Piosenka "Fuck it (I don't want you back)" Eamona to ostry, bezpośredni i nieocenzurowany wyraz bólu, zdrady i ostatecznego odrzucenia. Wydany 10 listopada 2003 roku jako debiutancki singiel Eamona z albumu "I Don't Want You Back", utwór natychmiast przyciągnął uwagę swoim surowym językiem i emocjonalną szczerością. Tekst jest monologiem zranionego mężczyzny, który, dowiedziawszy się o niewierności swojej partnerki (ze słowami "you even gave him head"), zrywa wszelkie więzi, przeklinając wszystko, co ich łączyło.

Utwór rozpoczyna się od wyznania zaskoczenia i rozczarowania: "See, I don't know why I liked you so much / I gave you all of my trust / I told you I loved you / Now that's all down the drain". Podkreśla to głębię wcześniejszego zaangażowania i dramatyzm obecnej sytuacji. Szybko jednak ton zmienia się z żalu na otwartą agresję i totalne wypieranie się przeszłości. Refren, powtarzający "Fuck what I said it don't mean shit now / Fuck the presents might as well throw them out / Fuck all those kisses it didn't mean jack / Fuck you, you hoe, I don't want you back", jest esencją piosenki. Jest to brutalne, wulgarne, ale też niezwykle szczere odrzucenie wszelkich śladów poprzedniego związku – słów miłości, prezentów, pocałunków – jako bezwartościowych w obliczu zdrady.

Wulgarność języka, z licznymi "przekleństwami", jest celowym zabiegiem, który podkreśla intensywność emocji i gniewu. Eamon, w wywiadzie dla NME, potwierdził, że napisał tę piosenkę o byłej dziewczynie, która go zdradziła, dodając, że "sucked a guy's dick behind my back!". To osobiste doświadczenie nadaje tekstowi autentyczności, sprawiając, że piosenka stała się hymnem dla wielu osób doświadczających podobnego rozczarowania.

Mimo kontrowersyjnego tekstu, utwór stał się międzynarodowym hitem, osiągając szczyty list przebojów w wielu krajach, w tym w Australii, Belgii, Danii, Niemczech, Włoszech, Nowej Zelandii, Szwecji i Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii utrzymywał się na pierwszym miejscu listy singli przez cztery tygodnie i stał się drugim najlepiej sprzedającym się utworem 2004 roku. Jego sukces był częściowo napędzany przez to, że radio w USA początkowo nie chciało go grać, ale popularny nowojorski poranny program radiowy The Star & Buc Wild Show zaczął go puszczać, a słuchacze oszaleli, co zmusiło wytwórnie do zmiany zdania. Piosenka znalazła się również w pierwszej dwudziestce listy Billboard Hot 100 w USA.

Co ciekawe, sukces i kontrowersyjny charakter tekstu Eamona szybko zaowocowały powstaniem "piosenki-odpowiedzi" zatytułowanej "F.U.R.B. (Fuck You Right Back)" w wykonaniu Frankee. Frankee twierdziła, że była byłą dziewczyną Eamona i że to o niej jest jego utwór. Eamon początkowo zaprzeczał znajomości z Frankee, a później wyjaśnił, że jego jedyny udział polegał na wyrażeniu zgody na użycie jego muzyki, co uczyniło go współautorem jej utworu zgodnie z prawem autorskim. Stwierdził: "Nigdy nie spotkałem Frankee i na pewno nie jest moją dziewczyną ani byłą dziewczyną". Ta historia "odwetowych" piosenek stała się jednym z najbardziej pamiętnych epizodów w historii popkultury początku XXI wieku. Eamon żartobliwie nazwał swój styl muzyczny "ho-wop", jako połączenie "hip hopu, doo-wop i dziwek".

W dalszych zwrotkach piosenki Eamon odnosi się do próśb byłej partnerki o powrót: "Now you're askin' for me back / You're just another act / Look elsewhere, 'cause you're done with me". Podkreśla to jego nieugiętą postawę i determinację. Mimo całej złości, pod koniec utworu pojawia się nuta smutku i przyznania, że rozstanie bolało: "But I do admit I'm sad / It hurts real bad / I can't sweat that, 'cause I loved a ho". Ta linia ukazuje złożoność ludzkich emocji – nawet w obliczu głębokiej zdrady, pierwotne uczucia nie znikają całkowicie, pozostawiając ból, który jednak zostaje przykryty gorzką ironią i ostatecznym odrzuceniem. Całość tworzy katarzyczne doświadczenie dla słuchaczy, którzy odnajdują w tej surowej i bezkompromisowej ekspresji swoje własne uczucia związane ze złamanym sercem. "Fuck it (I don't want you back)" to nie tylko piosenka o zemście, ale przede wszystkim o odzyskiwaniu własnej godności po doznanej krzywdzie, nawet jeśli wymaga to użycia najbardziej dosadnych słów.