Interpretacja Kid & Leveret - Yaelokre

„Kid & Leveret” autorstwa Yaelokre to przepiękna, wielowarstwowa opowieść, utkany niczym baśń muzyczny projekt Keatha Óska (którzy/którego), który w intrygujący sposób splata ze sobą motywy niewinności dzieciństwa i nieuchronnej utraty, jaka towarzyszy dorosłości. Yaelokre, znani z tworzenia "whimsycore" — muzyki indie folk inspirowanej książkami dla dzieci i baśniami — przedstawiają nam dwóch tytułowych bohaterów: Kid i Leveret, symbolizujących dwoistość ludzkiego doświadczenia.

Piosenka otwiera się jak wstęp do pradawnej historii, zapowiadając losy dwójki dzieci: jedno, które ukrywało się, by zostać usłyszanym, i drugie, które uciekało, by być zapamiętanym. Leveret (Zając), utożsamiany z postacią Cole’a, symbolizuje postawę introwertyczną i refleksyjną, zmagającą się z pozostałościami utraconej przeszłości. Wielokrotnie powtarzany refren „Found in forgotten fields of flaxen, I was the leveret in hiding… There, where the houses once stood” maluje obraz zapomnianych krajobrazów i ruin niegdyś kwitnącego królestwa, co jest metaforą utraconej niewinności dzieciństwa i wspomnień, które wciąż rezonują w umyśle. Pole lnu (flaxen) może symbolizować zarówno piękno, jak i ulotność, kruchość dawnego świata.

Pierwsza zwrotka zagłębia się w genezę tej utraty. Mówi o królestwie, którym rządził „głupi majestat”, który „zakrył uszy” i „powitał entropię”. Ten akt ignorancji lub zaniedbania doprowadził do ruiny, pozostawiając jedynie „przerośnięte zarośla” i „dawne lamenty” w miejscu, gdzie kiedyś stała osada (Cole'a). Rowdy and rigorous they reave and rally odnosi się do sił zniszczenia, które najechały i zrujnowały ten świat. Cole był świadkiem tej tragedii, ukrywając się, podczas gdy jego dom został zniszczony.

Następnie pojawia się dynamiczny moment – „Bam, bam, bam, Down the door and here I am”. To gwałtowne wtargnięcie symbolizuje koniec ukrycia Levereta. „Feathered lady” (Pierzasta Dama), która zaprasza go, by poszedł za nią, to metafora matki Cole’a (określanej jako „kura” w szerszej mitologii Yaelokre), która chroniła go w czasie tragedii i teraz służy jako przewodniczka. Wskazuje drogę ucieczki od „hound that held your home” (psa, który trzymał twój dom), co może symbolizować zagrożenie lub uwięzienie w przeszłości.

Druga część utworu, szczególnie fragmenty śpiewane przez drugi głos (wskazujące na Kid), zagłębia się w postać Kid, często identyfikowaną jako Clementine (Clemmie). Odkrywamy, że jej ojciec był „doll maker” (lalkarzem), który nauczył ją „tkać czyjś ruch”. To odniesienie do manipulacji, którą Clementine przejęła, lecz nadała jej własny kształt. Jest ona „marionette who took the thread when the baron lost his head” – czyli marionetką, która przejęła kontrolę, gdy władza osłabła. Sam motyw marionetki, według interpretacji, symbolizuje wyzwolenie z cudzych oczekiwań i odnalezienie autentycznego ja.

Piosenka przedstawia Clementine jako „spider, a spinner”, „mother”, która doświadczyła wielu „morns amidst a storm”. To trudna postać, której adopcyjna matka (Enais) była słodka, ale nie dostrzegała „at her brightest” (jej najjaśniejszego potencjału), tłumiąc kreatywność Clementine. Kid jest przedstawiany jako niewinne dziecko „among beast of metal and malice” (wśród bestii z metalu i zła), co podkreśla zderzenie niewinności z surowymi realiami świata zewnętrznego. Z kolei Leveret to „Bird among bears of bark and leaves” – krucha istota wśród silniejszych, bardziej prymitywnych elementów natury. Ta symbolika pokazuje transformację Clementine z „dziecka” wśród zimnych arystokratów w „ptaka” bliżej natury i zwykłych ludzi.

Kulminacja następuje w interludium, gdzie głosy Kid i Levereta przeplatają się. Leveret mówi o „przebudzeniu” i tym, że „no longer I am puppeted” (nie jest już sterowany jak kukiełka). Nici, które kiedyś symbolizowały manipulację, teraz stają się „string from your instrument” (strunami instrumentu), co sugeruje, że kontrola jest przejmowana w twórczy sposób. Zwroty takie jak „Candles were a start now here I am at my brightest” symbolizują stopniowe odnajdywanie nadziei i drogi do samopoznania, osiąganej poprzez walkę i wewnętrzne oświecenie. Kid również dąży do uwolnienia, pragnąc by matka „never saw me silence, silence” – by nie tłumiła jej blasku i potencjału.

Końcowe wersy – „Take my hand, I’ll let us wander… Far from where We had once been strung” – to zaproszenie do wspólnej ucieczki i porzucenia przeszłości, w której byli „zawieszeni” niczym marionetki. Pomimo fizycznego oddalania się, emocjonalne i psychologiczne więzi z przeszłością pozostają silne. Piosenka kończy się sugestią podróży w nieznane – „From the house, From the hills, to the fields, To the humming groves”. Oznacza to poszukiwanie wolności i nowego początku, z dala od ograniczających doświadczeń.

Yaelokre to projekt, w którym muzyka i ilustracje wspólnie tworzą cały świat, co podkreśla złożoność i głębię opowiadanych historii. "Kid & Leveret" jest doskonałym przykładem tej wizji, angażując słuchacza w bogatą, metaforyczną podróż, gdzie każdy element liryczny ma swoje znaczenie w większej narracji o odkrywaniu siebie, utracie i odnajdywaniu wolności.