album.

Tekst "Regular" to bezkompromisowe oświadczenie o byciu niezwykłą i niedoścignioną. Refren – "Step it up, I see no competitors / No FaceTune, no editor / Bitch, do it look like I'm regular? / Do it look like I had enough? / I just started, add it up / I'm ten steps ahead of ya" – podkreśla autentyczność i naturalną doskonałość J.Lo, niepotrzebującą żadnych poprawek ani filtrów. Jest to także odrzucenie konkurencji i stwierdzenie, że zawsze jest o krok przed innymi. Wyrażenie "No FaceTune, no editor" to symboliczna deklaracja, że jej talent, sukces i wygląd są prawdziwe, a nie sztucznie wykreowane.

Wersy takie jak "I'm doing numbers from Vegas to Paris and, bitch, I don't even speak French (Oui)" czy "Flex, money / Maybach I spent 'bout a hunnid / Black on black like Rolex" malują obraz globalnego sukcesu i luksusowego stylu życia. Odniesienie do "pulling a fifty" (prawdopodobnie do jej wieku, urodzona w 1969 roku, w 2024/2025 ma ponad 50 lat) sugeruje, że jest w szczytowej formie, niezależnie od upływu czasu, i jest gotowa "do it again". To świadczy o jej nieustającej energii i zdeterminowaniu.

Jennifer Lopez odrzuca wszelką krytykę, co widać w słowach "I do not check the comments" oraz "Move along, yeah, bye, hater". To postawa osoby, która jest na tyle pewna siebie i swojej drogi, że nie pozwala, aby zewnętrzne opinie wpływały na jej poczucie wartości. W kontekście ogólnego projektu This Is Me... Now, Lopez podkreśliła, że jej muzyka zawsze była bardzo osobista, odzwierciedlając jej prywatne życie, rozwój i umiejętność podnoszenia się po upadkach.

Ciekawostką jest, że "Regular" została zaprezentowana na przyjęciu odsłuchowym w lipcu 2025 roku, prawdopodobnie w okresie finalizacji jej rozwodu z Benem Affleckiem w styczniu 2025 roku. W tym czasie Lopez mówiła o "bardzo trudnym roku, zarówno osobiście, jak i zawodowo", który wymagał od niej skupienia się na sobie. Stwierdziła, że czuje się "lepiej i silniejsza niż kiedykolwiek" i chciała napisać piosenkę o "wychodzeniu z trudnej sytuacji znacznie silniejszą". Ta informacja nadaje utworowi jeszcze głębsze znaczenie. "Regular" staje się więc hymnem triumfalnej afirmacji siebie i odporności w obliczu zarówno publicznych, jak i prywatnych wyzwań.

W pre-chorus i post-chorus, Lopez umacnia ten przekaz: "Keep your head up, 'cause, nah, I ain't about to stop / Lose never, I'ma take you to the stars / Should've known better, you cannot put me in a box" oraz "Something wrong with your eyes, ain't it? / I'm good, I'm hydrated / Move along, yeah, bye, hater". Te linijki podkreślają jej niezłomną determinację, odmowę bycia zaszufladkowaną i lekceważenie osób, które próbują ją umniejszyć. Ostatni wers, "Ooh, I'm a star, woah, give me a spaceship, uh, yeah / Round of applause, yeah, standing ovation", to kulminacja jej statusu ikony i gwiazdy, która oczekuje uznania i podziwu za swoją nieustanną pracę i sukcesy. Cała piosenka to esencja postawy Jennifer Lopez, która przez dziesięciolecia kariery konsekwentnie kieruje się zasadą: "pracuj ciężej niż wszyscy inni".