Interpretacja Los Cebula i krokodyle łzy - Coma

Utwór "Los Cebula i krokodyle łzy" zespołu Coma to intrygująca propozycja z "Czerwonego Albumu" (znanego również jako "2005 YU55"), która na pierwszy rzut oka uderza surowością i bezpośredniością przekazu. Jego tekstu, autorstwa Piotra Roguckiego, nie sposób zignorować. Rozpoczyna się on sceną niemalże rodzicielską, pełną troski, ale i pewnej irytacji: "Zostaw ten cholerny kubek - potniesz sobie palce. Wypij mleko, umyj buzię. Przyjdę, zanim zaśniesz." Według samego Roguckiego, jest to opis zmyślonej historii pary, gdzie dziewczyna "absurdalnie histeryzuje", mając gorszy dzień i złe przeczucia, że drobna sprzeczka doprowadzi do katastrofy. Artysta wskazuje, że ten "system karmienia się złowieszczymi sloganami" jest efektem wpływu telewizji. To wprowadzenie od razu sygnalizuje ton piosenki: jest to brutalnie szczera próba przebicia się przez emocjonalne dramaty, zarówno te autentyczne, jak i te wyolbrzymione.

Dalej tekst stawia na perspektywę, minimalizując codzienne troski w obliczu globalnych zagrożeń: "To, że galaktyczny podmuch zniszczy cywilizacje To nie jest dostateczny powód, by wybuchać płaczem." Ten hiperboliczny zwrot ma na celu uświadomienie, że wiele naszych problemów, choć bolesnych, blednie w obliczu prawdziwie katastrofalnych wydarzeń. To wezwanie do dystansu i odnalezienia racjonalności w natłoku emocji. Co ciekawe, cały "Czerwony album" powstał podczas "obozu kondycyjnego" w Zaborowicach, a sama muzyka do utworu to pomysł gitarzysty Dominika Witczaka. Piotr Rogucki zaś napisał słowa spontanicznie, po powrocie z biegania, czując, że ten konkretny numer muzycznie "wyjątkowo mu siedział".

Centralnym punktem utworu jest jednak uderzające "Dla mnie też niezbyt łaskawy był dzień. Dla mnie też za długa zima i zła. Dla mnie też, ale przyznaj, że w sumie się żyje cudnie. I przestań wyć! Przestań wyć! Przestań płakać!" Tutaj podmiot liryczny, który może być utożsamiany z samym Piotrem Roguckim, celowo zrównuje swoje doświadczenia z doświadczeniami słuchacza. Przyznaje, że jemu również nie jest łatwo, że i on mierzy się z ciężkimi chwilami – "za długa zima i zła" to metafora trudnego okresu w życiu. Jednocześnie jednak stawia twarde ultimatum: mimo wszystko należy dostrzec piękno życia i przestać pogrążać się w rozpaczy. Ten apel, powtarzany z niemal mantryczną natarczywością, staje się przewodnią myślą utworu.

Kolejna zwrotka to bezpośrednia krytyka współczesnej kultury internetowej i jej toksycznych aspektów: "I po co czytasz komentarze sfrustrowanych miernot? Niech się durnie trują jadem, oszczędź sobie złego." To wyraźne wezwanie do samoobrony psychicznej, do odcięcia się od negatywnych bodźców i ludzi, którzy żywią się jadem i frustracją. Rogucki w wywiadach często podkreślał, że "Los Cebula i krokodyle łzy" oraz inny utwór "Na Pół" to utwory poruszające tematykę codzienności, a przyjęcie tej estetyki było celowe. Z premedytacją przewidział również, jakie będą reakcje fanów, którzy mogli oczekiwać kontynuacji wcześniejszych, bardziej "comowych" brzmień, i z satysfakcją obserwował "kłótnię" i "wylewanie pomyj" jako "dziwne, socjologiczne zjawisko".

Tytułowe "Dla mnie też los Cebula i krokodyle łzy" to najbardziej zagadkowa i wielowymiarowa metafora piosenki. "Krokodyle łzy" to utarte powiedzenie oznaczające udawany, nieszczery smutek. "Los Cebula" natomiast budzi skojarzenia z trudnym, warstwowym losem, który zmusza do płaczu, podobnie jak krojenie cebuli. Może symbolizować biedę, bolesne doświadczenia, ale też niepotrzebne wyszukiwanie problemów. W połączeniu, fraza sugeruje, że podmiot liryczny sam doświadczał zarówno prawdziwego cierpienia (los cebuli), jak i być może był świadkiem fałszywego współczucia, a nawet sam mógł być posądzony o nieszczere łzy. Tekst i tytuł, jak zaznacza Rogucki, celowo pozostawiają pole do interpretacji, będąc "impresją wrzuconą na klisze wyobraźni każdego z nas".

Cały "Czerwony album", na którym znalazł się utwór, to koncept album balansujący między muzycznym audiobookiem a klasycznym longplayem, mocno skupiający się na warstwie tekstowej. Co ciekawe, teksty do tej płyty zostały najpierw napisane po angielsku, a dopiero potem przetłumaczone na polski – anglojęzycznym odpowiednikiem "Los Cebula i krokodyle łzy" jest "A Better Man". Piotr Rogucki, jako autor wszystkich tekstów, świadomie używa metafor i neologizmów, nie obawiając się, że niektórzy odbiorcy mogą czuć się "obrażeni" ich złożonością, preferując prosty przekaz. W tym kontekście "Los Cebula i krokodyle łzy" jawi się jako gorzka pigułka pragmatyzmu, podana w formie rockowej kołysanki, która, choć początkowo zdaje się pocieszać, ostatecznie żąda od nas aktywnej postawy wobec życia i jego nieodłącznych trudności. To hymn o potrzebie wewnętrznej siły, o odrzuceniu bierności i o świadomym wyborze radości, nawet gdy "dzień niezbyt łaskawy był".