Interpretacja If A City... - Current 93

Tekst piosenki "If A City..." autorstwa Current 93, pochodzący z wczesnego, industrialno-noise'owego okresu twórczości Davida Tibeta, prawdopodobnie z albumów takich jak Dogs Blood Rising lub Nature Unveiled z 1984 roku, stanowi gęstą i wielowymiarową wizję duchowego upadku, okultystycznych aluzji oraz apokaliptycznych lęków, które charakteryzowały wczesne nagrania zespołu. W tamtym czasie muzyka Current 93 oscylowała między "szorstkim, powtarzalnym hałasem industrialnym a mrocznymi pejzażami ambientowymi", a teksty Tibeta odzwierciedlały jego zainteresowania chrześcijańską eschatologią, gnostycyzmem, Aleisterem Crowleyem i ogólnie pojętą okultystyczną tematyką.

Utwór rozpoczyna się od powtarzającego się motywu "If a city is set upon a hill", nawiązującego do biblijnego obrazu miasta na wzgórzu jako symbolu widoczności i prominentności (Mt 5,14). Jednak ta idylliczna wizja zostaje szybko zakłócona przez obrazy natury: "Under the flight of birds / Over on the Downs / Are the flights of birdsong", co sugeruje kontrast między sferą ludzką a naturalną. Pod powierzchnią tego "słodkiego cienia" wzgórza, "dozing buried under" znajduje się "Golden Calf" – symbol fałszywego kultu i materializmu z biblijnego Exodusu, co wskazuje na ukryte skażenie lub zapomniany grzech leżący u podstaw cywilizacji. Obraz "wing of gold" w "middle of the well" może symbolizować ukryte bogactwo duchowe lub boski element w głębinach ludzkiego doświadczenia, dostępny poprzez "passed path", czyli drogę duchową lub życiową.

Centralną rolę odgrywają tu człowiek i kobieta. Mężczyzna w mieście jest "on the heights of all the planets", kosmicznie wyniesiony, zdolny "uprisen and upset the stars" – co odzwierciedla gnostyckie fascynacje Tibeta ludzką sprawczością i możliwością zakłócania porządku kosmicznego. Kobieta, która "circles that city", z jej "musk trace silver / Under her feet", to postać eteryczna, być może strażniczka, muza lub uosobienie pierwiastka kobiecego, związanego z rytuałem i cyklicznością. Cisza na ulicach miasta, "mute dogs" otaczające kobietę leżącą "In the field" poza murami, oraz kwiaty "that flow like queens / Into the city" tworzą oniryczną i niepokojącą atmosferę, zacierając granice między porządkiem a chaosem, naturą a kulturą.

W tekście pojawiają się kolejne, niepokojące obrazy. "Pitchforks by home / In the throat of the corn" to wiejskie narzędzia i motywy zbiorów, połączone z sugestią przemocy lub ofiary. Oczy mężczyzny, mające "the colours / Of clouds at nights", wskazują na wizjonerskie, być może apokaliptyczne spojrzenie. Metafora "sunflowers / Drowned by those suns" sugeruje, że nawet życie i oddanie mogą zostać zniszczone przez nadmiar – zbyt wiele światła, zbyt wiele prawdy, prowadzące do "unwell" stanu miasta. Ten motyw choroby duchowej i zbliżającej się katastrofy jest kluczowy dla wczesnych prac Current 93, często opisywanych jako "piekielna mozaika nowotestamentowych okropieństw".

Zwrot w pierwszej osobie: "I am still there / Inside you like a city" jest niezwykle osobisty, sugerując, że miasto nie jest tylko zewnętrzną strukturą, ale wewnętrznym stanem, psychologicznym krajobrazem lub głęboką, wspólną świadomością. Ostatnia część tekstu pogłębia poczucie niepokoju. "If the city gate is shut / In the day and not the night" to odwrócenie naturalnego porządku, symbolizujące, że coś jest głęboko zepsute lub ukryte. Wygnany "peacock", który "burns with a song", to potężny symbol piękna, dumy lub nieśmiertelności, który mimo stłumienia, wciąż rezonuje i płonie, być może w akcie bolesnej ofiary. Finałowe obrazy "under God's wing" osła "creeps silently / Through the door in the hall" obok "jawbone and hee-haw" – odniesienia do pokory, zwierząt jucznych lub Samsona – kończą się ponurym proroctwem: "Then plague and mice / And the woodlice stream". To ostateczne przesłanie o zarazie i inwazji pasożytów to wyraźny symbol rozkładu, upadku i duchowej zgnilizny, które w pełni oddają apokaliptyczny ton wczesnych lat Current 93.

"If A City..." jest więc nie tyle narracją, co serią sugestywnych obrazów i warunkowych stwierdzeń, które malują wizję świata, w którym sacrum jest zanieczyszczone, natura naruszona, a ludzka cywilizacja chyli się ku upadkowi, kończąc się nieuchronnym rozkładem. To "obsesyjny, niezrozumiały, tekst snu", w którym David Tibet, jak sam stwierdził, "przepracowuje swoje własne zbawienie" poprzez gęstą symbolikę i osobistą mitologię.