Utwór Żabsona „Trapczan” to esencja buńczucznego, hedonistycznego rapu, gdzie artysta maluje obraz swojego życia pełnego luksusu, szybkich romansów i nieograniczonej wolności. Już samo intro z kwestią „O czym ty mi kurwa gadasz? (jarasz trawę w NOBOCOTO) Co ty Yah00 odpierdalasz? (jarasz trawę, chociaż to jest zakazane) Garaż (chociaż to jest)” wprowadza w atmosferę prowokacji i dystansu do norm, sugerując, że utwór powstał w kontekście „NOBOCOTO”, co może odnosić się do twórczego środowiska lub stanu umysłu, w którym artysta jest poza konwencjami. To odrzucenie ograniczeń jest kluczowe dla całej piosenki.

Centralnym motywem jest kontrast między światem artysty a światem jego potencjalnego „rywala” lub typowego słuchacza, który „wchodzi na 4chan”. Podczas gdy „ty” spędzasz czas w internecie, Żabson jest w centrum akcji, „rzucając sukę na tapczan” i robiąc „jej na dupie touchdown”. Metaforyka sportowa, szczególnie futbolu amerykańskiego (touchdown) i koszykówki („robię wsad – Marcin Gortat”), podkreśla jego dominację i skuteczność w zdobywaniu tego, czego chce. "Marcin Gortat" jest tutaj symbolem sukcesu i potęgi, co idealnie wpasowuje się w przechwałki rapera.

Żabson nie stroni od otwartego obnoszenia się z bogactwem i statusem. Wyraźnie widać to w scenie, gdzie kobiety odrzucają „Volkswagena Passata” na rzecz „Ubera Blacka” z „gwiazdą na przodzie” – subtelne, lecz jednoznaczne nawiązanie do Mercedesa. To nie tylko podkreśla jego status materialny, ale także deprecjonuje styl życia przeciętnego człowieka, pokazując, że w jego świecie liczy się tylko to, co najlepsze i najbardziej ekskluzywne. Postawy te wzmocnione są przez odniesienia do narkotyków, gdzie jego „trawka jest za mocna” dla mniej doświadczonych, co jest kolejnym elementem budowania wizerunku osoby ponadprzeciętnej, żyjącej na krawędzi.

W warstwie tekstowej, Żabson operuje prostym, bezpośrednim językiem, często posługując się slangiem i wulgaryzmami, co dodaje autentyczności i surowości przekazu. Zwrotki takie jak „Rach ciach, ciach, ciach, szybka akcja” czy porównanie rozkładania nóg do „szafki z Ikei” są dosadne i pozbawione zbędnych ceregieli, co doskonale wpisuje się w agresywną estetykę trapu. Nawet enigmatyczne wersy „Puf puf – strzelam Buckshot / Puf puf – na meble Agatka” mogą być interpretowane jako kontynuacja brutalnej, bezpardonowej akcji, gdzie „Buckshot” (śrut) może symbolizować siłę i intensywność, a „meble Agatka” – powszechność, którą Żabson brutalnie podbija lub wykorzystuje.

Piosenka jest również manifestem niezależności i dążenia do zysku, co widać w wersach „Robię wszystko, żeby mieć codziennie payday / Robię wszystko niezależnie, jebać label”. Mimo że Żabson jest związany z labelem (SBM Label), ten wers może symbolizować jego undergroundowe korzenie lub po prostu podkreślać, że to on dyktuje warunki, a pieniądze są potwierdzeniem jego sukcesu. W ten sposób „Trapczan” staje się nie tylko opowieścią o hedonizmie, ale i hymnem na cześć samostanowienia i niezależności w świecie, który raper postrzega jako pełen hipokryzji i konwencji. Utwór jest więc brawurowym portretem artysty, który świadomie prowokuje, bawi się formą i językiem, jednocześnie umacniając swoją pozycję na scenie polskiego rapu jako niekwestionowana ikona stylu trap.