Interpretacja Taki mały ja - KUQE 2115

Interpretacja utworu „Taki mały ja” autorstwa KUQE 2115 to podróż przez wewnętrzny świat artysty, który balansuje między tęsknotą za korzeniami a pragnieniem eksploracji świata. Piosenka, będąca czwartym singlem z debiutanckiej płyty KUQE 2115, „Nareszcie w domu”, którą zapowiedziano na 21 marca 2025 roku, to emocjonalna opowieść o sile, wytrwałości i walce o marzenia, poruszająca nawet najbardziej skostniałe serca.

Tekst rozpoczyna się od sceny, w której artysta „siedzę w Raszynie i tęsknię za widokiem znad oceanu”. Raszyn, jako symbol miejsca pochodzenia, małej mieściny, kontrastuje z rozległym światem, który KUQE już widział i który jeszcze pragnie poznać. To poczucie bycia „małym ja” w obliczu „wielkiego świata” jest motywem przewodnim, podkreślającym jednocześnie pokorę i ambicję. Wspomina swoje rodzinne strony, z których nawet nie śnił, że kiedyś „zawinie stamtąd”, co wskazuje na to, że osiągnięcia, które do tej pory zdobył, są dla niego jak bilet do dalszej podróży. Droga do sukcesu nie była łatwa, ale pasja i upartość sprawiły, że KUQE i jego ekipa 2115 Gang cieszą się dziś uznaniem. Stąd też rodzi się dylemat: zacząć nową podróż „jak najdalej od domu” czy wrócić do „życia byle do piątku”. Mimo świadomości, że „dobrze jest mieć gdzie wracać”, artysta czuje, że to już „nie jest mój dom”, co sugeruje, że jego horyzonty i doświadczenia na tyle go zmieniły, iż powrót do dawnego życia jest niemożliwy, a co najmniej trudny.

W refrenie pojawiają się głosy rodziców, symbolizujące sprzeczne, lecz uzupełniające się wartości. Matka radzi: „walcz, bierz co Twoje i nie pytaj”, co można interpretować jako zachętę do dążenia do celu, ambicji i asertywności w osiąganiu marzeń. Ojciec natomiast mówi, „żeby dbać, o to, co płynie mi w żyłach”, co nawiązuje do korzeni, tożsamości, wartości przekazywanych z pokolenia na pokolenie – pamięci o tym, skąd się pochodzi i kim się jest. Te dwie perspektywy kształtują wewnętrzną walkę artysty – między ekspansją a zakorzenieniem.

Druga zwrotka rozszerza perspektywę, wprowadzając motywy globalne i troskę o przyszłość. KUQE wyraża chęć zobaczenia jeszcze więcej świata „nim stopnieją lodowce, nim spłonie ostatni las”, co jest bezpośrednim odniesieniem do zmian klimatycznych i świadomości, że czas na doświadczanie piękna Ziemi jest ograniczony. Pojawia się także osobista tęsknota za bliskością – „Chcę zobaczyć jeszcze raz Ciebie w Bałtyku, niebo nad nami, oko Londynu, najlepiej sami”. To pragnienie dzielenia się podróżami i ważnymi momentami z ukochaną osobą, co dodaje głębi do motywu ciągłego ruchu i poszukiwań.

Mostek (bridge) pogłębia te rozważania, ukazując uczucie zagubienia: „Nawet nie wiem gdzie jest mój dom. A może wszędzie tam gdzie Ty”. To wyraża poszukiwanie domu nie w sensie fizycznego miejsca, lecz w relacji z drugą osobą, w której można odnaleźć przynależność i bezpieczeństwo. Poczucie samotności w tym „wielkim świecie” i świadomość, że może on „wszystko dać lub wziąć”, prowadzi do konkluzji – pragnienia, by „zostawić coś po sobie”. To jest wołanie o sens, o pozostawienie śladu, o świadome tworzenie dziedzictwa w obliczu ulotności życia.

Co ciekawe, utwór „Taki mały ja” ma niezwykłą historię powstania. Jest on efektem inspirującej współpracy KUQE 2115 z młodymi muzykami z African Music School w Republice Środkowoafrykańskiej. KUQE, wraz z youtuberem Kubą Pateckim (znanym jako „Patec Wariatec”), wyruszył w podróż do Afryki, aby poznać lokalną kulturę i wesprzeć tamtejszą społeczność poprzez muzykę. African Music School, prowadzona przez zakonnika i misjonarza o. Benka Pączkę, oferuje edukację muzyczną młodzieży w kraju dotkniętym ubóstwem i konfliktami zbrojnymi. Misja szkoły, wyrażona hasłem „One musician more, one soldier less”, dąży do przekształcenia karabinów w instrumenty muzyczne. Podczas tej podróży, KUQE i uczniowie szkoły wspólnie nagrali chóralne partie oraz rytmy bębnowe, które są nieodłącznym elementem „Takiego małego ja”, nadając mu unikalny, głęboko poruszający charakter. Co więcej, dochód z oficjalnego teledysku do tego utworu został przeznaczony na budowę profesjonalnego studia nagrań w Republice Środkowoafrykańskiej, co spotkało się z ogromnym odzewem – w zaledwie 24 godziny osiągnięto ponad 90% celu zbiórki. Ta piękna inicjatywa sprawia, że piosenka KUQE 2115 staje się nie tylko osobistą refleksją, ale także hymnem o globalnym znaczeniu, podkreślającym siłę muzyki w budowaniu lepszej przyszłości i empatii.