Interpretacja Z potrzeby duszy i serca - Jacek Zieliński

Piosenka "Z potrzeby duszy i serca" w wykonaniu Jacka Zielińskiego, choć powszechnie z nim kojarzona, ma fascynującą genezę. Tekst i muzyka tego utworu są dziełem Krzysztofa Logana Tomaszewskiego. Jacek Zieliński, legendarny współzałożyciel i główny wokalista zespołu Skaldowie, jeden z najbardziej rozpoznawalnych głosów polskiej sceny muzycznej, nagrał swoją wersję, która stała się bardzo popularna, a nawet dała tytuł kompilacji płytowej z 2001 roku. Pierwotnie utwór został wykonany przez Leonarda Kaczanowskiego w 1998 roku, a w 2005 roku swoją interpretację przedstawiła również Grażyna Łobaszewska. To podkreśla uniwersalność i ponadczasowość przesłania zawartego w słowach, które poruszają słuchaczy niezależnie od wykonawcy.

Sama fraza "Z potrzeby duszy i serca" jest klamrą kompozycyjną utworu, powtarzającą się niczym mantra, która od razu wprowadza nas w świat głębokich emocji i autentycznych pobudek. To wyrażenie, niosące ze sobą ciężar szczerości, sugeruje, że wszystkie działania i myśli wyrażane w piosence nie są powierzchowne czy wymuszone, lecz wypływają z najgłębszych zakamarków ludzkiego wnętrza. Jest to deklaracja czystej intencji, chęci dawania, dzielenia się i pełnego przeżywania życia.

W pierwszej strofie podmiot liryczny pisze "list, krótki wiersz" – formę komunikacji intymnej, osobistej, która nie podlega filtrom i konwenansom. To metafora otwarcia się, wyrażania tego, co najważniejsze. Stwierdzenie, że "życie nas uczy od dziecka, gdzie tkwi jego sens", to refleksja nad fundamentalnym procesem dojrzewania i poszukiwania znaczenia. Sens ten, jak sugeruje dalsza część, odnajduje się w relacji z drugim człowiekiem, w dzieleniu się z nim światem, w uczeniu się jego barw i prawd. To podróż poznawcza, którą najlepiej odbywać we dwoje, wzajemnie inspirując się i odkrywając piękno otoczenia oraz ukryte prawdy.

Druga zwrotka koncentruje się na idei spełnienia w bliskości. "Spełniać się z tobą chcę" to wyraz pragnienia synergii, wzajemnego uzupełniania się w dążeniu do pełni życia. Porównanie ukochanej osoby do "kruchej muszelki", a siebie do "dobrego snu", jest niezwykle poetyckie. Muszelka symbolizuje delikatność, piękno i ulotność, coś cennego, co wymaga ochrony. "Dobry sen" natomiast może oznaczać ukojenie, nadzieję, bezpieczeństwo, ale także spełnienie marzeń. W tym kontekście, podmiot liryczny chce być dla swojej partnerki ostoją, źródłem spokoju i radości. Kluczowe jest tu również "dawać chcę, zamiast brać", co stanowi esencję bezinteresownej miłości i hojności. Życie z pasją, "grając każdą z fraz", to wezwanie do celebrowania każdej chwili, każdego momentu, z pełnym zaangażowaniem i radością, tak jak muzyk celebruje każdą nutę.

Następna zwrotka przenosi nas w sferę przeszłości i przyszłości. "Nie oglądam się wstecz" to manifest wolności od żalu, błędów i ciężarów minionych dni. Podmiot liryczny skupia się na teraźniejszości i przyszłości, czerpiąc z nich pełnymi garściami. "W głowie mi huczy ze szczęścia, śmiech lepszy od łez" to wyraz euforii, czystej, nieskrępowanej radości, która zagłusza wszelkie smutki i obawy. To odrzucenie pesymizmu na rzecz optymizmu, świadomy wybór szczęścia. Jednocześnie pojawia się refleksja nad procesem nauki życia: "Uczę się, jak mam żyć. Myślę, że tego dziś nie wie nikt". To pokorna, a jednocześnie głęboka myśl o tym, że nawet w pełni szczęścia człowiek pozostaje w procesie ciągłego rozwoju, a prawdziwa mądrość polega na uznaniu, że droga do pełnego zrozumienia siebie i świata jest nieustanną podróżą.

W końcowej części piosenki, wzmocnionej kolejnym powtórzeniem refrenu, podmiot liryczny celebruje "każdy dzień". To manifest wdzięczności i uważności na piękno chwili obecnej. Ważne jest tu także przesłanie do ukochanej osoby: "Jeśli się smucisz, pamiętaj, że my - to nie sen". To pocieszenie i zapewnienie o realności uczucia, o jego sile i trwałości. W obliczu trudności, czy chwil zwątpienia, przypomina o sile wspólnej więzi, która jest tak namacalna i prawdziwa, że nie może być jedynie złudzeniem. Ostatnie wersy ponownie akcentują pragnienie dzielenia świata, uczenia się jego barw i prawd, zamykając krąg znaczeń i podkreślając nieustanną chęć wzrostu i odkrywania w ramach wspólnej drogi.

Jacek Zieliński, znany z głosu o niezwykłej barwie i wrażliwości, potrafił tchnąć w ten utwór głęboką szczerość i autentyzm. Jego wykonanie "Z potrzeby duszy i serca", wydane na albumie w 2009 roku, rezonuje z jego własną wrażliwością artystyczną i bogatym doświadczeniem życiowym. Muzyk, który przez lata współtworzył historię polskiej muzyki z zespołem Skaldowie, zawsze cenił autentyczność i emocje w sztuce. Jego interpretacja nie jest jedynie odśpiewaniem tekstu, lecz przeżyciem go na nowo, co sprawia, że piosenka zyskuje na głębi i osobistym wymiarze, stając się wyrazem jego własnej filozofii życia, opartej na dawaniu, miłości i poszukiwaniu sensu. Jacek Zieliński, który studiował altówkę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie i był wybitnym kompozytorem i aranżerem, z pewnością doskonale czuł każdą frazę tego utworu, przekazując słuchaczom jego poruszające przesłanie. Odszedł w maju 2024 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo muzyczne, a "Z potrzeby duszy i serca" jest jednym z wielu utworów, które dzięki jego interpretacji zyskały nową jakość i stały się częścią zbiorowej pamięci.