Interpretacja Teddy Bear - Elvis Presley

Piosenka „(Let Me Be Your) Teddy Bear” w wykonaniu Elvisa Presleya to utwór, który na pierwszy rzut oka wydaje się być uroczą, niewinną serenadą, pełną słodkiego oddania. W istocie, słowa "Baby let me be, your lovin' Teddy Bear / Put a chain around my neck, and lead me anywhere" (Kochanie, pozwól mi być, twoim kochającym misiem / Załóż mi łańcuch na szyję i prowadź mnie, gdziekolwiek zechcesz) malują obraz absolutnego poddania i pragnienia bycia bezwarunkowo kochanym i prowadzonym. Mężczyzna w tej piosence rezygnuje z tradycyjnie „męskich” cech na rzecz bycia miękkim, pocieszającym obiektem uczuć. Odmawia bycia „tygrysem”, ponieważ „tygrysy bawią się zbyt ostro” (Cause tigers play too rough), i nie chce być „lwem”, bo „lwy nie są tym typem, którego kochasz wystarczająco” (’Cause lions ain’t the kind you love enough). To symboliczne odrzucenie drapieżności i dominacji na rzecz łagodności i uległości jest kluczowe dla zrozumienia przesłania utworu. Podkreśla on chęć bycia blisko, „wokół ciebie każdej nocy”, pragnienie delikatności i czułości: „Run your fingers through my hair, And cuddle me real tight” (Przejedź palcami po moich włosach i przytul mnie mocno).

Utwór został napisany przez Kala Manna i Berniego Lowe'a, a nagrany przez Presleya 22 stycznia 1957 roku w Radio Recorders w Hollywood. Co ciekawe, geneza piosenki jest związana z plotką. Krążyły pogłoski, że Elvis Presley uwielbia pluszowe misie, co nie było prawdą. W rezultacie fani zaczęli wysyłać mu tysiące tych maskotek. Mann i Lowe, wykorzystując tę „fikcyjną fascynację”, stworzyli piosenkę specjalnie z myślą o nim. Elvis zebrał setki, a nawet tysiące pluszaków, które później, dzień po Bożym Narodzeniu 1957 roku, przekazał National Foundation for Infantile Paralysis.

„(Let Me Be Your) Teddy Bear” pojawiło się w drugim filmie Elvisa, Loving You, który miał premierę w 1957 roku (początkowo film nosił tytuł Lonesome Cowboy). Piosenka stała się ogromnym hitem. Została wydana 11 czerwca 1957 roku jako singiel z „Loving You” na stronie B i szybko dotarła na pierwsze miejsce amerykańskich list przebojów Billboard, utrzymując się tam przez siedem tygodni. Zajęła również pierwsze miejsce na listach R&B Best Sellers List i Country Charts. To była trzecia z czterech piosenek Elvisa, które osiągnęły numer jeden w tamtym roku. Warto dodać, że utwór jest jednym z krótszych przebojów Elvisa, trwającym zaledwie 1 minutę i 46 sekund.

W kontekście wizerunku Elvisa Presleya, piosenka ta odegrała interesującą rolę. W latach 50. Elvis był postrzegany jako buntownik, a jego zmysłowe ruchy biodrami na scenie wywoływały skandal i cenzurę w telewizji. „Teddy Bear” ukazał publiczności inną, słodszą stronę Króla Rock and Rolla, być może celowo, aby złagodzić jego seksowny, lecz kontrowersyjny wizerunek. Jednakże, współczesne interpretacje tekstu dostrzegają w nim podstępnie sugestywne elementy. Zwroty takie jak „put a chain around my neck, and lead me anywhere” oraz „run your fingers through my hair, And cuddle me real tight” można odczytywać jako flirt z tematami uległości, a nawet subtelnej seksualności, co jak na ówczesne czasy było dość śmiałe w piosence o misiu. Jak zauważyła Priscilla Presley, pomimo scenicznych wybryków, Elvis pochodził z surowego chrześcijańskiego środowiska, co czyniło jego sceniczną „niewinność” jeszcze bardziej zwodniczą. Ernst Jorgensen, autor książek o sesjach nagraniowych Presleya, zauważył, że „chwytliwe, szybkie tempo nadrabiało za głupie teksty”, co sprawiło, że piosenka doskonale wpisywała się w styl zespołu.

Piosenka na stałe weszła do kultury popularnej, zyskując drugie życie w serialach takich jak Pełna chata (Full House), gdzie często była śpiewana jako kołysanka dla bohaterki Michelle przez wujka Jesse'ego (granego przez Johna Stamosa, zagorzałego fana Elvisa). Pojawiła się również w filmach takich jak Miasteczko Pleasantville i Great Balls of Fire! Była nawet wykorzystywana w reklamach Teddy Grahams. Mimo że niektórzy krytycy muzyczni nie traktują jej jako „rock’n’rollowego klasyka”, a Rolling Stone nie umieścił jej na liście „500 Największych Piosenek Wszech Czasów”, to jej trwałe miejsce w sercach fanów i niekwestionowany sukces komercyjny świadczą o jej ponadczasowym uroku i zdolności Elvisa do przekraczania gatunków.