Interpretacja Blue eyes - Elton John

Utwór „Blue Eyes” Eltona Johna, wydany w 1982 roku jako singiel promujący jego szesnasty studyjny album Jump Up!, to wzruszająca ballada, która odzwierciedla zarówno melancholię rozstania, jak i poczucie głębokiej przynależności. Choć Elton John jest najbardziej znany ze współpracy z tekściarzem Berniem Taupinem, teksty do tej piosenki napisał Gary Osborne we współpracy z Johnem. W przeciwieństwie do wielu innych utworów duetu John/Taupin, ten tekst od Osborne'a charakteryzuje się bezpośrednim, choć poetyckim językiem, który skupia się na emocjonalnym portrecie osoby o niebieskich oczach.

Piosenka otwiera się obrazem niebieskich oczu porównanych do „głębokiego błękitnego morza w smutny, błękitny dzień” („Like a deep blue sea / On a blue blue day”). To porównanie od razu sugeruje zarówno piękno i głębię, jak i potencjalną melancholię lub smutek. Kolor niebieski jest tu wieloznaczny – symbolizuje bezkres, spokój, ale też samotność. Podmiot liryczny wyraża żal związany z nadchodzącym rozstaniem: „When the morning comes / I'll be far away”. To poczucie nadchodzącej separacji nadaje początkowym strofom nutę nostalgii i tęsknoty.

W kolejnej części tekstu niebieskie oczy stają się symbolem ukrywanego cierpienia: „Blue eyes holding back the tears / Holding back the pain”. To sugeruje, że osoba z niebieskimi oczami doświadcza wewnętrznego bólu, który stara się ukryć. Wers „Baby's got blue eyes / And she's alone again” podkreśla samotność i wrażliwość tej postaci, co dodatkowo pogłębia empatię słuchacza. Właśnie w tych subtelnych sformułowaniach tkwi siła emocjonalna utworu.

Jednakże, piosenka nie pozostaje w tonacji wyłącznie smutnej. Następuje zmiana nastroju, gdy niebieskie oczy są porównane do „czystego błękitnego nieba / Czuwającego nade mną” („Like a clear blue sky / Watching over me”). Ten obraz niesie poczucie bezpieczeństwa, nadziei i opieki, sugerując, że niebieskie oczy stanowią dla podmiotu lirycznego rodzaj stałego punktu odniesienia, nawet w jego nieobecności. Miłość wyrażona w słowach „Ooh I love blue eyes / When I'm by her side / Where I long to be” wskazuje na głębokie pragnienie bliskości i odnalezienia w tej osobie ukojenia.

Finał utworu przynosi optymistyczne rozwiązanie, kiedy niebieskie oczy „śmieją się w słońcu / Śmieją się w deszczu” („Laughing in the sun / Laughing in the rain”). To metafora akceptacji życia z jego wzlotami i upadkami. Radość i odporność osoby z niebieskimi oczami sprawiają, że podmiot liryczny czuje się „w domu znowu” („And I am home again”). To „dom” jest tu rozumiany nie tyle jako fizyczne miejsce, ile stan emocjonalny – poczucie spokoju, bezpieczeństwa i spełnienia, które odnajduje u boku tej osoby. Harmonia i spokój w tych wersach są niczym powrót do idyllicznego stanu po okresie rozłąki i tęsknoty.

Ciekawostką jest to, że teledysk do „Blue Eyes” został nakręcony w Australii, na słynnym szlaku Bondi to Bronte w Sydney, w malowniczym Marks Park, skąd roztacza się widok na Morze Tasmana. W klipie Elton John gra na białym fortepianie, umieszczonym na niskiej, piaskowcowej wieżyczce. Co ważne, sam utwór, a także teledysk, był dedykowany aktorce Elizabeth Taylor. Spekulowano również, że inspiracją do napisania piosenki mógł być Vance Buck, były partner życiowy Johna, który zachorował na AIDS, jednak te informacje są sprzeczne z dedykacją dla Elizabeth Taylor. Piosenka była nominowana do nagrody Grammy w kategorii „Best Pop Vocal Performance” w 1983 roku, choć ostatecznie nagroda powędrowała do Lionela Richiego za utwór „Truly”. Elton John często wykonywał ten utwór na swoich koncertach aż do 2012 roku. Utwór „Blue Eyes” charakteryzuje się złożonymi sekwencjami akordów, z wersami w tonacji B-dur i refrenem w d-moll, co nadaje mu wyrafinowane jazzowe brzmienie. Gary Osborne, współautor tekstu, śpiewa również chórki w piosence. „Blue Eyes” zadebiutowało na wysokich pozycjach na listach przebojów w wielu krajach, osiągając m.in. 8. miejsce w Wielkiej Brytanii i 12. w Stanach Zjednoczonych na liście Billboard Hot 100.

Podsumowując, „Blue Eyes” to mistrzowska ballada o tęsknocie, samotności, miłości i powrocie do domu, gdzie „niebieskie oczy” stanowią zarówno źródło smutku z powodu rozłąki, jak i symbol nadziei, ukojenia i radości z ponownego spotkania. To utwór, który dzięki swojej uniwersalności i głębokiemu przekazowi emocjonalnemu wciąż rezonuje z fanami na całym świecie, pozostając ponadczasowym klejnotem w dyskografii Eltona Johna.