Interpretacja It's Now Or Never - Elvis Presley

„It's Now Or Never” Elvisa Presleya to utwór, który z miejsca porywa słuchacza swoją bezkompromisową namiętnością i pilnym przesłaniem o tym, by chwytać miłość w danej chwili. Już sam refren: „It’s now or never / Come hold me tight / Kiss me my darling / Be mine tonight / Tomorrow will be too late / It’s now or never / My love won’t wait”, stanowi deklarację, która nie znosi sprzeciwu. Oddaje on esencję carpe diem w sferze uczuć, sugerując, że miłość jest darem zbyt ulotnym, by odkładać ją na później.

Co ciekawe, podwaliny tego legendarnego przeboju sięgają znacznie głębiej niż rock'n'rollowe korzenie Presleya. Melodia utworu jest bowiem adaptacją klasycznej włoskiej pieśni neapolitańskiej „'O Sole Mio”, skomponowanej w 1898 roku przez Eduardo di Capuę z tekstem Giovanniego Capurro. Elvis po raz pierwszy usłyszał angielską wersję tej melodii, zatytułowaną „There's No Tomorrow” Tony'ego Martina z 1949 roku, podczas służby wojskowej w Niemczech pod koniec lat 50.. Zafascynowany nią, zasugerował swojemu wydawcy muzycznemu, Freddy'emu Bienstockowi, stworzenie własnej wersji. Zadanie napisania nowych angielskich tekstów powierzono Aaronowi Schroederowi i Wally'emu Goldowi, którzy, jak się podaje, ukończyli je w zaledwie 20 do 30 minut, co później stało się ich największym sukcesem.

Nagranie piosenki miało miejsce 3 kwietnia 1960 roku w RCA Studio B w Nashville, tuż po zwolnieniu Elvisa z wojska, co stanowiło istotny moment w jego karierze. Sesja nagraniowa, podczas której nagrano 12 piosenek, w tym dwie, które trafiły na pierwsze miejsca list przebojów, trwała zaledwie dwa dni. Elvisowi towarzyszyli wybitni muzycy, tacy jak Scotty Moore i Hank Garland na gitarach, Bobby Moore na basie, D.J. Fontana i Buddy Harman na perkusji oraz Floyd Cramer na pianinie. Wsparcie wokalne zapewniał zespół The Jordanaires. Nagranie „It's Now Or Never” wymagało zaledwie czterech podejść do uzyskania ostatecznej wersji. Bill Porter, inżynier dźwięku, wspominał, że Elvis, który śpiewał głównie w barytonie, miał pewne trudności z osiągnięciem wysokich nut w zakończeniu utworu, charakterystycznych dla partii tenorowych.

Tekst piosenki rozwija się od początkowej, naglącej prośby o miłość do wspomnienia pierwszego spotkania: „When I first saw you / With your smile so tender / My heart was captured / My soul surrendered”. Wskazuje to na natychmiastowe i całkowite poddanie się uczuciu. Następnie Elvis śpiewa o długim oczekiwaniu na odpowiedni moment: „I’d spent a lifetime / Waiting for the right time / Now that you’re near / The time is here at last”. To podkreśla, że intensywność obecnej chwili wynika z wcześniejszej tęsknoty i poszukiwania.

Kolejna zwrotka wprowadza głęboki, niemal melancholijny obraz potencjalnego żalu: „Just like a willow / We would cry an ocean / If we lost true love / And sweet devotion”. Metafora płaczącej wierzby i oceanu łez doskonale oddaje ogrom smutku i straty, jaka wiązałaby się z utratą prawdziwej miłości. To dramatyczne ostrzeżenie dodatkowo wzmacnia pilność przesłania utworu. Dalej następuje bezpośrednie wezwanie do fizycznej bliskości: „Your lips excite me / Let your arms invite me / For who knows when / We’ll meet again this way”, co jeszcze bardziej podkreśla potrzebę wykorzystania chwili, zanim okazja przeminie bezpowrotnie.

„It's Now Or Never” okazało się monumentalnym sukcesem komercyjnym i jest uznawane za największy przebój Elvisa, sprzedając ponad 20 milionów egzemplarzy na całym świecie i stając się jednym z najlepiej sprzedających się singli wszech czasów. Piosenka spędziła pięć tygodni na pierwszym miejscu list przebojów w USA i osiem tygodni na szczycie w Wielkiej Brytanii. Co ciekawe, brytyjskie wydanie zostało opóźnione z powodu problemów z prawami autorskimi, co jedynie podsyciło oczekiwania i przyczyniło się do jeszcze większej sprzedaży.

Utwór ten oznaczał również istotny punkt zwrotny w karierze Presleya. Było to stylistyczne odejście od jego wcześniejszego, bardziej surowego rock'n'rolla w kierunku brzmienia bardziej popowego, z niemal operowymi naleciałościami. Sam Frank Sinatra swego czasu rzucił Elvisowi wyzwanie, twierdząc, że prawdziwy test jego zdolności wokalnych nastąpi, gdy zmierzy się z „poważniejszym, większym rodzajem śpiewu”. „It's Now Or Never” było odpowiedzią Elvisa, udowadniającą jego wszechstronność i zdolność do przekraczania gatunkowych barier.
Singiel zdetronizował w USA piosenkę „Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini”. Ponadto, utwór ten wywarł ogromny wpływ na innych artystów; Barry White, słysząc go w więzieniu, uznał, że zainspirował go do zostania piosenkarzem. Sam Elvis darzył tę piosenkę szczególnym sentymentem, a Priscilla Presley potwierdziła, że było to jego ulubione nagranie. W późniejszych latach, podczas koncertów w Las Vegas, Elvis często wykonywał ten utwór, łącząc go z oryginalnym „'O Sole Mio” śpiewanym przez tenora Sherrilla Nielsena, co tworzyło niezapomniany pomost między klasyczną operą a amerykańskim rock'n'rollem.