Interpretacja Les Murs Porteurs - Florent Pagny

"Les Murs Porteurs" to utwór Florent Pagny'ego z 2013 roku, pochodzący z albumu "Vieillir avec toi". Muzykę skomponował Calogero, a słowa napisał Christophe Cirillo. Piosenka była pierwszym singlem promującym ten album.

Tekst utworu "Les Murs Porteurs" to głęboka i dojrzała refleksja nad życiem, rozczarowaniami i tym, co w nim naprawdę wartościowe. Artysta rozpoczyna od stwierdzenia, że "Passée la folie des grandeurs / L'envie de jouer les grands seigneur" (minęło szaleństwo wielkości / chęć odgrywania wielkich panów), co sugeruje pożegnanie z młodzieńczymi ambicjami, iluzjami sukcesu i próżnością. Te niegdyś pociągające idee straciły swój blask, a ich owoce "n'ont plus de saveur" (nie mają już smaku). Jest to wyznanie artysty, który, będąc od wielu lat na scenie, doświadczył zarówno szczytów popularności, jak i trudnych chwil.

Kolejne wersy, "Revenu de sept ans de malheur / D'un accouchement dans la douleur / Lassé de mentir, de faire l'acteur / Quand on n'est plus à la hauteur" (powraca po siedmiu latach nieszczęść / bolesnego porodu / zmęczony kłamaniem, graniem aktora / gdy nie jest się już na wysokości zadania), wskazują na okres osobistych i zawodowych wyzwań. Choć "siedem lat nieszczęść" może być metaforyczne, to powszechnie wiadomo, że kariera Pagny'ego nie zawsze była usłana różami i przechodził on przez trudne momenty. W tym fragmencie dostrzec można zmęczenie byciem kimś, kim się nie jest, udawaniem, gdy brakuje już sił. To pragnienie autentyczności i odrzucenie fasady, która często towarzyszy życiu publicznemu.

Właśnie w tym momencie pojawia się kluczowy motyw piosenki – "Restent les murs porteurs" (pozostają ściany nośne). Są to "Des amis en béton / Un frère, une petite sœur / Pour voir à l'horizon" (przyjaciele z betonu / brat, młodsza siostra / aby widzieć horyzont). Te "ściany nośne" to metafora dla najbliższych relacji – rodziny i prawdziwych przyjaciół, którzy stanowią niezachwiane wsparcie w obliczu życiowych turbulencji. To oni pozwalają "tenir la maison" (utrzymać dom), "surmonter ses peurs / Ou vaincre ses démons" (pokonać swoje lęki / lub zwyciężyć demony). W wywiadzie dla "Le Parisien" Florent Pagny sam tłumaczył tytuł singla, mówiąc: „Czasami tracimy grunt pod nogami, zadajemy sobie pytania, możemy być zdestabilizowani; ważne jest, aby trzymać się ścian nośnych, przyjaciół, rodziny...”. To przesłanie kierowane jest zarówno do jego bliskich, jak i do publiczności, która wspierała go przez lata.

Piosenka podkreśla również, że "Des promesses la main sur le cœur / Plus fort que d'être le meilleur / Perdu dans le collimateur / Qu'on soit soldat ou déserteur" (obietnice składane z ręką na sercu / silniejsze niż bycie najlepszym / zagubieni na celowniku / czy jesteśmy żołnierzem, czy dezerterem) mają większą wartość niż dążenie do bycia "najlepszym" czy walka o pozycję. Liczą się szczere intencje i lojalność, niezależnie od życiowej drogi. Wspomina też o "Des candy gravés dans le cœur / Des milliers d'heures de vol au compteur" (słodyczach (w domyśle: miłych wspomnieniach) wyrytych w sercu / tysiącach godzin lotu na liczniku), co symbolizuje bogactwo doświadczeń i cenne wspomnienia, które zostają z nami, w przeciwieństwie do ulotnych sukcesów czy pochwał "Des beaux discours, des beaux parleurs" (pięknych przemówień, pięknych mówców).

W kolejnych zwrotkach "mury porteurs" stają się azylem: "Pour se couper du vent / Pour tenir la longueur / Faire face aux tremblements" (aby odciąć się od wiatru / aby wytrzymać na dłuższą metę / stawić czoła wstrząsom). Są schronieniem "Pour s'abriter du froid / Pour conjurer le malheur / Et retrouver sa voie" (aby schronić się przed zimnem / aby odpędzić nieszczęście / i odnaleźć swoją drogę). Całość wybrzmiewa jako hymn na cześć stabilności, poczucia bezpieczeństwa i wsparcia, które dają najbliżsi, gdy świat zewnętrzny staje się niepewny. To przekaz o priorytetach w życiu, gdzie po latach gonitwy za efemerycznymi celami, odkrywamy niezmienną siłę i ukojenie w prawdziwych, głębokich więziach.

Utwór "Les Murs Porteurs" to także symboliczny powrót Florent Pagny'ego do twórczości z Calogero, który skomponował muzykę i wyprodukował cały album "Vieillir avec toi". Ich współpraca w przeszłości zaowocowała sukcesem, m.in. przy piosence "Châtelet Les Halles". Pagny w wywiadzie wspomniał, że spotkał Calogero i powiedział mu: „Może to twoja szansa”. Calogero bardzo szybko przedstawił mu siedem utworów, w tym pierwszy singiel „Les Murs Porteurs”. Album "Vieillir avec toi", z którego pochodzi ta piosenka, był opisywany jako bardziej osobisty, a jego klip do "Les Murs Porteurs" przedstawia Pagny'ego w ruinach religijnej budowli, gdzie elementy natury szaleją, co dodatkowo podkreśla kruchość ludzkiego bytu i potrzebę trzymania się tych fundamentalnych "ścian nośnych". To przejmująca ballada, która odzwierciedla dojrzałość artystyczną i życiową Florent Pagny'ego, stając się uniwersalnym przesłaniem o sile ludzkich relacji.