Interpretacja Do It All The Time - I Dont Know How But They Found Me

Utwór "Do It All The Time" duetu I Dont Know How But They Found Me, wydany 24 sierpnia 2018 roku jako drugi singiel z ich debiutanckiej EP-ki 1981 Extended Play, stanowi ostrą, choć zabarwioną ironią, krytykę współczesnej kultury celebrytów i przemysłu muzycznego. Dallon Weekes, wokalista i basista zespołu, otwarcie przyznał, że piosenka ta jest satyrycznym naśladowaniem i wyszydzeniem filozofii "rób, co chcesz" (ang. "do what thou wilt"), którą uznał za egoistyczną i lekceważącą innych. Wyśmiewa również utwory popowe promujące taką postawę.

Tekst piosenki, z powtarzającym się refrenem "I'm only doing anything I want to do / Because i do it all the time", doskonale oddaje postawę beztroskiego hedonizmu i braku odpowiedzialności. Podmiot liryczny ogłasza "przejmujemy świat / po jednym pocałunku na raz", a następnie bez skrupułów deklaruje "zabieram twoją dziewczynę i czynię ją swoją". Ta prowokacyjna postawa, pozbawiona jakiegokolwiek uzasadnienia ("No reason why"), jest centralnym punktem krytyki Weekesa. Piosenka sugeruje, że takie zachowanie jest napędzane przez poczucie wszechwładzy i przyzwolenia, gdzie własne pragnienia stawia się ponad dobro innych.

W drugim wersie retoryka staje się jeszcze bardziej cyniczna: "przejmujemy świat / małe przestępstwo bez ofiar / a gdy zabieram twoją niewinność / będę korumpował twój umysł". To podkreśla, jak łatwo ideologia "rób, co chcesz" prowadzi do deprawacji i przekraczania granic, jednocześnie bagatelizując konsekwencje jako "bezofiarowe". Interpretatorzy sugerują, że utrata niewinności i zepsucie umysłu to cena, jaką płacą ci, którzy przyjmują tę filozofię, a brak skrupułów ("No need to cry") jedynie potęguje poczucie oburzenia.

Mostek piosenki, "now we're so young / but we're probably gonna die / and its so fun / we're so good at selling lies / we look so good / and we never even try / get your money from a trust fund / do it all the time", jest szczególnie uderzający. Odzwierciedla on nihilizm i powierzchowność, często kojarzoną z częścią przemysłu rozrywkowego. Sugeruje, że młodość i ulotność życia są usprawiedliwieniem dla amoralnych działań. Wersy o "sprzedawaniu kłamstw" i "wyglądaniu dobrze bez wysiłku" celują w stworzony, często nieprawdziwy wizerunek celebrytów, który jest promowany przez korporacje muzyczne, by sprzedawać produkty i ideologie. "Get your money from a trust fund" wskazuje na to, że osoby promujące ten styl życia często pochodzą z uprzywilejowanych środowisk, co chroni je przed konsekwencjami ich działań i oddziela od rzeczywistych doświadczeń przeciętnych ludzi.

Ciekawostką jest, że Dallon Weekes napisał dużą część materiału na EP-kę, w tym prawdopodobnie "Do It All The Time", w swoim własnym domu, często przy stole kuchennym, zanim przeniósł nagrania do studia, by Ryan Seaman mógł dograć perkusję. Ta domowa metoda pracy kontrastuje z przemysłem, który utwór krytykuje. Teledysk do piosenki również wpisuje się w ten satyryczny ton, przedstawiając nagranie jako "konceptualne dzieło sztuki", w którym instrumenty są "programowane". Scena, gdzie naukowiec naciska przycisk "bvg" (background vocal), symbolizuje mechaniczne i nieszczere podejście do tworzenia muzyki popularnej, gdzie harmonie są dodawane w powtarzalny, schematyczny sposób, a nie wynikają z twórczej pasji.

Sama historia powstania IDKHow również odzwierciedla postawę kontestacji wobec branży. Dallon Weekes (były członek Panic! At The Disco) i Ryan Seaman (były członek Falling In Reverse) początkowo zaprzeczali istnieniu zespołu, aby uniknąć wykorzystywania swojej wcześniejszej rozpoznawalności. Chcieli budować projekt od podstaw, z autentycznej potrzeby tworzenia, co jest przeciwieństwem wizerunku kreowanego przez utwór "Do It All The Time". Weekes podkreśla również, że zawsze dąży do tworzenia sztuki, która najpierw zadowala jego samego, a dopiero później publiczność, co jest kolejnym elementem sprzeciwu wobec komercyjnych nacisków. W rozmowach o scenie muzycznej w Utah, Dallon zauważył, że ludzie tam tworzą muzykę z miłości do niej, a nie dla sławy czy pieniędzy, co jest rzadsze w bardziej skomercjalizowanych środowiskach.

Podsumowując, "Do It All The Time" to inteligentna i ironiczna krytyka kultury, która gloryfikuje egoizm, powierzchowność i materializm, a także przemysłu muzycznego, który te wartości promuje. Piosenka, poprzez swój chwytliwy, popowy charakter, niejako wciąga słuchacza w sam środek obserwowanego zjawiska, zmuszając do refleksji nad tym, co tak naprawdę "robimy cały czas".