Utwór "Crush" Ethel Cain to porywający, a zarazem niepokojący portret młodzieńczego zauroczenia, które wykracza poza granice rozsądku i bezpieczeństwa. Ethel Cain, czyli Hayden Silas Anhedönia, napisała tę piosenkę w zaledwie 20 minut, czerpiąc inspirację ze swoich własnych wspomnień z okresu nastoletniego, kiedy to fascynowały ją postacie na marginesie społeczeństwa, "źli chłopcy", mimo świadomości towarzyszącego im ryzyka. Artystka wspomina, że w wieku 16 lat "nie miała żadnego powodu, by wdawać się w tygodniowe związki z przypadkowymi 23-letnimi studentami-włóczęgami", ale w tamtym czasie wydawali jej się "tak fajni" – "leniwi, palący trawkę skaterzy, którzy na pewno nie przekroczyliby granicy hrabstwa".

Piosenka zanurza słuchacza w intensywną i mroczną narrację, gdzie atrakcyjność przeplata się z buntem i złożonością relacji międzyludzkich. Podmiot liryczny jest zafascynowany młodym mężczyzną, który zdaje się być otoczony problemami i skomplikowanym środowiskiem rodzinnym. Już w pierwszej zwrotce dowiadujemy się o jego burzliwej przeszłości i teraźniejszości: "His daddy's on death row", a on sam "keeping guns in his locker". Mimo to, chwali się tym z podniesioną głową ("He'll say it with his chest, though"), co podkreśla jego odważną i lekceważącą postawę. Jego matka nieustannie krzyczy, by był bardziej podobny do swojego starszego brata, który był prymusem, co buduje obraz presji i oczekiwań, którym chłopak musi sprostać.

Fascynacja "zakazanym" i niebezpiecznym jest centralnym motywem utworu. Bohater piosenki nosi "camo jacket", rabuje "corner stores" i mimo że "couldn't fight to save your life", wygląda "so cool". Zapach "Marlboro reds" dodatkowo wzmacnia ten surowy, realistyczny obraz. Kluczową linijką, która najlepiej oddaje tę złożoną emocjonalną decyzję, jest powtarzane w refrenie: "Good men die too so I'd rather be with you". Sugeruje to, że skoro życie jest kruche i nieprzewidywalne, niezależnie od tego, czy jest się "dobrym" czy "złym", podmiot liryczny świadomie wybiera intensywność i ryzyko, które oferuje związek z tym problematycznym chłopakiem, zamiast konwencjonalnego bezpieczeństwa. Jest to akceptacja śmiertelności pośród chaosu.

W drugiej zwrotce pojawia się intrygująca i enigmatyczna linijka: "I owe you a black eye and two kisses". Interpretacje tego wersu bywają różne, ale powszechnie uznaje się, że oddaje on intensywność i niemal brutalność uczuć związanych z zauroczeniem. Może to symbolizować burzliwą relację, pełną sprzecznych emocji, gdzie chęć zranienia miesza się z pragnieniem bliskości i namiętności. To świadome dążenie do autodekstrukcji jest widoczne również w dalszych wersach: "Maybe I'll just be crazy / And piss him off ‘til he hates me". Jest to jednak przekorne stwierdzenie, szybko odrzucone z pewnością siebie: "(Yeah right, he fucking loves me)".

Muzycznie "Crush" stanowi odmienną stronę twórczości Ethel Cain, skłaniając się ku bardziej popowemu brzmieniu niż jej zwyczajowy styl alternatywny. Sama artystka początkowo określiła ten utwór jako eksperymentalny, choć miała obawy przed tworzeniem muzyki pop, bojąc się, że jej inne gatunki nie będą traktowane poważnie. Piosenka jest zanurzona w "rozmytym autotune i marzycielskich, wyluzowanych gitarowych brzmieniach".

Oficjalny teledysk do "Crush", wyreżyserowany przez samą Ethel Cain (Hayden Anhedönia) wraz z jej siostrą Salem, miał premierę 3 sierpnia 2021 roku. Nagrany chwiejną kamerą, celowo pozbawiony był "blasku i przepychu", zgodnie z wizją artystki, która chciała, by odzwierciedlał lekkość i niepoważne podejście do utworu. Pokazuje to Ethel w małym miasteczku, palącą papierosy, przygotowującą się i jeżdżącą na pace pickupa, co doskonale oddaje surową, prowincjonalną estetykę utworu.

Cała twórczość Ethel Cain, w tym "Crush", jest częścią szerszego, złożonego uniwersum. Hayden Anhedönia, wychowana w intensywnie religijnej i konserwatywnej małej miejscowości na Florydzie, stworzyła postać Ethel Cain jako sposób na eksplorowanie życia i przetwarzanie własnych doświadczeń w alternatywnej rzeczywistości, zachowując jednocześnie dystans między sobą a sceniczną personą. "Crush" z jej bezkompromisowym obrazem miłości i destrukcji, jest jednym z kamieni milowych w budowaniu tej hipnotyzującej narracji.