Utwór TX2, "Hostage (they will not erase us)", to potężny hymn wyrażający sprzeciw wobec opresji, dezinformacji i prób uciszenia marginalizowanych głosów. Piosenka, wydana 23 kwietnia 2025 roku, jest określana jako "krzyk bojowy o równość, widoczność i sprawiedliwość", szczególnie dla społeczności queer i transpłciowej. TX2, znany z łączenia aktywizmu ze sztuką, tworzy muzykę, która ma wzmacniać, agitować i inspirować. Sam artysta, Evan Thomas, otwarcie mówi o tym, że jego celem było stworzenie ruchu, który robi różnicę, a „Hostage” jest hymnem tego ruchu.

Centralnym motywem utworu jest poczucie bycia "zakładnikiem" (hostage) w świecie, który próbuje "wymazać" i "szkalować" jednostki, karmiąc "bezimiennych kłamstwami" i "wypaczając ich wizerunek". Ten stan wyczerpania i uwięzienia jest powtarzany w refrenie, podkreślając wszechobecne poczucie bezsilności w obliczu systemowego ucisku. Jak zauważa recenzja The Encore Nights, utwór uderza w struny opresji, zwłaszcza wobec społeczności LGBTQ+, w czasach, gdy prawodawcy skupiają się na atakowaniu i demonizowaniu osób transpłciowych, zamiast na prawdziwych problemach, takich jak ludobójstwa i naruszanie praw człowieka.

TX2 w wywiadzie dla FrontView Magazine podkreślił, że współpracował z The Trevor Project, wiodącą organizacją non-profit zajmującą się zapobieganiem samobójstwom i interwencjami kryzysowymi dla społeczności LGBTQ+, zbierając prawie 1500 dolarów na cele charytatywne dzięki kampanii w mediach społecznościowych. To działanie potwierdza jego zaangażowanie w kwestie poruszane w piosence.

Tekst "The streets are lit well with fire from the oppression / The sound of bombs are muffled when the devil speaks" maluje ponury obraz świata trawionego konfliktem i niesprawiedliwością. Obrazy takie jak "ulice oświetlone ogniem ucisku" i "tłumiony dźwięk bomb" sugerują, że przemoc jest zarówno widoczna, jak i celowo ignorowana przez tych, którzy sprawują władzę. Zwrotka "They know we're fiening for another bad addiction / But they keep pushing drugs that they call belief" można interpretować jako krytykę systemów, które wykorzystują ludzką podatność na manipulacje, oferując fałszywe ideologie ("narkotyki, które nazywają wiarą") jako ucieczkę lub sposób na kontrolę.

Refren "Bliss is ignorance / For those who can't afford / The truth, they're using you / To mop blood off the floor" stanowi bezpośrednie oskarżenie wobec tych, którzy celowo utrzymują ludzi w niewiedzy, aby ich wykorzystać. Podkreśla, że prawda jest luksusem, na który nie każdy może sobie pozwolić, a ci, którzy jej nie znają, są narzędziami w rękach oprawców. Fragment "Demonized together / Who wants to live forever?" to gorzki manifest wspólnoty tych, którzy są demonizowani, sugerujący, że w obliczu takiej niesprawiedliwości, sama idea "życia wiecznego" traci sens, jeśli ma to być życie w niewoli i milczeniu.

Kolejne zwrotki, takie jak "Corruption's got a pretty face for seduction / Disguised in tailored suits the target's set on you", obnażają podstępną naturę korupcji, która ukrywa się pod płaszczykiem pozorów i obietnic. "Fabryka obietnic" jest metaforą politycznych i społecznych systemów, które nieustannie produkują puste zapewnienia, dopóki nie zostaną zburzone dla "lepszego widoku".

W końcowej części utworu TX2 podnosi stawkę, deklarując determinację i niezłomność. Słowa "I swear to god / I'm running low on air and I'm boutta' choke / The scent of kerosene covers the city skies are stained with smoke" wyrażają desperację i poczucie zagrożenia, ale jednocześnie "We've barely eaten but somehow we still have hope" wskazuje na niezachwianą nadzieję w obliczu cierpienia. Obrazy "Bodies stacking up like monuments I'm sick of seeing bones" to wstrząsające przypomnienie o ludzkich ofiarach.

Ostatnie linijki, "I swore to god / I'd bring you home so don't you quit on me don't fade / The weight of the world will need every hand to spin the other way / I swore to god / I'd pull the pin before I accepted fate / I refuse to bow down I'll stand until my legs break", to pełne pasji zobowiązanie do walki. Jest to manifest oporu, odrzucający poddanie się losowi i wzywający do wspólnego działania w celu zmiany świata. TX2 podkreśla, że nie ugnie się i będzie walczył do końca, nawet jeśli będzie to kosztować go wszystko. W wywiadzie dla Metal Injection, Evan Thomas mówił o swoich inspiracjach, takich jak The Black Parade (My Chemical Romance) i American Idiot (Green Day), co silnie rezonuje z buntowniczym i zaangażowanym społecznie charakterem "Hostage". Jego osobiste doświadczenia z bullyingiem i potrzebą znalezienia zdrowych mechanizmów radzenia sobie, a także jego przynależność do społeczności LGBTQ+ (jest biseksualny) dodatkowo pogłębiają autentyczność i emocjonalną wagę przesłania piosenki. Utwór "Hostage" jest nie tylko wyrazem osobistego zmęczenia i oporu, ale także wezwaniem do zbiorowego przebudzenia i walki o lepszą przyszłość.