Interpretacja Totale Finsternis - Tanz der Vampire (musical)

„Totale Finsternis” to jeden z najbardziej ikonicznych i emocjonalnych utworów z musicalu „Tanz der Vampire” (Taniec Wampirów), stanowiący kluczowy moment transformacji głównej bohaterki, Sary. Pieśń ta, będąca niemiecką adaptacją słynnego hitu Bonnie Tyler „Total Eclipse of the Heart”, została uznana przez niemiecką publiczność musicalową i telewizyjną za „Największy Hit Musicalowy Wszech Czasów” w 2006 roku. Muzyka skomponowana przez Jima Steinmana, a niemieckie słowa napisane przez Michaela Kunze, nadają jej mroczny, gotycki charakter idealnie pasujący do wampirycznej opowieści. Co ciekawe, sam Jim Steinman pierwotnie napisał „Total Eclipse of the Heart” z myślą o musicalu o Nosferatu, tytułując go „Vampires in Love”, co czyni jego powrót do wampirzego kontekstu w „Tanz der Vampire” swego rodzaju domknięciem artystycznej wizji.

Utwór rozpoczyna się od partii Ensemble, która maluje obraz Sary: „Glänzende Augen, glänzendes Haar, Schlaflos vor Neugier und blind für die Gefahr!” (Lśniące oczy, lśniące włosy, Bezsenna z ciekawości i ślepa na niebezpieczeństwo!). Opisuje ją jako młodą, piękną i śmiertelną, a jednocześnie „Verderblich und verdammt” (zgubną i potępioną), co natychmiast wprowadza atmosferę nieuchronnego losu i dwuznaczności. Chór Ahnen (Przodków) powtarza groźnie, a zarazem kusząco: „Sei bereit!” (Bądź gotowa!), niczym fatum wzywające Sarę do przeznaczenia.

Partie Sary ukazują jej wewnętrzny konflikt i narastające pragnienie ucieczki od dotychczasowego życia. Dziewczyna czuje się samotna, ogarniają ją fantastyczne sny i niejasny lęk. Czeka w ciemności na coś nieokreślonego, odczuwa „unwiderstehliche Versuchung einer dunklen Gefahr” (nieodpartą pokusę mrocznego niebezpieczeństwa). Wyraża tęsknotę za byciem kobietą, pragnienie wolności i doświadczania rzeczy zakazanych, bez względu na konsekwencje. Słyszy głos, który ją wzywa, czuje nienazwaną tęsknotę, co symbolizuje jej rosnącą fascynację światem hrabiego Krolocka.

Głos Hrabiego Krolocka, pojawiający się w duecie, jest uwodzicielski i manipulacyjny. Obiecuje Sarze wyzwolenie poprzez zatracenie: „Sich verlieren heißt sich befrei'n. Du wirst dich in mir erkennen” (Zatracenie to wyzwolenie. Poznasz siebie we mnie). Proponuje jej zanurzenie się w ciemność, zapomnienie o wątpliwościach i czasie, obiecując wieczność w jego cieniu. Te słowa są kulminacją jego perswazji, oferując Sarze spełnienie wszystkich jej ukrytych pragnień i obietnicę, że „Was du erträumst wird Wahrheit sein” (Co śnisz, stanie się prawdą).

Moment, w którym Krolock i Sara śpiewają razem: „Ich bin zum Leben erwacht! Die Ewigkeit beginnt heut Nacht” (Obudziłem się do życia! Wieczność zaczyna się dziś w nocy), jest apogeum ich połączenia, symbolicznym aktem transformacji Sary w wampira. To jednocześnie triumf ciemności i ostateczna decyzja Sary. Jednak po tym początkowym uniesieniu, Sara przeżywa moment paniki i dezorientacji. Śpiewa: „Totale Finsternis. Ein Meer von Gefühl und kein Land. Ich falle, und nichts was mich hält” (Całkowita ciemność. Morze uczuć i brak lądu. Upadam, i nic mnie nie powstrzymuje). To odzwierciedla zarówno euforię zmysłów, jak i przerażenie przed nieodwracalnością podjętej decyzji i utratą siebie. Mimo początkowego strachu, że „zerbricht sie gleich meine Welt” (teraz rozpadnie się mój świat), Sara jest gotowa podążać za Hrabim „blind zu folgen. Selbst zur Hölle würd ich fahren mit dir” (ślepo, nawet do piekła).

Ostatnie linie Krolocka, które nie są częścią głównego duetu, dodają piosence kolejną warstwę interpretacyjną: „Nein, es wäre verkehrt, den Kopf zu verlier'n. Wir wollen nicht mit der Zeit den Genuss ruinier'n. Mit jeder Stunde des Wartens wird die Lust mehr entfacht. Ich lasse dich fühlen, was dich unsterblich macht. Wenn wir zwei Tanzen auf dem Ball heute Nacht...” (Nie, byłoby błędem tracić głowę. Nie chcemy psuć przyjemności przed czasem. Z każdą godziną czekania żądza rozpala się coraz bardziej. Pozwolę ci poczuć, co czyni cię nieśmiertelną. Kiedy będziemy tańczyć na balu dziś w nocy...). Te słowa sugerują, że akt ostatecznej transformacji (ugryzienie) jest opóźniony, aby zwiększyć pożądanie i intensywność doświadczenia, co doskonale wpisuje się w manipulacyjną naturę wampira i pogłębia dramaturgię spektaklu. Pieśń jest zatem nie tylko opowieścią o uwiedzeniu, ale także o poszukiwaniu sensu, wolności i ostatecznym poddaniu się mrocznemu przeznaczeniu. Jej siła tkwi w połączeniu romantyzmu z elementami horroru, tworząc niezapomniane dzieło musicalowe.