Interpretacja She's a rainbow - The Rolling Stones

"She's a Rainbow" The Rolling Stones to utwór, który w 1967 roku trafił na album Their Satanic Majesties Request. Piosenka ta, choć nieco niejednoznaczna w intencji, została okrzyknięta „najładniejszą i najbardziej nietypową piosenką”, jaką Mick Jagger i Keith Richards napisali dla Stonesów. Jest to rzadka, czysta piosenka miłosna autorstwa The Stones, których ówczesne utwory o kobietach były zazwyczaj bardziej swawolne.

Tekst piosenki, napisany przez Jaggera, jest szczególnie poetycki i mniej prowokacyjny niż zazwyczaj, odbiegając od poprzednich utworów o kobietach, które miały charakter bardziej erotyczny. Spekuluje się, że "ona" mogła odnosić się do wielkiej miłości Micka Jaggera, Marianne Faithfull. Utwór stanowi hołd dla wyjątkowej kobiety, która jawi się jako istota o wielu obliczach i zmiennych nastrojach, niczym tęcza. W erze "flower power" i rewolucji seksualnej, "She's a Rainbow" może być również interpretowana jako alegoria wolności i różnorodności, gdzie kobieta symbolizuje kreatywność i wyzwolenie epoki. Odzwierciedla to również pomysł Gilberta Bakera, twórcy tęczowej flagi, który stwierdził, że inspiracją do jej powstania była właśnie piosenka The Rolling Stones, a nie utwór Judy Garland "Over the Rainbow".

Piosenka otwiera się ikonicznym, barokowym wstępem fortepianowym, granym przez Nicky'ego Hopkinsa, który powraca przez cały utwór jako motyw przewodni. W nagraniu wykorzystano również Mellotron Briana Jonesa oraz aranżacje smyczkowe Johna Paula Jonesa, późniejszego członka Led Zeppelin, który pracował wtedy jako muzyk sesyjny. Chórki, śpiewane przez cały zespół z wyjątkiem Charliego Wattsa, brzmią jak przyspieszone głosy z kreskówki. Keith Richards wspominał w 2016 roku, że kiedy on i Mick Jagger pisali ten utwór, wyobrażali go sobie jako "rodzaj pozytywki". W rzeczywistości, produkcja piosenki, za którą odpowiadali sami The Rolling Stones, sprawiła, że utwór jest "równocześnie czysty i skomplikowany", z licznymi "nowymi elementami i dziwnymi zwrotami akcji". Na uwagę zasługują także humorystyczne i niejednoznaczne zabiegi, takie jak fałszujące i niedostrojone smyczki pod koniec utworu.

Fraza "She comes in colors" może być również aluzją do piosenki "She Comes In Colors" zespołu Love, wydanej w grudniu 1966 roku. Perkusista Love, Michael Stuart-Ware, wyraził zdziwienie w wywiadzie dla magazynu Uncut, pytając, czy Mick Jagger nie obawiał się pozwu o plagiat.

Album Their Satanic Majesties Request, na którym znalazła się "She's a Rainbow", był mocno inspirowany psychodeliczną erą i często porównywany do albumu Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band The Beatles, który ukazał się sześć miesięcy wcześniej. John Lennon otwarcie krytykował Stonesów za naśladowanie The Beatles w tym okresie. Nagrywanie albumu było chaotyczne, przerywane aresztowaniami za narkotyki Micka Jaggera, Keitha Richardsa i Briana Jonesa, co utrudniało skupienie się na pracy. Pomimo tych trudności, "She's a Rainbow" okazała się sukcesem, osiągając 25. miejsce na liście przebojów w Stanach Zjednoczonych. Nawet Mick Jagger, choć krytyczny wobec większości materiału z albumu Their Satanic Majesties Request, wskazał "She's a Rainbow" jako jeden z dwóch dobrych utworów na płycie.

Piosenka zyskała na popularności przez lata, często pojawiając się w reklamach, na przykład dla kolorowych komputerów iMac firmy Apple w 1999 roku, a także dla Acury RDX i perfum Dior w 2018 roku. Została również wykorzystana w serialach takich jak American Horror Story: Coven i Ted Lasso, gdzie posłużyła jako znaczący element fabuły. Dzięki swojemu unikalnemu brzmieniu i poetyckim tekstom, "She's a Rainbow" pozostaje jednym z najbardziej lubianych i rozpoznawalnych utworów The Rolling Stones z okresu psychodelii.