Jay Nedaj w utworze 'The ABC Song (For Badass Kids)' prezentuje brawurową, satyryczną reinterpretację klasycznej piosenki alfabetycznej, przekształcając niewinną naukę w komediowy manifest dla "badass kids". Już samo intro, z bezpośrednim zwrotem do „What's up you badass kids? Y'all ready to learn your ABC's today?”, sygnalizuje, że nie będzie to typowa lekcja. Utwór ten, będący częścią serii Nedaja zatytułowanej „Kids Educational Songs Be Like Vol.2”, doskonale wpisuje się w jego styl oparty na humorze, zaskoczeniu i celowym łamaniu konwencji.

Piosenka natychmiast uderza w kontrast. Rozpoczyna się pozornie niewinnie od „A is for apple”, by w kolejnej linijce brutalnie zrzucić słuchacza z wygodnego fotela, proponując „B is for Bald-haired hoes”. Ta nagła zmiana tonu jest esencją komizmu Nedaja. Dalej, litera C odnosi się do „crackhead standin' outside the corner store”, co cementuje zamierzony efekt szoku. Poprzez takie zestawienia, artysta nie tylko parodiuje formułę piosenek edukacyjnych, ale także ironicznie wprowadza do nich elementy dorosłej, często nieprzyjemnej rzeczywistości, których dziecięce treści zazwyczaj unikają.

Dalsza część utworu kontynuuje tę strategię. „D is for dummies” jest prostym, acz efektywnym, uszczypliwym określeniem. Wyjątkowo zabawne jest rozwinięcie litery E, która staje się metaforą powszechnej frustracji: „E is for every fuckin' time you get home / I just gotta keep tellin' you to leave me the hell alone”. Ta linijka, choć wulgarna, rezonuje z autentycznym, aczkolwiek przerysowanym, zmęczeniem dorosłych opiekunów, dodając piosence nieoczekiwany wymiar relatywności.

Jay Nedaj zręcznie bawi się językiem i oczekiwaniami. Kiedy nadchodzi „N is for nitwit, O is for octopussy”, pojawia się zabawna autoparodia z interjekcją „(Octopussy?!)”, na co Nedaj z całkowitym spokojem odpowiada „Yes, its an animal underwater”. Ten moment jest genialny w swojej absurdalności, ukazując świadome operowanie konwencją i udawane niedopowiedzenie, które tylko podkreśla celowy nonsens. Dodatkowo, Nedaj nie unika odniesień do popkultury, umieszczając „Q is for Queen Bey, R is for Riri”, co nawiązuje do słynnych artystek – Beyoncé i Rihanny. Kulminacją tej gry jest moment, gdy na pytanie „(And T's for Taylor Swift?!)”, które zdaje się być oczywistym wyborem w kontekście poprzednich odniesień, pada zaskakująco przyziemna odpowiedź: „No, T is for table..”. To celowe rozczarowanie oczekiwań jest klasycznym chwytem komediowym, który w pełni oddaje ducha utworu.

Tekst ten to nic innego, jak błyskotliwa satyra na gatunek, który często bywa zbyt ugrzeczniony. Nedaj udowadnia, że można edukować, a przynajmniej udawać edukację, jednocześnie dostarczając absurdalnej rozrywki. Piosenka jest odważnym, niepoprawnym politycznie komentarzem do sposobu, w jaki dzieci są wprowadzane w świat języka, proponując alternatywę, która jest świadomie wulgarna, ale niezaprzeczalnie zabawna. To utwór, który staje się hymnem dla tych, którzy cenią sobie humor łamiący bariery i nie boją się śmiechu z tego, co powszechnie uważane za nieodpowiednie.