Piosenka o grubym Cdbase to utwór, który szokuje od pierwszych wersów, zanurzając słuchacza w świat brutalnej szczerości, wulgarności i autoparodyjnego humoru. Centralnym motywem jest otyłość protagonisty, przedstawiona w sposób przerysowany i bezkompromisowy, służąca jako soczewka do eksploracji tematów takich jak społeczne odrzucenie, dziedziczenie cech i trauma z dzieciństwa. Brak dostępnych informacji o artyście Cdbase czy okolicznościach powstania utworu sprawia, że interpretacja musi opierać się głównie na samym tekście, co tylko podkreśla jego surowy i niezależny charakter.

Utwór otwiera się powtarzalnym i agresywnym refrenem: „gruba matka gruby syn gruby jestem skurwysyn gruby gruby gruby gruby”. Ta repetycja nie tylko wbija w pamięć kluczowe słowo „gruby”, ale także od razu narzuca ton: konfrontacyjny, bezlitosny, a jednocześnie naznaczony specyficznym poczuciem humoru. Zwrot „gruba matka gruby syn” sugeruje dziedziczność problemu, a dodatek „gruby jestem skurwysyn” to już deklaracja tożsamości – przyjęcie obelgi i uczynienie jej częścią swojego ego. Jest to forma reakcji na piętnowanie, próba odzyskania kontroli nad narracją poprzez użycie języka agresora.

Dalsze wersy rozwijają tę narrację, cofając się do dzieciństwa bohatera. Stwierdzenia takie jak „Od dzieciaka byłem świnią jadłem świnią jako skurwysynom” czy „zamiast smoczka miałem koryto” to skrajne hiperbole podkreślające od wczesnych lat kompleks związany z jedzeniem i wagą. Wers „tłuszcz mam kurwa pod pachami bo listonosz wyruchał moją sexi mami” to jeden z najbardziej prowokacyjnych fragmentów. Może to być żart, próba zrzucenia odpowiedzialności za własną tuszę na zewnętrzne, absurdalne okoliczności, lub też symboliczny wyraz poczucia bycia „innym”, „niepasującym” do rodziny czy społeczeństwa. Powtórzenie „pan listonosz to mój tata” utrwala ten mit założycielski, dodając do osobistego dramatu element groteski.

W tekście pojawiają się również odniesienia do konkretnych miejsc i zjawisk społecznych. Gdynia, jako miejsce urodzenia, ugruntowuje bohatera w polskiej rzeczywistości, a wzmianka o „naszaklasa.pl comenty mam co za gruby cwel” to gorzka refleksja na temat cyberprzemocy i publicznego piętnowania osób otyłych. Użycie słowa „cwel” dodatkowo intensyfikuje poczucie upokorzenia i wykluczenia. Linia „kiedy poszedłem do pierwszej klasy śmiały się ze mnie nawet grubasy” podkreśla uniwersalność cierpienia i pokazuje, że nawet w grupie, która mogłaby się solidaryzować, bohater jest marginalizowany.

Paradoksalnie, obok poczucia wstydu, pojawia się również pewna forma akceptacji, a nawet przejęcia kontroli nad własnym wizerunkiem. „Mój tłuszcz to moje el dorado” to zaskakująca deklaracja, która może oznaczać, że protagonista znalazł wartość lub tożsamość w swojej odmienności. Może to być jego sposób na przetrwanie, przekształcenie słabości w ironiczną siłę. Stwierdzenie „mógłbym zostać prywatną autostradą” to kolejny przykład czarnego humoru, świadomej gry z granicami absurdu w opisywaniu własnej tuszy.

Ostatnie wersy utworu pogłębiają obraz odrzucenia i fizycznych konsekwencji otyłości. Od momentu narodzin, gdzie lekarz miał nazwać go „spasłą świnią”, po niszczenie przedmiotów codziennego użytku („nocnik złamałem kibel też rozjebał się nawet kurwa zlew”), bohater jest przedstawiony jako niepasujący do świata, który jest dla niego zbyt mały lub zbyt kruchy. Cały utwór, pomimo swojej szorstkiej i obrazoburczej formy, może być interpretowany jako krzyk osoby zmagającej się z body shamingiem, samotnością i presją społeczną. Przez użycie wulgaryzmów i groteski Cdbase tworzy kontrowersyjny portret, który zmusza do refleksji nad tym, jak społeczeństwo postrzega i traktuje osoby wykraczające poza normy wyglądu. Jest to gorzka piosenka o inności, ubrana w szaty prowokacji, której siła tkwi właśnie w jej bezpośredniości i nieugiętej brutalności.