Interpretacja I Think They Call This Love - Elliot James Reay

"I Think They Call This Love" autorstwa Elliota Jamesa Reaya to utwór, który z miejsca podbija serca, przenosząc słuchaczy w nostalgiczną podróż do złotej ery rock'n'rolla lat 50. i 60. XX wieku. To debiutancki singiel brytyjskiego piosenkarza i autora tekstów, wydany 17 lipca 2024 roku, który szybko stał się fenomenem, zdobywając ponad 100 milionów odtworzeń na Spotify i plasując się na 65. miejscu brytyjskiej listy przebojów singli. Co ciekawe, przed oficjalną premierą utwór miał już ponad 10 milionów wyświetleń, a jego teasery na TikToku zgromadziły miliony odsłon, rozpalając oczekiwania fanów.

W centrum piosenki leży uniwersalne doświadczenie zakochiwania się po raz pierwszy, pełne słodkiej niepewności i przytłaczającej pewności. Reay w wywiadach często podkreśla, że piosenka opowiada o jego własnym pierwszym zakochaniu i została napisana wspólnie z jego ówczesną miłością, co czyni ją niezwykle osobistą. Powstawała w ciągu trzech do czterech godzin, a słowa i melodia przychodziły naturalnie, ponieważ, jak sam artysta przyznał, brzmi ona jak coś, czego sam by słuchał.

Tekst piosenki rozpoczyna się od klasycznego stwierdzenia: "They say / You know when you know / So let's face it, you had me at hello" ("Mówią / Wiesz, kiedy wiesz / Więc spójrzmy prawdzie w oczy, miałeś mnie przy 'cześć'"). To od razu wprowadza słuchacza w stan natychmiastowego zauroczenia, gdzie nie ma miejsca na wahanie. Fraza "Hesitation never helps / How could this be anything, anything else?" podkreśla intensywność uczucia, które jest tak oczywiste, że trudno wyobrazić sobie inny scenariusz.

Refren, "When / All I dream of is your eyes / All I long for is your touch / And darling, something tells me that's enough, mmm", ukazuje głębokie pragnienie bliskości i wszechogarniającą obsesję na punkcie ukochanej osoby. Marzenie o oczach i tęsknota za dotykiem to uniwersalne motywy miłości, które w prostocie Elliota Jamesa Reaya stają się niezwykle wzruszające. Sam artysta wyjaśnia, że te słowa próbują przekonać zarówno innych, jak i jego samego, że "nie trzeba wiele, by być zakochanym" – wystarczy tęsknić za kimś i pragnąć jego bliskości, by wiedzieć, że to prawdziwe uczucie. Podkreśla, że nie chciał komplikować przesłania, by miłość wybrzmiała w swojej najczystszej formie.

Kolejna zwrotka, "One smile, one kiss, two lonely hearts is all that it takes / Now baby, you're on my mind, every night, every day", ugruntowuje ideę błyskawicznego połączenia dwóch samotnych dusz. "Good vibrations getting loud" to urocze nawiązanie do klasyków lat 60., dodające piosence lekkości i pozytywnej energii, a sam Reay przyznał, że linijka ta powstała podczas luźnej pracy nad utworem i jest małym ukłonem w stronę Beach Boys.

Niezwykle istotnym elementem utworu jest powracające, lekko pytające, a zarazem stanowcze stwierdzenie "I Think They Call This Love" ("Myślę, że to nazywają miłością"). Elliot James Reay w wywiadzie dla Genius Verified opisał tę frazę jako próbę nazwania i zrozumienia "zabawnego uczucia", które w nim narastało. Most "What could this be / Between you and me?" to moment refleksji, zadumania nad magią rodzącej się więzi. Reay zdradził, że ta linijka nie była pierwotnie w tekście, a powstała spontanicznie, gdy z osobą współtworzącą utwór zastanawiali się, czego brakuje w utworze po wstawieniu solówki gitarowej. Kobieta zapytała "Co to może być?", a on odpowiedział "Między tobą a mną", i w tej chwili zaiskrzyło. W zakończeniu piosenka ewoluuje od niepewności do pełnej afirmacji, z powtarzającym się "Yes, I Think They Call This Love / This love / This Love", co stanowi ostateczne potwierdzenie i "ukoronowanie" tej podróży od pytania do pewności.

Charakterystyczny dla Elliota Jamesa Reaya jest styl nawiązujący do rock'n'rolla z lat 50. i 60., z elementami crooningu i autentycznym brzmieniem, uzyskanym dzięki nagrywaniu na żywo z użyciem vintage'owego sprzętu. Wielu słuchaczy, zwłaszcza z Gen Z, początkowo błędnie uznawało utwór za cover Elvisa Presleya. Reay, choć zaimponowany porównaniami do takich legend jak Elvis Presley, Roy Orbison czy Billy Fury, podkreśla, że nie próbuje być Elvisem, a jedynie czerpie inspirację z tej epoki, by tworzyć coś świeżego i własnego. Piosenka była nawet zalecana Reayowi do zmiany, aby była bardziej "radiowa", ale artysta uparł się przy swoim, co, jak widać po sukcesie, było dobrą decyzją.

"I Think They Call This Love" to więc nie tylko prosta piosenka o miłości, ale także hołd dla minionej epoki muzycznej, przełożony na współczesny język, który rezonuje z młodą publicznością. Autentyczność i szczerość przekazu, połączone z urokliwym, nostalgicznym brzmieniem, sprawiają, że utwór Elliota Jamesa Reaya to ponadczasowa oda do pierwszego, odurzającego uczucia.