Piosenka „Whalien 52” autorstwa BTS to głęboka i przejmująca eksploracja samotności, niezrozumienia i nieustającej nadziei na odnalezienie połączenia, zakorzeniona w metaforze prawdziwej historii: wieloryba 52-herzowego. Ten niezwykły wieloryb, odkryty w latach 80. XX wieku, wydaje wołania o częstotliwości 52 herców, znacznie wyższej niż standardowe 10-39 Hz, na których komunikują się inne wieloryby. W rezultacie uznano go za „najsamotniejszego wieloryba na świecie”, ponieważ jego pieśń pozostaje niesłyszana przez innych przedstawicieli gatunku.

BTS mistrzowsko wykorzystuje tę postać do wyrażenia własnych doświadczeń, zwłaszcza z początków kariery, kiedy jako młodzi artyści, pochodzący z niewielkiej agencji, czuli się odizolowani i niezrozumiani w ogromnym „oceanie” branży muzycznej. Tytuł piosenki, Whalien 52, jest zręcznym połączeniem słów „whale” (wieloryb) i „alien” (obcy), co doskonale oddaje poczucie bycia obcym, wyalienowanym, a jednocześnie walczącym o bycie usłyszanym.

Tekst piosenki, otwierający się słowami „Yeah, the most lonely creature in the world / I'm a whale” („Tak, najsamotniejsze stworzenie na świecie / Jestem wielorybem”), natychmiast wprowadza słuchacza w emocjonalny krajobraz utworu. Suga rapuje o wielorybie, który „w środku tego szerokiego oceanu / Mówi cicho, spokojnie i samotnie” i o tym, że „bez względu na to, jak głośno krzyczy, to i tak nie dociera”, co sprawia, że czuje się „tak boleśnie samotny, że cicho zamyka usta”. Te wersy oddają frustrację wynikającą z niemożności nawiązania kontaktu, nawet gdy otaczają nas inni. Liryczne „Amuryeom eottae mwoga dwaetdeon ijen mwo I don’t care / Oeroumiran nyeoseongman nae gyeoteseo meomul ttae / Onjeonhi honjaga dwae oeroi chaeuneun jamulsoe” (tłum. „Cóż z tego, co by się nie stało, teraz już mi wszystko jedno / Kiedy tylko ta pani samotność pozostaje przy mnie / Staję się całkowicie sam, samotnie zamykając kłódkę”) pogłębiają obraz izolacji, sugerując, że samotność staje się jedynym stałym towarzyszem.

Piosenka porusza również bolesną kwestię bycia ocenianym i niezrozumianym przez innych. Wersy takie jak „Nugun malhae saekki yeonyein da dwaetne” (tłum. „Ktoś mówi: 'Zostałeś już gwiazdą'”) odzwierciedlają cyniczne komentarze, które członkowie BTS mogli słyszeć, co tylko potęgowało ich poczucie wyobcowania. „Oeroumjocha nideul nunen cheogi dwae” (tłum. „Nawet samotność w waszych oczach staje się udawaniem”) podkreśla ból, gdy ich wewnętrzne zmagania są lekceważone lub postrzegane jako poza. J-Hope w swoich partiach opowiada o bólu „niezmieszalnym jak woda i olej”, symbolizującym trudność w zrozumieniu jego wewnętrznych cierpień przez świat.

Mimo przytłaczającej samotności, pieśń jest przesiąknięta niezwykłą nadzieją i wytrwałością. Powtarzające się frazy, takie jak „Lonely lonely lonely whale / Ireoke honja noraebulleo / Oettan seom gateun nado / Bakge binnal su iseulkka” (tłum. „Samotny, samotny, samotny wieloryb / Tak śpiewam sam / Czy ja, jak samotna wyspa / Będę mógł jasno świecić?”), wyrażają głębokie pragnienie bycia widzianym i docenionym. Refren „No more, no more baby / No more, no more / Kkeuteomneun mujeon hana / Eonjenga daeul geoya / Jeogi jigu bandaepyeonkkaji da” (tłum. „Nigdy więcej, nigdy więcej, kochanie / Nigdy więcej, nigdy więcej / Niekończący się sygnał / Pewnego dnia dotrze / Aż na drugą stronę ziemi”) to deklaracja wiary, że ich głos, ich muzyka, w końcu znajdzie swoich odbiorców, nawet jeśli wydaje się to niemożliwe. RM wspomina również słowa swojej matki: „Eomeonineun badaga pureuda hasyeoseo / Meolli himkkeon ni moksoril naera hasyeoseo” (tłum. „Mama powiedziała, że ocean jest niebieski / Powiedziała mi, żebym głośno wydawał swój głos, by dotarł daleko”), co stanowi źródło siły do dalszego śpiewania, mimo ciemności i odmienności innych „wielorybów”.

Metafora wieloryba 52-herzowego nabrała szczególnego znaczenia w dyskografii BTS, stając się symbolem ich podróży. W późniejszym teledysku do piosenki „We Are Bulletproof: The Eternal”, ten samotny wieloryb powraca, ale tym razem nie jest już sam – symbolizuje BTS, które znalazło siłę i towarzystwo w swojej fandomie, ARMY. RM sam napisał w liście do fanów: „Podobnie jak w Whalien 52, byłem samotnym wielorybem, ale nie zdawałem sobie sprawy, że wy jesteście szerokim morzem, które mnie obejmuje, gdy oddycham i pływam. Chwytajcie moje herce i słuchajcie z własnej woli”. Ten list pięknie zamyka pierwotną narrację o samotności, przekształcając ją w opowieść o odnalezionej wspólnocie. Piosenka, będąca częścią albumu The Most Beautiful Moment in Life, Part 2, doskonale wpisuje się w temat trudności i piękna dorastania. Nawet fakt, że badania sugerują, iż wieloryb 52-herzowy być może wcale nie jest tak samotny, jak sądzono, i że istnieją inne źródła podobnych wołań, dodaje warstwę nadziei do tej potężnej metafory – nawet najbardziej wyalienowany głos może w końcu znaleźć echo.