Interpretacja Footloose - Blake Shelton

Piosenka "Footloose" w wykonaniu Blake'a Sheltona to prawdziwy hymn na cześć wolności, zabawy i odrzucenia codziennego zgiełku. Choć utwór jest coverem legendarnego hitu Kenny'ego Logginsa z 1984 roku, to Shelton tchnął w niego nowe życie z wyraźnym, country'owym zacięciem, idealnie pasującym do remake'u filmu z 2011 roku. Właściwie, to Blake Shelton nalegał, aby zaśpiewać właśnie ten tytułowy utwór, kiedy producenci zaproponowali mu inną piosenkę na ścieżkę dźwiękową, argumentując, że to "Footloose albo nic". Tłumaczył, że piosenki z lat 80., choć rockowe, brzmią bardzo podobnie do tego, co dziś słyszymy w radiu country, więc nie było potrzeby zbytnio odbiegać od oryginału. Powiedział też: "Kiedy otwieram usta, wychodzi z nich country".

Tekst piosenki rozpoczyna się od frustracji narratora wynikającej z monotonii i ciężkiej pracy: „I been working so hard / I'm punching my card / Eight hours for what / Oh, tell me what I got” ("Pracowałem tak ciężko / odbijam moją kartę / osiem godzin za co / Och, powiedz mi, co z tego mam"). To doskonale oddaje uniwersalne poczucie zmęczenia i braku satysfakcji, które wielu z nas odczuwa w obliczu rutyny. Jest to wołanie o przerwę, o moment, by oderwać się od obowiązków i odnaleźć radość. Narrator czuje się przytłoczony ("Times just holding me down") i grozi, że albo "uderzy w sufit", albo "rozsadzi to miasto", co jest metaforą dla wybuchu nagromadzonej energii i potrzeby ucieczki od ograniczeń.

Refren to esencja utworu – wezwanie do uwolnienia się od trosk i beztroskiego tańca: „Tonight I gotta cut loose, footloose / Kick off your sunday shoes / Please, Louise / Pull me off of my knees / Jack, get back, come on before we crack / Lose your blues, everybody cut footloose”. Wyrażenie "kick off your sunday shoes" ("zdejmij swoje niedzielne buty") sugeruje odrzucenie formalności i powagi, symbolizującym nadejście czasu na luz i zabawę. Imiona takie jak Louise i Jack dodają piosence osobistego, przyjacielskiego tonu, zapraszając każdego do wspólnego celebrowania wolności. To zaproszenie do porzucenia smutków ("lose your blues") i dołączenia do spontanicznej zabawy.

W drugiej zwrotce Shelton zwraca się do słuchacza, który "gra cool" i "przestrzega każdej zasady", ale głęboko w sercu "płonie tęsknotą" za czymś więcej. To zachęta do porzucenia pozorów i zaryzykowania, by życie nie przeszło obok. „Somebody to tell you / That life ain't passing you by / I'm trying to tell you / It will if you don't even try” ("Ktoś, kto ci powie / Że życie cię nie omija / Próbuję ci powiedzieć / Ominie cię, jeśli nawet nie spróbujesz") – te słowa stanowią potężne przesłanie motywacyjne, podkreślające znaczenie działania i korzystania z każdej chwili.

Interesujące jest to, że wersja Blake'a Sheltona, choć odświeżona, pozostała wierna oryginałowi Kenny'ego Logginsa, co było świadomą decyzją artysty. Shelton nie chciał zbytnio "majstrować" przy piosence, która sprawdziła się już za pierwszym razem. Jego nagranie znalazło się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Footloose" z 2011 roku, wydanej 27 września 2011 roku. Sama piosenka dotarła do 63. miejsca na liście US Billboard Hot Country Songs w listopadzie 2011 roku.

W teledysku do swojej wersji, wyreżyserowanym przez Shauna Silvę i nakręconym w Lewisburgu w Tennessee, Shelton występuje w kinie samochodowym, gdzie publiczność ogląda remake filmu "Footloose". Widzowie stopniowo wychodzą ze swoich samochodów, by dołączyć do tańca, co doskonale oddaje przesłanie piosenki o spontanicznej radości i wspólnym celebrowaniu. Blake Shelton przyznał, że kręcenie tego teledysku było "najzabawniejsze" spośród wszystkich, które do tej pory zrealizował. Co więcej, sam Kenny Loggins, autor oryginału, skomentował wersję Sheltona, twierdząc, że chociaż Blake "wykonał dobrą robotę", to jego zdaniem poszli "trochę za daleko z Pro Tools", czyli z produkcją cyfrową. Mimo to, Loggins uważał, że "Footloose" zawsze miało w sobie coś z country, a wersja Blake'a jeszcze to podkreśliła. Loggins i Shelton nawet wspólnie wykonali piosenkę na 45. dorocznej gali CMA Awards 9 listopada 2011 roku, co było widowiskowym wydarzeniem z udziałem wielu tancerzy.

Piosenka osiąga punkt kulminacyjny w trzeciej zwrotce, gdy padają słowa: „We've got to turn you around / And put your feet on the ground / Now take a hold of your soul / I'm turning it loose” ("Musimy cię odwrócić / I postawić twoje stopy na ziemi / Teraz chwyć swoją duszę / Uwalniam ją"). To symbolizuje moment przełomu, w którym narrator pomaga słuchaczowi odnaleźć wewnętrzną siłę i oddać się wolności. Ostatnie powtórzenia refrenu i słowa "Everybody cut footloose!" wzmacniają to zbiorowe wezwanie do uwolnienia, tworząc atmosferę ekscytacji i bezprecedensowej zabawy, która jest tak charakterystyczna dla Blake'a Sheltona. Utwór, w jego wykonaniu, stał się świeżą i energiczną interpretacją klasyka, która udowadnia, że uniwersalne przesłanie o radości z tańca i życia jest ponadczasowe, niezależnie od gatunku muzycznego. Shelton doskonale przyjął krytykę, która pojawiła się w 2011 roku, kiedy jego wersja piosenki "Footloose" wzbudziła mieszane reakcje, pisząc na Twitterze, że "to takie polaryzujące... Kocham to!! Nienawidzę tego!! Cóż, tak czy inaczej, było to TAK zabawne do śpiewania".