Interpretacja Eighty- four - The Strypes

Utwór "Eighty-Four" irlandzkiego zespołu The Strypes, pochodzący z ich drugiego albumu Little Victories wydanego w 2015 roku, to intensywna i wielowymiarowa opowieść o pochłaniającym uczuciu, które wykracza poza zwykłe zakochanie, splatając się z nutami buntu i pragnienia ucieczki. Zespół, początkowo znany z surowego rhythm'n'bluesa z punkowym zacięciem, na Little Victories zaprezentował bardziej dojrzałe brzmienie, rozszerzając swoją paletę muzyczną, choć wciąż z zachowaniem charakterystycznego bluesowego sznytu.

Tekst piosenki rozpoczyna się od natychmiastowego zanurzenia w obsesyjnej miłości. Podmiot liryczny czuje się "topiony w jej spojrzeniu" i "sześć stóp pod ziemią", co od razu sygnalizuje intensywność i niemalże przytłaczający charakter relacji. Obrazy takie jak "wieczna plama pod prześcieradłami serca" oraz "trzyma mnie w górę do rana, kochanie, ekstazo" doskonale oddają naturę tego uczucia – jest ono wszechobecne, nie pozwala zasnąć, jest zarówno źródłem rozkoszy, jak i niepokoju. Przyznanie "nie mogę się kontrolować, kiedy ona jest obok mnie" podkreśla niemal instynktowny, nieopanowany pociąg, który wykracza poza racjonalne myślenie.

Klucz do interpretacji leży w refrenie, bogatym w metafory i bezpośrednie odniesienia. Dziewczyna jest "trzęsieniem ziemi", które pochłania, rzuca pod drzwi, niczym potężna, niszczycielska, ale i ekscytująca siła. Porównanie do "soul crate" może sugerować, że jest ona skarbnicą emocji, inspiracji, a może nawet jego duszy. Stwierdzenie "ona jest pełna 24" (full 24) odnosi się do czegoś kompletnego, wszechogarniającego, co wypełnia każdą chwilę jego życia. Najciekawszym elementem jest jednak fragment "She gives me Aha Shake Heartbreak". To bezpośrednie nawiązanie do drugiego albumu Kings of Leon z 2004 roku, Aha Shake Heartbreak. Zespół The Strypes wielokrotnie wskazywał Kings of Leon jako inspirację, zwłaszcza ich wczesne płyty. Odwołanie to nie tylko podkreśla muzyczne korzenie The Strypes, ale także sugeruje, że relacja z ukochaną przynosi zarówno nagłe olśnienia ("Aha"), jak i ból ("Heartbreak"), co idealnie pasuje do surowej, emocjonalnej stylistyki wczesnych Kings of Leon. Fraza "4 to the floor" to termin muzyczny opisujący rytm z bębnem basowym uderzającym w każdą ćwierćnutę, co symbolizuje napędzającą, nieustanną energię, która charakteryzuje zarówno piosenkę, jak i opisywane w niej uczucie.

Zasadnicze znaczenie dla rozumienia utworu mają ostatnie linijki refrenu: "My Julia my escape / Eighty four eighty four". Imię Julia w połączeniu z liczbą Eighty-Four (Osiemdziesiąt Cztery) jednoznacznie wskazuje na odwołanie do kultowej dystopijnej powieści George'a Orwella Rok 1984. Julia w powieści Orwella jest kochanką Winstona Smitha, postacią, która na zewnątrz dostosowuje się do totalitarnego reżimu Partii, ale w ukryciu buntuje się poprzez swoje życie osobiste, zwłaszcza poprzez relacje seksualne. Jest młodsza, pewna siebie i bardziej skupiona na osobistej wolności i przyjemności niż na ideologicznej rewolucji. W tym kontekście, "Julia" staje się symbolem zakazanej miłości, intymnej ucieczki i osobistego buntu w świecie pełnym ograniczeń. Fakt, że jest ona "ucieczką" podmiotu lirycznego, sugeruje, że ich relacja jest azylem przed jakąś formą zewnętrznego nacisku lub monotonią. The Strypes, jako młody zespół, który w swoich początkach zdobył uznanie takich legend jak Elton John i Noel Gallagher, zawsze stawiał na autentyczność i unikał "zadufania w sobie". Ta piosenka, z jej rockandrollową energią i odniesieniami do popkultury, jest tego doskonałym przykładem.

Późniejsze wersy, takie jak "Czy jestem o tydzień odległy? Czy jestem twoim słońcem? Jeśli jestem tylko deszczowym dniem, to niech niebiosa spadną na stałe", wprowadzają element wrażliwości i niepewności, pogłębiając emocjonalny wymiar piosenki. Podmiot liryczny zastanawia się nad swoim miejscem w jej życiu, pragnąc być dla niej równie istotnym, jak ona dla niego, a dramatyczne wezwanie do upadku niebios podkreśla głębię jego uczuć i potencjalną desperację.

"Eighty-Four" The Strypes to zatem coś więcej niż prosta piosenka miłosna. To hymn o wszechogarniającej, intensywnej miłości, która jest jednocześnie ekscytującym trzęsieniem ziemi i bezpieczną ucieczką. Przez odniesienia do Orwella i Kings of Leon, utwór zyskuje warstwę kulturową i tematyczną, opowiadając o osobistym buncie i poszukiwaniu autentyczności w związku, być może w świecie, który próbuje to stłumić. Zespół z Cavan, rozwijając swoje brzmienie na Little Victories, udowodnił, że potrafi tworzyć utwory, które są zarówno energetyczne, jak i zaskakująco głębokie.