Interpretacja Pardon Me, I Have To Go Now - Hanabie.

Utwór „Pardon Me, I Have To Go Now” japońskiego zespołu Hanabie. to dynamiczna, pełna energii eksploracja konfliktu między oczekiwaniami dorosłego życia a tęsknotą za swobodą i beztroską. Tekst piosenki, choć na pierwszy rzut oka chaotyczny, maluje obraz młodej osoby, która próbuje nawigować w świecie narzucającym rygorystyczne harmonogramy i społeczne konwenanse, jednocześnie buntując się przeciwko nim.

Początkowe wersy, takie jak „Overly strict schedule management / The only exciting Sunday” od razu wprowadzają w tematykę presji czasu i obowiązków. Niedziela staje się jedyną odskocznią, symbolem wolności w natłoku zarządzania grafikiem, co jest częstym doświadczeniem w japońskiej kulturze pracy i edukacji, gdzie dyscyplina i harmonogramy odgrywają kluczową rolę. Pragnienie „zabawy w kamishitai” (japoński teatr obrazkowy, kojarzony z dzieciństwem) podkreśla tęsknotę za prostotą i kreatywnością, która ginie w dorosłym życiu. Pytania typu „Kiedy jest OK?” w prywatnych wiadomościach, połączone z ironicznym stwierdzeniem „It's OK! Effort is endless”, mogą świadczyć o zmęczeniu ciągłym udowadnianiem swojej wartości i niekończącą się gonitwą za perfekcją.

Refren „Sorry, sorry, I'm sorry, I know now / Let's just run away” jest kluczowy dla zrozumienia emocjonalnego rdzenia utworu. Jest to zarówno gest uległości – ciągłe przepraszanie i uginanie się pod presją – jak i jednoczesny akt buntu i desperacji, by uciec. Powtarzające się frazy „pekopeko-chan” (co można tłumaczyć jako kłanianie się, bycie uległym) oraz pytanie „Do I look like a child?” wyraźnie wskazują na frustrację związaną z koniecznością przestrzegania „dorosłych manier” i bycia postrzeganym jako naiwny, gdy próbuje się wyrazić swoją niezależność. Hanabie. często wykorzystuje w swoich tekstach humor i sarkazm, a to zestawienie uległości z wewnętrzną rebelią jest doskonałym przykładem ich stylu.

W wywiadach członkinie zespołu Hanabie. często podkreślają swoją chęć bycia autentycznymi i tworzenia muzyki, która odzwierciedla ich prawdziwe uczucia, zamiast podążać za trendami. Ich styl muzyczny, określany jako "Harajuku-core", łączy elementy metalcore'u z popową estetyką i modą, symbolizując dążenie do wyrażenia siebie w sposób, który jest zarówno słodki, jak i agresywny. Ta dwoistość jest wyraźnie widoczna w tekście piosenki, zwłaszcza w wersach „An attitude like a candy-bento, I'm about to punch out”, które łączą obraz dziecięcego słodkiego pudełka z jedzeniem z chęcią wybuchu i sprzeciwu.

Późniejsze fragmenty tekstu, takie jak „Big release! Mostly, vague batting, magnificent vs. Bye-bye / Daily, riding the wave of taking the lead, journey”, sugerują moment przełomu, potrzebę wielkiego wyzwolenia i podjęcia próby przejęcia kontroli nad własnym życiem. Postawienie sobie pytania „Shall we step up? / Shall we brush up?” wskazuje na refleksję nad rozwojem i dążeniem do stania się lepszą wersją siebie, ale na własnych zasadach. Zakończenie „Order a clear rap to the world / I'll do anything ♡” z kropką w kształcie serca, wyraża gotowość do działania i wyrażania swojego zdania w sposób otwarty i bezkompromisowy.

„Pardon Me, I Have To Go Now” można interpretować jako hymn młodego pokolenia, które boryka się z narastającymi wymaganiami społeczeństwa, jednocześnie pielęgnując w sobie dziecięcą radość i pragnienie wolności. Jest to piosenka o szukaniu równowagi między dostosowaniem się a zachowaniem swojej indywidualności, z energicznym, metalowym brzmieniem Hanabie. jako idealnym tłem dla tych wewnętrznych zmagań.