Interpretacja Saint Of Me - The Rolling Stones

"Saint Of Me" z albumu "Bridges to Babylon" z 1997 roku to utwór, w którym The Rolling Stones zagłębiają się w tematykę religijną, by zbadać złożoność grzechu, przemiany i oporu, a nie by głosić kazania. Tekst piosenki, napisany przez Micka Jaggera i Keitha Richardsa, jest introspektywnym rozważaniem nad naturą ludzkich niedoskonałości i niemożnością osiągnięcia świętości w konwencjonalnym sensie.

Piosenka otwiera się odwołaniami do postaci biblijnych, które przeszły dramatyczne przemiany. Najpierw wspomniany jest Święty Paweł, prześladowca, który był "okrutnym i grzesznym człowiekiem", dopóki "Jezus nie uderzył go oślepiającym światłem, a wtedy jego życie się zaczęło". Następnie pojawia się Augustyn, który "znał pokusy", "kochał kobiety, wino i pieśń" oraz "wszelkie szczególne przyjemności czynienia czegoś złego". Te postaci, znane ze swoich grzesznych początków i późniejszych nawróceń, służą jako punkt odniesienia dla podmiotu lirycznego, który jednak odrzuca taką ścieżkę. Refren, "You'll never make a saint of me", staje się nie tylko odrzuceniem świętości, ale wręcz celebracją naznaczonego wadami, niepokornego ja w świecie, który dąży do odkupienia.

Mick Jagger, śpiewając z dużą wrażliwością, nie unika przyznawania się do własnych niedoskonałości. Śpiewa: "Wierzę w cuda / I chcę ocalić moją duszę / I wiem, że jestem grzesznikiem / Umrę tutaj w zimnie". Te słowa to publiczne wywlekanie prywatnych rozterek, ukazujące walkę między pragnieniem zbawienia a świadomością własnej grzeszności. Jagger w wywiadzie z 2001 roku wspomniał, że lubi używać tematów religijnych w piosenkach, ponieważ jeśli są one częścią życia, to powinny być częścią ekspresji, choć przyznał, że "bardzo trudno jest napisać piosenkę o duchowości – w przeciwieństwie do, na przykład, samochodu".

W dalszej części utworu pojawia się pytanie o wytrzymałość na cierpienie: "Czy zniósłbyś tortury / Czy zniósłbyś ból / Czy zaufałbyś Jezusowi / Gdy płoniesz w płomieniach?". To prowokacyjne pytanie sugeruje, że prawdziwa wiara jest wystawiana na próbę w obliczu ekstremalnych doświadczeń. Piosenka odwołuje się także do Jana Chrzciciela, który był "męczennikiem", ale "wzbudził nienawiść Heroda", a "Salome spełniła swoje życzenie, by podano go na tacy". Ta tragiczna historia podkreśla konsekwencje bezkompromisowego sprzeciwu wobec zepsucia.

"Saint Of Me" został wydany jako trzeci singiel z albumu "Bridges to Babylon" w 1998 roku i osiągnął 26. miejsce w Wielkiej Brytanii i 94. w USA. Album "Bridges to Babylon" był próbą The Rolling Stones unowocześnienia swojego brzmienia. Mick Jagger, zaniepokojony, że zespół może brzmieć zbyt znajomo po "Voodoo Lounge" z 1994 roku, zaprosił do współpracy producentów takich jak Dust Brothers, którzy pracowali wcześniej z Beckiem. Ich wpływ miał na celu wprowadzenie nowoczesnego, samplowanego rytmu do klasycznego brzmienia Stonesów. Co ciekawe, na tym utworze nie zagrał Keith Richards; na gitarach elektrycznych pojawili się Waddy Wachtel i Ron Wood. Billy Preston, legendarny klawiszowiec, który grał zarówno z The Beatles, jak i The Rolling Stones, również wziął udział w nagraniu, a sam utwór bywa postrzegany jako hołd dla niego, biorąc pod uwagę jego własne "potyczki z prawem".

Piosenka była również przedmiotem pozwu o plagiat, złożonego przez Marka Gaillarda i Mary Anderson, którzy twierdzili, że "Saint Of Me" to kopia ich utworu "Oh Yeah". Ich inżynier dźwięku miał być obecny w studiu, kiedy nagrali swoją piosenkę w 1996 roku i przekazać ten pomysł The Stones. Ostatecznie, mimo wszelkich eksperymentów produkcyjnych i prawnych sporów, "Saint Of Me" pozostaje hymnem dla tych, którzy, jak sam podmiot liryczny, przyjmują swoje niedoskonałości, deklarując, że "nigdy nie zrobią ze mnie świętego". Jest to wyraz rock'n'rollowej rebelii przeciwko narzuconym ideałom doskonałości, jednocześnie nie odrzucając całkowicie duchowych poszukiwań czy wiary w cuda. Mick Jagger, choć uznaje swoje grzechy i pragnie zbawienia, zdaje się sugerować, że ludzka natura jest skłonna do błędów i nie należy oczekiwać od człowieka, że będzie przez całe życie unikał pomyłek.