Interpretacja Szturman - Wojskowe

Piosenka „Szturman” to pełen dumy i energii utwór, który w środowisku wojskowym stał się nieoficjalnym hymnem, hołdującym żołnierzom szturmowym, a w szczególności związany jest z etosem 25. Brygady Kawalerii Powietrznej. Termin „szturman” w żargonie wojskowym odnosi się do żołnierza szturmowego, podkreślając jego kluczową rolę i predyspozycje do walki. Piosenka, choć określana ogólnie jako „Wojskowe – Szturman”, ma silne konotacje z tą elitarną jednostką, o czym świadczy ostatnia strofa: „A szturman z 25-tej nie do zajechania”, a także towarzyszące jej metadane, wskazujące na „Żołnierzy 25 brygady kawalerii powietrznej” jako jej twórców i rok wydania 1999, z melodią nawiązującą do amerykańskich piosenek wojskowych.

Utwór tworzy obraz nieugiętego i niezwyciężonego żołnierza, który z determinacją stawia czoła ekstremalnym warunkom. Niezależnie od pogody – czy to „zimno mróz na dworze, wiatr śniegiem zacina”, czy „upał kurz na dworze wiatr pyłem zacina”, czy też „błoto brud na dworze wiatr deszczem zacina” – szturman, ubrany w „podarty mundur”, idzie naprzód, nigdy nie narzekając, a wręcz „śmieje się z tego”. Te wersy doskonale oddają niezłomność fizyczną i psychiczną, a także charakterystyczny, często ironiczny humor, który pomaga żołnierzom przetrwać w najcięższych sytuacjach.

Bohater piosenki, uzbrojony w „Kałacha/Beryla” i „wiadro naboi”, budzi respekt, a nawet strach wśród przeciwników, którzy „uciekają, bo się każdy boi”. To podkreśla skuteczność i siłę bojową szturmanów. Kluczowym motywem są „Bordowe berety”, które są symbolem dumy, chwały i elitarności. W Polsce czerwone (bordowe) berety są potocznym określeniem żołnierzy wojsk powietrznodesantowych, co nadaje utworowi dodatkowy, głęboki kontekst. Refren „Bordowe berety nie do zabiegania / Bordowe berety nie do pokonania” powtarzany jest jak mantra, wzmacniając przesłanie o ich niezwyciężoności i niezłomnej woli.

Piosenka realistycznie oddaje specyfikę życia polowego. „Nasze koszary to chłodny cień lasu”, a pod głową, zamiast poduszki, leży „żelazo granatu”. Ten surowy obraz sugeruje ciągłą gotowość do działania i brak przywiązania do wygód. Metaforyczne stwierdzenie „A nasza dziewczyna to stal karabina” symbolizuje całkowite oddanie służbie i traktowanie broni jako najbliższego towarzysza, przedkładając ją ponad relacje osobiste. To typowy element wojskowego etosu, gdzie lojalność i profesjonalizm są najważniejsze.

Dowódca plutonu jest przedstawiony jako nieodłączny element zespołu, który „wszędzie z nami gania zawsze jest przy boku”, co świadczy o bliskich relacjach i zaufaniu w ramach jednostki. Piosenka buduje wizerunek zgranej, „zajebistej paki”, która w obliczu walki „Ruszy do boju jak dzikie zwierzęta”. To wyrażenie podkreśla agresywność, niezłomność i gotowość do walki do ostatniego tchu.

Wzmianka o tym, że szturman jest „Lepszy od rangersów i od rozpoznania”, może być odczytywana jako forma wojskowego humoru i buńczuczności, charakterystyczna dla elitarnych jednostek, które często porównują się z innymi formacjami, podkreślając swoją wyższość. Jest to również wyraz silnej tożsamości grupowej i dumy z przynależności do danej formacji.

Zakończenie piosenki, z opisem „komandosów” ruszających na miasto i „panieneczek” podwijających suknie, dodaje utworowi element żołnierskiego dowcipu i męskiej fantazji, przedstawiając żołnierzy jako obiekt podziwu i pożądania, co jest często obecne w wojskowym folklorze. Całość spina klamra dumy z „bordowego beretu” i potwierdzenie, że „szturman z 25-tej nie do zajechania”. Jest to nie tylko wyraz indywidualnej siły, ale przede wszystkim zbiorowej tożsamości i dumy z przynależności do jednej z najbardziej rozpoznawalnych i szanowanych formacji Wojska Polskiego – 25. Brygady Kawalerii Powietrznej. Piosenka, pomimo swojej prostoty, doskonale oddaje ducha wojsk specjalnych, ich niezłomność, braterstwo broni i bezgraniczne oddanie służbie, stając się pieśnią, która zespala i motywuje.