Interpretacja Ivory Tower - The Long Ryders

Utwór "Ivory Tower" autorstwa The Long Ryders, pochodzący z ich debiutanckiego albumu Native Sons z 1984 roku, jest piosenką o głębokim przesłaniu społecznym i emocjonalnym, ukrytą pod melodyjnym płaszczem folk rocka i country rocka. Tytułowa "wieża z kości słoniowej" to klasyczna metafora oznaczająca izolację od rzeczywistości, najczęściej spowodowaną przywilejami, bogactwem czy wyższością intelektualną. Tekst opowiada o przyjaciółce narratora, która żyje w takiej właśnie wieży, chroniona przed nieszczęściem i nie martwi się, bo ma władzę, kontrolując wszystko, co widzi. To portret osoby oderwanej od codziennych problemów i cierpienia, jaką zna większość ludzi [źródło tekstu piosenki].

Jednakże jej klapki na oczach działają zbyt dobrze, co sprawia, że jest głucha na ostrzeżenia. Narrator próbuje ją uświadomić, ale nie słucha, kiedy próbujesz jej powiedzieć. Refren alarmuje, że jest za późno, twoja wieża z kości słoniowej się wali. To nie tylko dosłowne ostrzeżenie, ale również symboliczny upadek jej iluzorycznego świata lub zderzenie z brutalną rzeczywistością, której tak długo unikała. Kiedy przechadza się obsadzoną różami aleją z myślami w obłokach, podkreśla to jej beztroskie, uprzywilejowane życie. Nigdy nie poznała bólu, a mimo to nadal upiera się, że się troszczy, co ujawnia hipokryzję lub powierzchowne rozumienie empatii [źródło tekstu piosenki]. Ta postawa jest często przypisywana osobom, które, mimo braku osobistych doświadczeń z cierpieniem, próbują udawać zrozumienie, co w oczach narratora wydaje się puste.

Ciekawostką jest, że "Ivory Tower" została napisana przez oryginalnego basistę The Long Ryders, Barry'ego Shanka, jeszcze zanim zespół rozpoczął swoją karierę nagraniową. Shank opuścił grupę w 1982 roku. Utwór ten jest często opisywany jako "największa piosenka, której The Byrds nigdy nie napisali" i "jeden z najszczerszych hołdów dla brzmienia tego zespołu". Matthew Greenwald z AllMusic nazwał ją "prawdopodobnie jednym z najlepszych folkowo-rockowych utworów połowy lat 80.". To porównanie jest szczególnie trafne, biorąc pod uwagę, że The Long Ryders byli pod silnym wpływem The Byrds i innych zespołów z lat 60., a ich nazwa "The Long Ryders" stanowiła subtelne nawiązanie do "The Byrds" poprzez zmienioną literę "y".

Co więcej, na płycie Native Sons w utworze "Ivory Tower" gościnnie zaśpiewał Gene Clark, jeden z założycieli The Byrds. Perkusista Greg Sowders wspominał w 2019 roku, że Gene był kimś, kogo wszyscy podziwialiśmy. Basista Tom Stevens z kolei wspominał sesję nagraniową z Clarkiem, mówiąc: Był tam ten piękny głos, który słyszałem wiele lat temu. Ale teraz był zmęczony i zniszczony przez zbyt wiele, co nadal z nim jeździło, niezależnie od tego, czy tego chciał, czy nie. Współpraca z Clarkiem była dla zespołu symbolicznym połączeniem z korzeniami muzyki, którą tak bardzo cenili, a jednocześnie naznaczyła przejście tej muzyki przez nowe pokolenie. Sid Griffin, lider The Long Ryders, wspominał, że Clark był dla nich zawsze uprzejmy, a pomysł zaproszenia go do zaśpiewania pojawił się naturalnie, skoro mówiono, że brzmią jak The Byrds.

Ostatnie wersy piosenki, "Still you got to be careful / What you say to her", wprowadzają intrygujący element ostrożności. Pomimo jasnej krytyki postawy przyjaciółki i nieuchronnego upadku jej "wieży", narrator nadal odczuwa potrzebę delikatności w komunikacji. Może to sugerować, że postać z piosenki, choć oderwana od rzeczywistości, nie jest złowroga, a raczej tragiczna w swojej nieświadomości. Może to być również komentarz do trudności w konfrontowaniu ludzi z niewygodną prawdą, zwłaszcza gdy są oni umocowani w swojej uprzywilejowanej pozycji. Powtarzające się frazy "It's too late / Your ivory tower's falling down" nie pozostawiają złudzeń co do ostatecznego losu, jednak podkreślają bezradność w obliczu upartej ignorancji [źródło tekstu piosenki].

"Ivory Tower" jest więc czymś więcej niż tylko piosenką o jednostce. W kontekście lat 80., kiedy The Long Ryders działali i byli częścią ruchu Paisley Underground, a później prekursorami alt-country, ich teksty często poruszały tematy społeczne. Jak zauważył jeden z krytyków, State of Our Union, kolejny album zespołu, przyjrzał się Ameryce ery Reagana i nie spodobało mu się to, co znalazł. Choć "Ivory Tower" ukazało się na Native Sons, czyli albumie poprzedzającym State of Our Union, wiele z ich twórczości odzwierciedlało niepokoje społeczne i ekonomiczne tamtych czasów, w tym rosnącą przepaść między bogatymi a biednymi. W tym świetle, "Ivory Tower" można interpretować jako szerszy komentarz do społeczeństwa, gdzie niektórzy ludzie są tak oderwani od rzeczywistości, że nie widzą, jak ich świat się rozpada, a ich ignorancja ma konsekwencje nie tylko dla nich samych, ale i dla otoczenia. Ich muzyka, będąca mieszanką wpływów punka, country i rocka garażowego z elementami folkowymi, nadała temu poważnemu przesłaniu zarówno melodyjną przystępność, jak i surową autentyczność.