Interpretacja Under The Milky Way - The Church

"Under The Milky Way" to nie tylko jeden z najbardziej rozpoznawalnych utworów australijskiego zespołu The Church, ale także piosenka, która przez lata zyskała status hymnu alternatywnego rocka. Wydana 15 lutego 1988 roku jako singiel promujący piąty studyjny album zespołu, Starfish, szybko zdobyła popularność, docierając do 24. miejsca na amerykańskiej liście Billboard Hot 100 i 2. miejsca na liście Mainstream Rock Tracks. Jej eteryczne brzmienie i enigmatyczny tekst sprawiają, że utwór pozostaje przedmiotem wielu interpretacji, choć sam autor, Steve Kilbey, wielokrotnie podkreślał jego otwarty charakter.

Piosenka powstała w spontanicznym momencie twórczej natchnienia. Steve Kilbey, wokalista i basista The Church, napisał ją wspólnie ze swoją ówczesną dziewczyną, Karin Jansson z zespołu Pink Champagne, podczas wizyty u jego matki na centralnym wybrzeżu Nowej Południowej Walii. Kilbey wspominał w wywiadzie dla The Guardian Australia, że po kolacji wyszedł na zewnątrz, zapalił "specjalnego papierosa jazzowego muzyków" i zaczął grać na starym pianinie w kabinie na podwórku. "Zaciągnąłem się jointem i zacząłem grać na pianinie, a ona weszła do pokoju i po prostu to wymyśliliśmy" – opowiadał Kilbey, dodając, że "potknął się o to i z jakiegoś powodu to wywołało w ludziach wspaniałe poczucie uniwersalności, czego większość moich piosenek nie robi". Według relacji, tekst uzgodniono w zaledwie trzy minuty. Co ciekawe, tytuł piosenki, choć często kojarzony z rozgwieżdżonym niebem, rzekomo pochodzi od nazwy amsterdamskiego miejsca kultury i muzyki, Melkweg (po niderlandzku "Droga Mleczna"), które Kilbey często odwiedzał. Chociaż sam Kilbey później zdystansował się od tej konkretnej inspiracji, podkreślając ogólną uniwersalność utworu.

W sercu "Under The Milky Way" leży poczucie pustki i poszukiwania. Wersy "Sometimes when this place gets kind of empty, / Sound of their breath fades with the light" malują obraz samotności i ulotności chwili. To nie jest jednak samotność przerażająca, lecz raczej refleksyjna, która otwiera przestrzeń do głębszych przemyśleń. Podmiot liryczny zastanawia się nad "loveless fascination, / Under the milky way tonight". To intrygujące połączenie braku miłości z fascynacją sugeruje paradoksalne przyciąganie do czegoś, co jest pozbawione ciepła, ale jednocześnie niezaprzeczalnie pociągające – być może to odwieczne poszukiwanie sensu w bezkresie kosmosu lub po prostu świadomość własnej kruchości wobec majestatu wszechświata.

Refren, "Wish I knew what you were looking for. / Might have known what you would find.", powtarzający się kilkukrotnie, stanowi rdzeń emocjonalny piosenki. Wyraża on tęsknotę za zrozumieniem drugiego człowieka, ale jednocześnie akceptację niemożności pełnego poznania. Jak zauważył Steve Kilbey w wywiadzie dla American Songwriter, jest to utwór na tyle niejednoznaczny, że pozwala słuchaczom odnaleźć w nim własne znaczenie: "Ludzie odnajdują w nim sens, ponieważ jest to portal, tak jak wszystkie moje piosenki. To portal, przez który możesz wejść do piosenki i zrobić z nią, co tylko zechcesz. Wyobraź sobie, co tylko chcesz". Ta otwartość na interpretację sprawia, że piosenka rezonuje z osobistymi doświadczeniami słuchaczy, stając się "pustym, abstrakcyjnym płótnem", na którym mogą zagubić się w swoich myślach.

Fragment "Lower the curtain down in memphis, / Lower the curtain down all right. / I got no time for private consultation, / Under the milky way tonight." dodaje warstwę tajemniczości. "Memphis" może być odniesieniem do historycznego miasta w Egipcie, co koresponduje z zainteresowaniami Kilbeya historią i okultyzmem, jak spekulowano w artykule PopMatters. Może symbolizować koniec pewnego etapu, spuszczenie kurtyny na przeszłość, na coś, co już się wydarzyło. "Brak czasu na prywatne konsultacje" może oznaczać odrzucenie wewnętrznych zmagań czy zewnętrznych porad, dążenie do znalezienia odpowiedzi samodzielnie, w obliczu nieskończoności Drogi Mlecznej.

Niezwykła linia "And it's something quite peculiar, / Something that's shimmering and white. / Leads you here despite your destination, / Under the milky way tonight" wskazuje na obecność siły wyższej lub przeznaczenia, które kieruje ludzkim losem. To "coś osobliwego, lśniącego i białego" wydaje się być nieuchwytną siłą, która przyciąga do określonego miejsca lub momentu, niezależnie od świadomych planów i dążeń. Jest to sugestia, że pod powierzchnią codzienności istnieje głębszy, kosmiczny porządek, który niezauważalnie wpływa na nasze życie.

Instrumentarium utworu, w szczególności charakterystyczna melodia 12-strunowej gitary akustycznej oraz partia solo wykonana techniką EBow na gitarze Fender Jazzmaster i nagrana na Synclavierze, dająca "dźwięk przypominający dudy", tworzy hipnotyzującą, nieco melancholijną atmosferę. Ta tekstura dźwiękowa doskonale współgra z tekstem, wzmacniając wrażenie eteryczności i kontemplacji. W początkowej fazie powstawania, reszta zespołu nie była przekonana do tego utworu, a dołączenie go do albumu Starfish było zasługą menedżera The Church, który nalegał, by piosenka znalazła się na płycie. To on i założyciel Arista Records, Clive Davis, rozpoznali w nim hit. Mimo początkowych wątpliwości, piosenka stała się "pięknym wypadkiem" i "przypadkowym hitem", jak określił ją Steve Kilbey w wywiadzie dla News.com.au w 2011 roku.

Mimo że Steve Kilbey w wywiadzie dla The Guardian Australia w 2014 roku stwierdził, że "Under The Milky Way" "nie jest o niczym", opisując ją jako "portal do własnego umysłu", gdzie "daje ci medytację z przewodnikiem" i "puste, abstrakcyjne płótno, w którym ludzie mogą się zatracić", to właśnie ta uniwersalność i wieloznaczność nadają jej głębię. Utwór stał się nie tylko komercyjnym sukcesem, ale również kulturowym fenomenem, który zaprasza każdego słuchacza do indywidualnej podróży pod rozgwieżdżonym niebem, w poszukiwaniu własnych odpowiedzi na fundamentalne pytania o sens, przeznaczenie i ludzkie dążenia.