Interpretacja In Chains - The War On Drugs

Utwór „In Chains” zespołu The War On Drugs, pochodzący z nagrodzonego Grammy albumu A Deeper Understanding z 2017 roku, to głęboka, emocjonalna podróż w głąb ludzkiej psychiki, naznaczona tęsknotą, wewnętrznym konfliktem i poszukiwaniem prawdy w złożoności relacji. Adam Granduciel, lider zespołu, znany jest z tego, że jego teksty są głęboko osobiste i że używa piosenek do nawigowania przez życie, często pisze o swoich doświadczeniach. Nie ma tu miejsca na proste streszczenie fabuły; zamiast tego, słuchacz zostaje zaproszony do intymnego świata przepełnionego niepewnością i ulotnymi momentami bliskości.

Początkowe wersy, "Goin' the way I always do / Callin' out your name / Tryin' not to hate myself / For gettin' in the middle / And shining every light upon it", od razu wprowadzają w stan pewnego rodzaju autopunicyjnego powtarzalności. Podmiot liryczny przyznaje się do cyklicznego zachowania, które prowadzi go do samooskarżenia. Jest w tym bezsilność wobec własnych nawyków w relacji, poczucie, że jego własna intensywność – „shining every light upon it” – może być przyczyną problemów, zbyt obnażając i eksponując to, co delikatne. To echo szerszych tematów, które Granduciel eksploruje w swojej twórczości: walki z samotnością i niepokojem, a także oscylacji między nadzieją a bólem serca.

Tęsknota za utraconą intymnością wybrzmiewa mocno w "Still I miss the way you'd hold me close / In a cold wind". Nawet w obliczu trudności, wspomnienie bliskości pozostaje silne. Obraz "I caught you in our room staring at the light / I'd been up all night" sugeruje pewne odosobnienie i egzystencjalne rozmyślania – partner patrzy w światło, a podmiot liryczny nie śpi, pogrążony w myślach. Rodzi się wtedy fundamentalne pytanie: "Is this life and we're just living it?", które dotyka poczucia bezcelowości lub po prostu zaakceptowania rzeczywistości bez głębszego zrozumienia. Wiele recenzji albumu A Deeper Understanding podkreśla, że Granduciel poszukuje głębszego zrozumienia i stawia fundamentalne pytania o życie, miłość i ból.

Mimo tego wewnętrznego zmagania, pojawia się pragnienie celebrowania miłości: "Still I wanna celebrate our love". Jednak zaraz potem następuje gorzkie wyznanie: "I've been rollin' like a sixteen / I can die on the floor / I've been shackled and delivered". Fraza „shackled and delivered” jest szczególnie intrygująca, sugerując paradoksalne połączenie bycia uwięzionym i jednocześnie wyzwolonym, być może przez sam akt miłości lub bólu, który ona niesie. Artysta nie filtruje tematów przez bohaterów, a jego teksty to często autorefleksja. Tajemnicza „girl out there with silence in her eyes / Her truth is in the dark” może symbolizować utraconą niewinność, niedostępną prawdę lub po prostu drugą osobę, której intencje pozostają nieodgadnione, dodając warstwę niedomówień i melancholii. Interpretacje fanów na SongMeanings sugerują, że może to być odniesienie do niepewności uczuć osoby, która odeszła.

W refrenie "And I see you comin' in view / Yeah, I need you / I'm comin' in two / In view" widać rozdarty stan emocjonalny. "Comin' in two" może oznaczać poczucie podziału, wewnętrznego pęknięcia, które jest charakterystyczne dla twórczości Granduciela. Zmaga się on z lękiem i depresją, co często przenika teksty. W wywiadzie dla Vice, Granduciel wspomina, że w przeszłości był przytłoczony tajemnicą lęku i depresji, ale teraz wie, czym to jest i może to przetrwać. To „przyjście w dwóch” to może próba pogodzenia sprzecznych emocji – pragnienia bliskości i jednoczesnego strachu przed nią.

Dalsze wersy wzmacniają ten ból: "Ain't no wind that I could feel in a rain, in a rain, in a fleetin' rain / Turn around and rip my heart / Then look at it and say how you broke away / Ain't no way to elevate to another line / With nowhere to go / Ain't no chains to hold you in / To hold you to / To losing you". Tu nie ma żadnych zewnętrznych „łańcuchów”, które by krępowały fizycznie, ale istnieje wszechogarniające poczucie uwięzienia w bólu utraty. To, co trzyma go w szachu, to wewnętrzne więzy, niemożność uwolnienia się od przeszłości i rozczarowania. Adam Granduciel często używa muzyki do rozumienia świata wokół niego, a jego teksty odzwierciedlają cykliczną naturę życia i to, jak powtórzenia mogą być pocieszające, ale jednocześnie ograniczać wolność.

Kolejna zwrotka zagłębia się w wewnętrzne zmagania: "I was hiding from an enemy / When something inside me died / It's hard to see real clear these days / With darkness on my mind". To introspekcja w obliczu wewnętrznego wroga, być może depresji lub lęku, z którymi Granduciel otwarcie się zmagał. Utrata części siebie ("something inside me died") i trudność w jasnym postrzeganiu rzeczywistości pod wpływem ciemności umysłu to klasyczne tematy melancholii i zagubienia. W tych momentach, jak mówi Granduciel, człowiek patrzy w lustro i pyta, co się stało.

W miarę jak utwór się rozwija, pojawia się pytanie o sens i miejsce w świecie: "As I stare into the ocean floor / And I wonder where I once was / Was I fallin' through the air tonight / Then crumble into your arms". Obraz dna oceanu to metafora głębokiego zagubienia i poszukiwania fundamentów. Jest w tym desperacka potrzeba powrotu do stanu bezpieczeństwa, symbolizowanego przez „arms” ukochanej osoby. To pragnienie ukojenia, mimo wcześniejszego lęku przed intymnością.

Kulminacja następuje w powracających pytaniach i deklaracjach: "Is this love? / Are you sure? / Is it something you can control? / I'm retired / I'm in chains / I'm in love / I'm in pain". Te krótkie, urywane zdania doskonale oddają wewnętrzny chaos i sprzeczności. Miłość jest kwestionowana, a jej kontrola – niemożliwa. Adam Granduciel nie boi się pokazywać surowego liryzmu w poszukiwaniu czegoś więcej. Zestawienie "I'm in chains" z "I'm in love" i "I'm in pain" to esencja utworu – miłość nie wyzwala, a wręcz staje się kolejnym łańcuchem, źródłem bólu i uwięzienia, z którego trudno się wydostać. Łańcuchy w tej piosence nie oznaczają samej miłości, ale niepewności uczuć.

Końcowe wersy niosą ze sobą pewną rezygnację, ale i cień nadziei: "All these changes everywhere / Just go ahead and take my hand / Hold me close, now let me go / Try and understand / I believe in all the power / In doing what we can do / We can try and learn to make it through / Then come out the other side". Jest tu akceptacja zmienności i prośba o zrozumienie. Mimo bólu, podmiot liryczny wierzy w siłę próbowania i uczenia się, w nadzieję na przejście na drugą stronę. To typowe dla Granduciela, który w swojej twórczości często próbuje zrozumieć wszystko.

Jednak ostatnie linijki znowu sprowadzają na ziemię: "I don't see you at all comin' in view / How do we decide what we can do? / I can't read your mind / Just gimme the truth". Powraca uczucie samotności i braku jasności. Niewidoczna obecność drugiej osoby, niemożność odczytania jej myśli i desperackie wołanie o prawdę zamykają utwór w poczuciu niedopowiedzenia i ciągłego poszukiwania.

"In Chains" to siedmiominutowa medytacja nad miłością i połączeniem z niewielkim uwzględnieniem granic i ograniczeń. Muzycznie, utwór idealnie oddaje te emocje – epickie, rozległe pejzaże dźwiękowe The War On Drugs, z ich charakterystycznym reverbem, syntezatorami i gitarami, tworzą poczucie otwartej przestrzeni, przez którą wokal Granduciela wędruje, pełen melancholii i zadumy. Jego głos, często porównywany do Boba Dylana i Bruce'a Springsteena, dodaje tekstom surowości i autentyczności. Jak podkreślają krytycy, Granduciel jest mistrzem tworzenia "haków", które nie są typowymi singlami, ale subtelnymi momentami, które pozostają w słuchaczu. "In Chains" to piosenka, która doskonale wpisuje się w motywy przewodnie albumu A Deeper Understanding, takie jak rozległy dźwięk miłości i samotności, poszukiwanie emocjonalnego lub duchowego przetrwania, a także złożoność relacji i wewnętrzne zmagania. Granduciel sam przyznaje, że nie zawsze ma precyzyjny pomysł na to, o czym chce pisać, co pozwala na tak wielowymiarową interpretację jego dzieł.