Interpretacja What Once Was - Her's

"What Once Was" autorstwa Her's to utwór głęboko naznaczony nostalgią, tęsknotą i melancholią, zanurzający się w złożone emocje związane z przemijaniem czasu i utratą. Już sam tytuł, "Co kiedyś było", natychmiast wprowadza słuchacza w stan refleksji nad przeszłością i wspomnieniami. Jest to piosenka, która, jak zauważają interpretatorzy, opowiada o ludzkim doświadczeniu rozpamiętywania cennych chwil, radzenia sobie ze zmianą i nawigowania po skomplikowanej sieci uczuć związanych z miłością i upływem czasu.

Początkowe wersy, "I guess I knew this would happen to you / Inside I did, but I refused to know the truth", odzwierciedlają poczucie nieuchronności i żalu. Narrator zdaje sobie sprawę z nadchodzącej trudności lub straty w związku czy życiu, ale podświadomie odrzuca tę prawdę, nie chcąc się z nią pogodzić. Ta dychotomia między akceptacją a niechęcią do przyjęcia rzeczywistości jest motywem przewodnim utworu. Werset "I'm heading back inside to sit along with you / I think I know what's wrong" sugeruje chęć bycia obecnym dla drugiej osoby, zaoferowania wsparcia i zrozumienia w obliczu nadchodzącego kryzysu.

Dalej, obraz przyjaciół "My friends put on their bravest face / Their tails between their legs / Something's out of place" jest niezwykle sugestywny. Wskazuje on na reakcję otoczenia na trudną sytuację – nawet najbliżsi przyjaciele przyjmują postawę, która maskuje ich własny dyskomfort i niepewność. Wyrażenie "tails between their legs" (podkulone ogony) to oznaka pokory, strachu lub zakłopotania, co może sugerować, że sytuacja jest na tyle poważna, iż wpływa na wszystkich dookoła. Wzmianka o matkach ("I bet their mothers let them know / What I'm about to face") wnosi uniwersalny element dziedziczonej mądrości, która mimo wszystko nie przygotowuje nas na ból serca. Linia "Keep your mouth zipped, son" jawi się jako ostrzeżenie, a może nawet okrutne przypomnienie, że pewnych aspektów miłości i straty nie da się wyrazić słowami, albo że lepiej je przemilczeć. Może to być również próba ochrony, sugerująca, by nie mówić o trudnych rzeczach, co często zdarza się w obliczu czyjegoś cierpienia.

Centralnym punktem piosenki jest refren: "Baby I've been there before / I was at the point where / All I really wanted was someone / And now I'm still hanging on / I was at the end of every tether waiting / For what once was". Te słowa ukazują głęboką empatię i wspólne doświadczenie walki. Narrator pociesza drugą osobę, mówiąc, że sam przeszedł przez podobne trudności, tęsknił za czyjąś obecnością i trwał w nadziei. Powtórzenie frazy "waiting for what once was" podkreśla uporczywe pragnienie powrotu do przeszłego stanu, utraconej relacji lub po prostu minionego, szczęśliwszego czasu. To oczekiwanie symbolizuje cienką nić między pójściem naprzód a pozostaniem zakotwiczonym w dawnych pragnieniach, odzwierciedlając poczucie desperacji, oczyszczenia i poddania się przeszłości, do której nie można wrócić ani w pełni jej puścić.

W dalszej części utworu narrator staje się jeszcze bardziej wrażliwy i bezpośredni: "Tell me all the important stuff / What's your favorite color / What makes you so tough? / Please don't let go when you've had enough / I'm on my knees". To błaganie o intymność i pocieszenie, szczególnie w obliczu cierpienia. Pytania o pozornie trywialne szczegóły, jak ulubiony kolor, podkreślają desperacką potrzebę nawiązania głębokiej więzi i zrozumienia drugiej osoby na elementarnym poziomie. Końcowe wersy – "Please don't let go when you've had enough / I'm on my knees" – wyrażają lęk przed porzuceniem i kruchość stanu emocjonalnego narratora, który znajduje się w pozycji wrażliwości i pokory.

W kontekście inspiracji, „What Once Was” zostało opisane przez zespół jako „smutna melodia” (sad tune), która odnosi się do śmierci członka rodziny. Co ciekawe, niektóre źródła i fani spekulują, że piosenka mogła być zainspirowana śmiercią matki Stephena Fitzparticka, co nadaje jej dodatkową warstwę osobistego smutku i tęsknoty. Pomimo silnego poczucia nostalgii i tęsknoty, w tekście przebija się również ton akceptacji – świadomość, że wspomnienia należą do przeszłości i choć można je pielęgnować, nie można ich przeżyć na nowo.

Her's, czyli Stephen Fitzpatrick i Audun Laading, byli brytyjskim duetem indie popowym, który spotkał się w Liverpool Institute for Performing Arts. Ich muzyka, określana jako senny pop i indie jangle, charakteryzowała się prostym storytellingiem i ujmującym urokiem. Piosenka "What Once Was" została wydana w 2016 roku na ich kompilacyjnym albumie "Songs of Her's". Niestety, w marcu 2019 roku, podczas trasy koncertowej po Ameryce Północnej, obaj członkowie zespołu oraz ich menadżer trasy zginęli w tragicznym wypadku samochodowym. Po ich śmierci piosenka, podobnie jak inne utwory zespołu, zyskała nową popularność, w dużej mierze dzięki platformie TikTok. Ta tragiczna historia zespołu nadaje dodatkowego, wzruszającego kontekstu interpretacji utworu, który sam w sobie jest refleksją nad stratą i tym, co niegdyś było, a teraz pozostało jedynie we wspomnieniach.
_